Stanisław Chrzanowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 24: Linia 24:
| fields = mechanizacja, gospodarka cieplna
| fields = mechanizacja, gospodarka cieplna
| function =  
| function =  
| faculty = Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 34: Linia 35:
| notable_students =  
| notable_students =  
| known_for =  
| known_for =  
| varia =
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_zoo =  
| author_abbrev_zoo =  

Wersja z 15:21, 22 sty 2014

Stanisław Chrzanowski
Nazwisko Chrzanowski
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. inż.
Data urodzenia 1899
Data śmierci 1979
Dyscyplina/specjalności mechanizacja, gospodarka cieplna
Wydział Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Waleczny, Złoty Krzyż Zasługi, nagrody resortowe.

Prof. zw. inż. Stanisław Chrzanowski (1899–1979)

Specjalność: mechanizacja, gospodarka cieplna

Urodził się we Lwowie, gdzie ukończył Wydział Mechaniczny Politechniki. Przed ukończeniem studiów w 1923 r. został asystentem Katedry Teorii Maszyn Cieplnych Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej.

Uczestniczył w badaniach gospodarki gazem ziemnym w Borysławiu, następnie pracował w Dąbrowie Górniczej, gdzie prowadził badania cieplne w przemyśle i kierował laboratorium badań węgla. Pracował w Fabryce Związków Azotowych w Mościcach koło Tarnowa. W czasie wojny został uwięziony i przebywał w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu (do 1942 r.).

Od 1950 roku został powołany na stanowisko kontraktowego samodzielnego pracownika nauki i kierownika nowej Katedry Silników Parowych i Kotłów na Wydziale Komunikacji AGH. Pracę dydaktyczną prowadził na studiach dziennych, wieczorowych i zaocznych; opracowywał dla potrzeb studentów podręczniki, skrypty i pomoce dydaktyczne. Prowadził liczne badania gospodarki paliwowej i energetycznej w wielu zakładach przemysłowych.

Od 1953 roku związany z Politechniką Krakowską.

Członek wielu stowarzyszeń naukowych i technicznych (SIMP, SEP, NOT).

Źródło:

  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 30–31