Stanisław Chrzanowski

Z Historia AGH
Wersja z dnia 13:09, 11 maj 2018 autorstwa MonikaKucharczyk (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Stanisław Chrzanowski
Stanisław Chrzanowski.jpg
Nazwisko Chrzanowski
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. inż.
Data urodzenia 27 sierpnia 1899
Miejsce urodzenia Lwów
Data śmierci 25 grudnia 1979
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności mechanizacja, gospodarka cieplna
Wydział Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy

Prof. zw. inż. Stanisław Chrzanowski (1899–1979)

Dyscyplina/specjalności: mechanizacja, gospodarka cieplna

Nota biograficzna

Urodził się 27 sierpnia 1899 roku we Lwowie. Zmarł 25 grudnia 1979 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, gdzie w 1923 roku uzyskał dyplom. Od maja 1923 roku był asystentem Katedry Teorii Maszyn Cieplnych Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej.

Uczestniczył w badaniach gospodarki gazem ziemnym w Borysławiu, następnie pracował w Dąbrowie Górniczej, gdzie prowadził badania cieplne w przemyśle i kierował laboratorium badań węgla. Pracował w Państwowej Fabryce Związków Azotowych w Mościcach koło Tarnowa. W czasie wojny został uwięziony i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, gdzie był przetrzymywany do 1942 roku.

Od 1950 roku został powołany na stanowisko kontraktowego samodzielnego pracownika nauki i kierownika nowej Katedry Silników Parowych i Kotłów na Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych AGH. Pracę dydaktyczną prowadził na studiach dziennych, wieczorowych i zaocznych, opracowywał dla potrzeb studentów podręczniki, skrypty i pomoce dydaktyczne. Prowadził liczne badania gospodarki paliwowej i energetycznej w wielu zakładach przemysłowych.

Od 1953 roku związany z Politechniką Krakowską.

Członek wielu stowarzyszeń naukowych i technicznych, m.in. Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich.

Odznaczenia i nagrody

Order Sztandaru Pracy II klasy, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż Zasługi

Źródła do biogramu

Książki

  • Politechnika Lwowska 1844-1945. Wrocław 1993, s. 354-355
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Red. A. Jakubowska. Warszawa 1989, s. 30–31

Artykuły

  • Krzanowska Z., Figiel W.: Zawsze wśród ludzi. Głos Pracy 1974, nr 164, s. VII
  • Lisowski Z.: [Stanisław Chrzanowski]. Czasopismo Techniczne 1973 R. 77, z. 10-M. Seria Mechanika, nr 5, s. 51
  • Młynarski F.: Prof. zw. mgr inż. Stanisław Chrzanowski (1899-1979). Czasopismo Techniczne 2001 R. 98, z. 5-M. Seria Mechanika, s. 5-8, [foto]
  • Młynarski F.: Wspomnienie pośmiertne. Czasopismo Techniczne 1979 R. 83, z. 6 i 8-M. Seria Mechanika, nr 3 i 4, s. 34-35, [foto]
  • Uroczystość 40-lecia pracy naukowo-technicznej prof. mgr inż. Stanisława Chrzanowskiego. Gospodarka Paliwami i Energią 1964, nr 5, s. 171, [foto]