Adam Walanus

Z Historia AGH
Adam Walanus
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Walanus
Imię / imiona Adam
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.







Prof. dr hab. inż. Adam Walanus biogram będzie uzupełniony


Dyscyplina/specjalności: geologia, geologia podstawowa, nauki o Ziemi, statystyczna analiza danych

Nota biograficzna

Urodził się 6 kwietnia 1952 roku.

Wychował się w Tarnowskich Górach, gdzie ukończył szkołę podstawową, a następnie w 1971 roku II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica.

W 1976 roku ukończył studia fizyczno-techniczne na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, uzyskując z wyróżnieniem stopień magistra. W tym samym roku podjął pracę w Zakładzie Zastosowań Radioizotopów Instytutu Fizyki Politechniki Śląskiej, gdzie w latach 1976–1984 był zatrudniony jako asystent, a w latach 1984–1998 jako adiunkt.

W 1983 roku na podstawie pracy "Obiektywizacja pomiaru w datowaniach metodą 14C", napisanej pod kierunkiem profesora Andrzeja Zastawnego, a przedstawionej w Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH, uzyskał stopień doktora.

W latach 1986–1989 pracował na pół etatu w Instytucie Botaniki Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, na stanowisku konsultanta i później starszego specjalisty.

W latach 1990–1998 prowadził samodzielną działalność gospodarczą wykonując usługi komputerowe, oprogramowanie i analizę danych, w większości dla instytucji naukowych. Pracował też w prywatnych przedsiębiorstwach jako analityk-projektant w zakresie oprogramowania pomiarowego i statystycznego sterowania jakością oraz jako konsultant w dziale technicznym.

W latach 1999–2000 prowadził wykłady ze statystyki i obsługi komputera w policealnej Szkole Bankowości i Finansów w Krakowie.

W 2002 roku na podstawie rozprawy "Istotność statystyczna wniosków z analiz ilościowych na przykładzie badań górnego czwartorzędu", przedstawionej na Wydziale Geologii Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W latach 2003–2006 wykładał w Uniwersytecie Rzeszowskim, gdzie uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego. Do 2004 roku pracował tam w Instytucie Archeologii, a następnie w Instytucie Techniki Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego.

W 2007 roku rozpoczął pracę profesora nadzwyczajnego w Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH.



W 2014 roku uzyskał tytuł profesora nauk o Ziemi[3][4]. W marcu 2019 roku został wybrany na członka Komisji Filozofii Nauk Polskiej Akademii Umiejętności, kierowanej przez Michała Hellera[2] 


– polski naukowiec i fotograf; geolog, fizyk, analityk danych, statystyk i programista, profesor nauk o Ziemi, wykładowca Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.

Życiorys Wczesne lata






.

W pracy badawczej specjalizuje się w analizie danych i metodach statystycznych w naukach przyrodniczych[2]. Współuczestniczył w budowie aparatury pomiarowej Gliwickiego Laboratorium Radiowęglowego[1], a następnie zajął się statystyczną obróbką wyników datowań i ich probabilistyczną interpretacją[1]. Opublikował jako autor lub współautor kilkaset prac badawczych w recenzowanych czasopismach naukowych, m.in. w Nature, Radiocarbon, The Holocene, Climatic Change, Theoretical and Applied Climatology, Aerobiologia, Human Ecology, Natural Hazards, Journal of Environmental Monitoring, Journal of Paleolimnology[5]. Był współautorem podręcznika akademickiego Datowanie radiowęglowe (2009, wraz z Tomaszem Goslarem; Wydawnictwo AGH)[1][6]. Opublikował również szereg tekstów popularnonaukowych na łamach magazynów Wiedza i Życie, Magazyn Przemysłowy czy Wszechświat[5]. Fotografia Poza działalnością zawodową na przestrzeni lat amatorsko uprawiał fotografię. Tworzył m.in. pejzaże i portrety, a także z własnej inicjatywy udokumentował szereg wydarzeń naukowych i kulturalnych. W 1971 roku otrzymał III Nagrodę na II Biennale Krajobrazu Polskiego w Kielcach[7][8]. Jego prace były prezentowane na szeregu wystaw indywidualnych, m.in. Człowiek wśród ludzi w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Krakowie (9 maja – 18 czerwca 2015)[9]. /////////////////////////////



Kwalifikacje: 1976 - magisterium, z wyróżnieniem (fizyka techniczna) Rozkład prawdopodobieństwa ilorazu zliczeń mionów w liczniku proporcjonalnym, 1983 - doktorat (w Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej AGH) Obiektywizacja pomiaru w datowaniach metodą 14C, 2002 - habilitacja (na Wydziale Geologii Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH) Istotność statystyczna wniosków z analiz ilościowych na przykładzie badań górnego czwartorzędu, 2014 - tytuł naukowy profesora nauk o Ziemi.

Praca: 1976-1998 - Politechnika Śląska, Instytut Fizyki, Zakład Zastosowań Radioizotopów; asystent, od 1984 adiunkt, 1986-1989 - 1/2 etatu w Instytucie Botaniki PAN, Kraków, na stanowisku konsultanta i później starszego specjalisty, 1996 - 1/2 etatu w Junisoftex Sp. z o.o., Gliwice, analityk-projektant w zakresie oprogramowania pomiarowego i statystycznego sterowania jakością, 1990-1998 - samodzielna działalność gospodarcza, usługi komputerowe, wykonywanie oprogramowania i analiza danych, w większości dla instytucji naukowych, 1999/2000 - wykłady ze statystyki i obsługi komputera w policealnej Szkole Bankowości i Finansów w Krakowie, 1998-2002 - StatSoft Polska Sp. z o.o. Kraków, konsultant w dziale technicznym, 2003-2006 - Uniwersytet Rzeszowski, profesor nadzwyczajny, do 2004 Instytut Archeologii, następnie Instytut Techniki Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego, 2007-2023 - AGH, Wydział Geologii Geofizyki i Ochrony Środowiska, profesor nadzwyczajny.

Specjalność naukowa: analiza danych i metody statystyczne w naukach przyrodniczych


Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/walanus-adam-006095

Źródła do biogramu

Książki

Artykuły

Inne


stan na dzień 22.02.2024

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Adam_Walanus&oldid=83192”