Andrzej Władysław Józefik
| Andrzej Władysław Józefik | |
|---|---|
| Nazwisko | Józefik |
| Imię / imiona | Andrzej Władysław |
| Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. inż. |
| Data urodzenia | 11 czerwca 1920 |
| Miejsce urodzenia | Kraków |
| Data śmierci | 15 sierpnia 2000 |
| Dyscyplina/specjalności | mechanika |
| Wydział | Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi |
Prof. nadzw. inż. Andrzej Władysław Józefik (1920–2000) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności: mechanika
Nota biograficzna
Urodził się 11 czerwca 1920 roku w Krakowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W 1938 roku uzyskał maturę w Gimnazjum im. Paderewskiego w Poznaniu.
Po wybuchu wojny zamieszkał w Warszawie, gdzie w latach 1940-1942 uczęszczał do Wyższej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. Wawelberga i Rotwanda. Szkolna praktyka w Fabryce Motorów "PERKUN" w Warszawie w charakterze technika narzędziowca spowodowała zainteresowanie obróbką skrawaniem i z tą dziedziną związał później całą swoją działalność naukową.
W 1947 roku ukończył Wydział Komunikacji na Wydziałach Politechnicznych Akademii Górniczej
W 1947 roku rozpoczął pracę asystenta starszego w Zakładzie Obróbki Mechanicznej Materiałów Wydziału Elektromechanicznego AG. Zajmował się ekonomizacją narzędzi, tj. tworzeniem takich konstrukcji, w których tylko część robocza wykonana jest z najtrwalszych, a więc i najdroższych elementów, takich jak np. węgliki spiekane. Prowadził też badania przewodności cieplnej i rozkładu ciepła w narzędziach wykonanych z różnych materiałów.
Równocześnie w latach 1949-1981 pracował w Instytucie Obróbki Skrawaniem w Krakowie. Zajmował się jego współorganizowaniem. Po kilkunastu miesiącach pracy jako starszy asystent zostaje kierownikiem Zakładu Narzędzi, a już po 8 latach został zastępcą dyrektora ds. naukowych, które to stanowisko zajmował do roku 1982 roku. W 1967 roku został tam profesorem nadzwyczajnym.
W latach 1963-1982 był pełnomocnikiem dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Obrabiarkowego ds. wprowadzenia w przemyśle narzędziowym dokumentów normalizacyjnych pod nazwą Warunki Odbioru Technicznego (WOT).
Autor 12 książek i około 150 artykułów naukowo-technicznych w czasopismach polskich i zagranicznych i referatów.
Napisał 11 książek, jest autorem około 150 artykułów i referatów.
Był założycielem i redaktorem naczelnym czasopisma PAN „Ergonomia”.
Zasiadał w radach naukowych czterech instytucji rządowych, trzech politechnik i pięciu instytutów resortowych.
Członek Polskiego Towarzystwa Ergonomicznego, Sekcji Podstaw Technologicznych Komisji Budowy Maszyn PAN, Komisji Ergonomii PAN, Komisji Ergonomii przy Prezydium PAN.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, wielokrotnie Nagroda Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki, Nagroda Ministra Kultury i Sztuki
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 239
- Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Becela. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 475
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1938/39]. Kraków 1938, s. 27
Artykuły
Inne
- ATEST Ochrona Pracy 9/2023: : Kto jest kim [online] [przeglądany 23.01.2024]. Dostępny w: https://www.atest.com.pl/info,kto?class=kto&nrext=199510
- Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 23.01.2024]. Dostępny w: https://zck-krakow.pl/locator
stan na dzień 23.01.2024