Hugo Trzebicki

Z Historia AGH
Wersja z dnia 15:05, 25 cze 2016 autorstwa MariuszWijas (dyskusja | edycje) (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”)
Hugo Trzebicki
Hugo Trzebicki.jpg
Nazwisko Trzebicki
Imię / imiona Hugo
Tytuły / stanowiska Wykładowca i Adiunkt mgr inż.
Data urodzenia 24 sierpnia 1893
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 1956
Dyscyplina/specjalności budowa maszyn
Wydział Wydział Elektro-Mechaniczny


Odznaczenia i nagrody Medal Niepodległości, Złoty Krzyż Zasługi

Wykładowca i Adiunkt mgr inż. Hugo Trzebicki (1893–1956)

Dyscyplina/specjalności: budowa maszyn

Nota biograficzna

Urodził się 24 sierpnia 1893 roku w Krakowie, zmarł w 1956 roku.

Studiował na Politechnice w Monachium oraz na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej.

Początkowo pracował jako jako st. asystent przy Katedrze Pomp i Motorów Wodnych na Politechnice Lwowskiej, wykładając jednocześnie konstrukcję i naprawę samochodów w Instytucie Technologicznym. W 1922 roku rozpoczął pracę w Państwowej Fabryce Związków Azotowych w Chorzowie, gdzie pracował do wybuchu wojny. W tym czasie był delegatem Polski do Międzynarodowej Komisji Ekspertów dla technicznej kontroli fabryk azotowych w Europie.

Od września 1939 roku prowadził drukarnię W. L. Anczyc i Ska w Krakowie. Do 1949 roku pełnił funkcję Prezesa Zrzeszenia Przemysłu Graficznego, był też zaprzysiężonym rzeczoznawcą Izby Przemysłowo-Handlowej i biegłym sądowym z zakresu przemysłu graficznego.

Po wojnie powołany został na stanowisko naczelnego dyrektora Państwowej Fabryki Związków Azotowych w Tarnowie (do października 1946).

W 1947 roku objął stanowisko adiunkta i wykładowcy w Katedrze Pomp, Sprężarek i Wentylatorów na Wydziale Elektro-Mechanicznym AG. Przyczynił się w dużym stopniu do zorganizowania tej katedry. W AGH pracował do sierpnia 1951 roku, później jako samodzielny pracownik naukowy w Centralnym Instytucie Ochrony Pracy oraz jako wykładowca na Wydziałach Politechnicznych Akademii. Od stycznia 1952 roku projektant w Centralnym Biurze Aparatury Chemicznej i Urządzeń Chłodniczych w Krakowie, skąd został przeniesiony do Biura Projektów Przemysłu Koksochemicznego "Koksoprojekt".

Odznaczenia i nagrody

Medal Niepodległości, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 20-lecia Służby Państwowej

Bibliografia

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 208–209, portr.