Andrzej Władysław Józefik

Andrzej Władysław Józefik
Nazwisko	Józefik
Imię / imiona	Andrzej Władysław
Tytuły / stanowiska	Mgr inż., prof. Instytutu Obróbki Skrawaniem
Data urodzenia	11 czerwca 1920
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	15 sierpnia 2000
Dyscyplina/specjalności	mechanika
Wydział	Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Mgr inż., prof. Instytutu Obróbki Skrawaniem Andrzej Władysław Józefik (1920-2000)

Dyscyplina/specjalności: mechanika

Nota biograficzna

Urodził się 11 czerwca 1920 roku w Krakowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1938 roku uzyskał maturę w Gimnazjum im. Paderewskiego w Poznaniu.

Po wybuchu wojny zamieszkał w Warszawie, gdzie w latach 1940-1942 uczęszczał do Wyższej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. Wawelberga i Rotwanda. Szkolna praktyka w Fabryce Motorów "PERKUN" w Warszawie w charakterze technika narzędziowca spowodowała zainteresowanie obróbką skrawaniem i z tą dziedziną związał później całą swoją działalność naukową.

W 1947 roku ukończył Wydział Komunikacji na Wydziałach Politechnicznych Akademii Górniczej

W 1947 roku rozpoczął pracę asystenta starszego w Zakładzie Obróbki Mechanicznej Materiałów Wydziału Elektromechanicznego AG. Zajmował się ekonomizacją narzędzi, tj. tworzeniem takich konstrukcji, w których tylko część robocza wykonana jest z najtrwalszych, a więc i najdroższych elementów, takich jak np. węgliki spiekane. Prowadził też badania przewodności cieplnej i rozkładu ciepła w narzędziach wykonanych z różnych materiałów.

Równocześnie w latach 1949-1981 pracował w Instytucie Obróbki Skrawaniem w Krakowie. Zajmował się jego współorganizowaniem. Po kilkunastu miesiącach pracy jako starszy asystent zostaje kierownikiem Zakładu Narzędzi, a już po 8 latach został zastępcą dyrektora ds. naukowych, które to stanowisko zajmował do roku 1982 roku. W 1967 roku został tam profesorem nadzwyczajnym.

W latach 1963-1982 był pełnomocnikiem dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Obrabiarkowego ds. wprowadzenia w przemyśle narzędziowym dokumentów normalizacyjnych pod nazwą Warunki Odbioru Technicznego (WOT). W latach 1971-76 kierował pracami naukowymi w ramach problemu węzłowego 05.1.7., mającego na celu rozwój narzędzi skrawających.

Prowadził wykłady w AGH oraz na studiach podyplomowych i doktoranckich w Politechnice Krakowskiej.

W 1990 roku przeszedł na emeryturę.

Autor 12 książek i około 150 artykułów naukowo-technicznych w czasopismach polskich i zagranicznych i referatów.

Był założycielem i redaktorem naczelnym czasopisma PAN „Ergonomia”.

Zasiadał w radach naukowych czterech instytucji rządowych, trzech politechnik i pięciu instytutów resortowych.

Członek Polskiego Towarzystwa Ergonomicznego, Sekcji Podstaw Technologicznych Komisji Budowy Maszyn PAN, Komisji Ergonomii PAN, Komisji Ergonomii przy Prezydium PAN.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, wielokrotnie Nagroda Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki, Nagroda Ministra Kultury i Sztuki

Źródła do biogramu

Książki

• Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 239
• Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Becela. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 475
• [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1947/48]. Kraków 1947, s. 79, 81
• [Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 136, 158, 165, 186

Inne

• ATEST Ochrona Pracy 9/2023: : Kto jest kim [online] [przeglądany 23.01.2024]. Dostępny w: https://www.atest.com.pl/info,kto?class=kto&nrext=199510
• Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 23.01.2024]. Dostępny w: https://zck-krakow.pl/locator