Jan Feliks Kiciński

Z Historia AGH
Jan Feliks Kiciński
Jan Kiciński.jpg
Nazwisko Kiciński
Imię / imiona Jan Feliks


Data urodzenia 4 stycznia 1948
Miejsce urodzenia Lisewio Malborskie




Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 2023
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH Za wieloletnią i intensywną współpracę z Akademią Górniczo-Hutniczą im. Stanisława Staszica w Krakowie. W szczególności z inicjatywy Profesora Jana Kicińskiego prowadzone były wspólnie z Instytutem Maszyn Przepływowych PAN prace w zakresie diagnostyki polskich bloków energetycznych. W późniejszych latach Profesor Jan Kiciński inicjował wspólnie z pracownikami Akademii Górniczo-Hutniczej badania nad rozwojem Odnawialnych Źródeł Energii. Wspólne prace zakończyły się wieloma wspólnymi publikacjami oraz wdrożeniami.

Jan Feliks Kiciński biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 4 stycznia 1948 roku w Lisewie Malborskim.

W 1972 roku ukończył studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Gdańskiej.

W 1979 roku w Instytucie Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku uzyskał stopień doktora nauk technicznych.

W 1986 roku na podstawie rozprawy "Wpływ prehistorii przepływów w ciągłym i skawitowanym filtrze smarnym oraz zapowietrzenia oleju na własności dynamiczne i statyczne łożysk ślizgowych", przedstawionej na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1995 roku otrzymał tytuł profesora


Tytuł profesora uzyskał w roku 1995, w 2013 został członkiem korespondentem PAN. Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie w 2017 roku nadał prof. Kicińskiemu godność doktora honoris causa.

Jan Kiciński podjął pracę zawodową w IMP PAN w Gdańsku w roku 1972, przechodząc wszystkie szczeble kariery naukowej od asystenta do profesora. Pełnił przez cztery kadencje funkcję Zastępcy Dyrektora ds. Naukowych, a następnie przez dwie kadencje funkcję Dyrektora Instytutu. W IMP PAN pracuje do chwili obecnej, pełniąc funkcję Kierownika Zakładu Energetyki Rozproszonej.

Przez 18 lat był także zatrudniony jako nauczyciel akademicki na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurski w Olsztynie.

Działalność naukowa Profesora koncentrowała się we wcześniejszym okresie na dynamice wirników i nieliniowej teorii drgań, a w ostatnich kilkunastu latach na ekoenergetyce, OZE oraz generacji rozproszonej.

Największym osiągnięciem naukowym prof. Jana Kicińskiego jest opracowanie nowej, nieliniowej metodologii opisu stanu dynamicznego maszyn energetycznych wraz z narzędziami informatycznymi dla jej aplikacji w postaci systemu komputerowego MESWIR.

Profesor opublikował 16 monografii, 51 artykułów w czasopismach międzynarodowych i wypromował 12 doktorów, z czego trzech uzyskało nagrodę premiera, a czterech zostało wyróżnionych przez Radę Naukową Instytutu.

Szczególnie warto odnotować monografie, które przyniosły Profesorowi światowe uznanie, a mianowicie: J. Kiciński, P. Chaja, Climate Change, Human Impact and Green Energy Transformation (Springer, 2021), J. Kicinski, G. Żywica, Steam Microturbin in Distributed Cogeneration (Springer, 2014), J. Kiciński, Rotordynamics (Wydawn. IMP PAN, 2006, współfinansowana przez koncern ALSTOM).

Największym osiągnięciem utylitarnym jest opracowanie koncepcji i wdrożenie nowych technologii dla małoskalowej i rozproszonej energetyki, w tym zwłaszcza technologii CHP–ORC dla gminnych Autonomicznych Regionów Energetycznych.

Prof. Jan Kiciński położył olbrzymie zasługi w zakresie organizacji i koordynacji dużych inicjatyw naukowo-badawczych i integracji środowiska naukowego. Był kierownikiem największego w kraju projektu badawczego z zakresu ekoenergetyki „Budowa Centrum Badawczego PAN – Konwersja Energii i Źródła Odnawialne”. W efekcie powstało największe i najnowocześniejsze tego typu centrum w Polsce i jedno z trzech w Europie. Był też kierownikiem wysokobudżetowego projektu kluczowego „Modelowe kompleksy agroenergetyczne”. Projekt ten uzyskał w 2015 roku najbardziej prestiżową w dziedzinie ochrony środowiska światową nagrodę Energy Globe Award (nagroda krajowa za najlepszy projekt w Polsce).

Za swą działalność Profesor uzyskał Nagrodę Prezesa Rady Ministrów I stopnia (jako kierownik zespołu), Nagrodę Naukową Prezesa PAN, Nagrodę Badawczą koncernu Siemens oraz został laureatem konkursu o statuetkę APOLLO i statuetkę Zielonego Feniksa (za wkład w rozwój OZE i ekoenergetyki).


Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Artykuły

Inne

stan na dzień 19.05.2023