Platon Januszewicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
| name = Platon Januszewicz | | name = Platon Januszewicz | ||
| image = | | image = Platon_Januszewicz.jpg | ||
| family-name = Januszewicz | | family-name = Januszewicz | ||
| given-name = Platon | | given-name = Platon | ||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
| native_name = | | native_name = | ||
| native_name_lang = | | native_name_lang = | ||
| image = | | image = Platon_Januszewicz.jpg | ||
| image_size = 10399 | | image_size = 10399 | ||
| alt = | | alt = | ||
Wersja z 15:50, 20 sty 2014
| Platon Januszewicz | |
|---|---|
| Nazwisko | Januszewicz |
| Imię / imiona | Platon |
| Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. mgr inż. |
| Data urodzenia | 1906 |
| Data śmierci | 1964 |
| Dyscyplina/specjalności | metalurgia
|
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie), Medal X-lecia PRL, Krzyż Oficerski OOP, oraz złote odznaki NOT i STOP-u |
Prof. nadzw. mgr inż. Platon Januszewicz (1906–1964)
Specjalność: metalurgia
Urodził się 5 kwietnia 1906 r. w Elizawetpolu (ob. Giandża w Azerbejdżanie). Zmarł 25 kwietnia 1964 r., pochowany w Krakowie na cmentarzu Rakowickim. Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Przybramie i w 1930 r. uzyskał tytuł inżyniera metalurga, później nostryfikowany na AGH. Studia uzupełniające z zakresu odlewnictwa ukończył w Paryżu.
Po utworzeniu Wydziału Odlewnictwa na AGH, rozpoczął pracę początkowo jako wykładowca, a od 1954 jako docent i kierownik Zakładu Projektowania Formy przy Katedrze Technologii Formy. Prowadził wykłady i ćwiczenia z następujących przedmiotów: modelarstwo i formierstwo, projektowanie formy oraz technologia formy i rdzenie. W 1962 r. otrzymał nominację na prof. nadzw.
Przewodniczący Zarządu Głównego STOP-u, członek Prezydium Międzynarodowego Komitetu Stowarzyszeń Technicznych (CIAFT). Opublikował ok. 70 artykułów, książek, skryptów z zakresu metalurgii, metaloznawstwa, technologii formowania oraz maszyn i urządzeń odlewniczych.
Źródło:
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1966. S. 92–95
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 8. Warszawa 1997. S. 36–37