Mieczysław Wincenty Radwan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Mieczysław Wincenty Radwan | image = radwan.jpg | family-name = Radwan | given-name = Mieczysław | additional-name = Wincenty | ...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1889
| birth_date = 1889–1968
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 1968
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Doc. inż. '''Mieczysław Wincenty Radwan''' (1889-1968)
Doc. inż. '''Mieczysław Wincenty Radwan''' (1889–1968)


Specjalność: metalurgia
Specjalność: metalurgia


Urodził się 5 kwietnia 1889 roku w osadzie Żarnów w powiecie opoczyńskim, zmarł 30 stycznia 1968 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Politechnicznego w Kijowie. Pracownik przemysłu.
Urodził się 5 kwietnia 1889 roku w osadzie Żarnów w powiecie opoczyńskim, zmarł 30 stycznia 1968 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Politechnicznego w Kijowie. Pracownik przemysłu.


Ze względu na głęboką wiedzę i znajomość urządzeń hutniczych został w 1953 r. mianowany zastępcą profesora, a od marca 1954 r. kierownikiem Katedry Maszyn Hutniczych AGH. W 1957 r. powierzono mu kierownictwo Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych (funkcję tę pełnił do chwili przejścia na emeryturę w 1960 r.). Również w tym roku został mianowny docentem. Założyciel Muzeum Historii AGH i Techniki w 1960 roku.
Ze względu na głęboką wiedzę i znajomość urządzeń hutniczych został w 1953 r. mianowany zastępcą profesora, a od marca 1954 r. kierownikiem Katedry Maszyn Hutniczych AGH. W 1957 r. powierzono mu kierownictwo Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych (funkcję tę pełnił do chwili przejścia na emeryturę w 1960 r.). Również w tym roku został mianowny docentem. Założyciel Muzeum Historii AGH i Techniki w 1960 roku.


Opublikował prace z zakresu historii polskiej techniki hutniczej. Na szczególne uznanie zasługuje jego dzieło pt. "Rudy, kuźnice i huty żelaza w Polsce", oceniane przez autorytety naukowe jako kompendium wiedzy na temat rozwoju rodzimej techniki hutniczej. Dzięki jego inicjatywie w 1960 roku w Nowej Słupi powstało Muzeum Starożytnego Hutnictwa (terenowa filia warszawskiego Muzeum Techniki NOT), które od 1965 roku nosi jego imię.
Opublikował prace z zakresu historii polskiej techniki hutniczej. Na szczególne uznanie zasługuje jego dzieło pt. „Rudy, kuźnice i huty żelaza w Polsce”, oceniane przez autorytety naukowe jako kompendium wiedzy na temat rozwoju rodzimej techniki hutniczej. Dzięki jego inicjatywie w 1960 roku w Nowej Słupi powstało Muzeum Starożytnego Hutnictwa (terenowa filia warszawskiego Muzeum Techniki NOT), które od 1965 roku nosi jego imię.


Źródło:
Źródło:
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. S. 128-129
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. S. 128–129
* Polski Słownik Biograficzny. T. 30/1 z. 124. S. 6-10
* Polski Słownik Biograficzny. T. 30/1 z. 124. S. 6–10
* BIP AGH 2005 nr 139. s. 7, portr.
* BIP AGH 2005 nr 139. s. 7, portr.




{{DEFAULTSORT:Radwan, Mieczysław Wincenty}}
{{DEFAULTSORT:Radwan, Mieczysław Wincenty}}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 16:20, 16 gru 2013

Mieczysław Wincenty Radwan
Nazwisko Radwan
Imię / imiona Mieczysław
Tytuły / stanowiska Doc. inż.
Data urodzenia 1889–1968


Dyscyplina/specjalności metalurgia



Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, odznaki honorowe.

Doc. inż. Mieczysław Wincenty Radwan (1889–1968)

Specjalność: metalurgia

Urodził się 5 kwietnia 1889 roku w osadzie Żarnów w powiecie opoczyńskim, zmarł 30 stycznia 1968 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Politechnicznego w Kijowie. Pracownik przemysłu.

Ze względu na głęboką wiedzę i znajomość urządzeń hutniczych został w 1953 r. mianowany zastępcą profesora, a od marca 1954 r. kierownikiem Katedry Maszyn Hutniczych AGH. W 1957 r. powierzono mu kierownictwo Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych (funkcję tę pełnił do chwili przejścia na emeryturę w 1960 r.). Również w tym roku został mianowny docentem. Założyciel Muzeum Historii AGH i Techniki w 1960 roku.

Opublikował prace z zakresu historii polskiej techniki hutniczej. Na szczególne uznanie zasługuje jego dzieło pt. „Rudy, kuźnice i huty żelaza w Polsce”, oceniane przez autorytety naukowe jako kompendium wiedzy na temat rozwoju rodzimej techniki hutniczej. Dzięki jego inicjatywie w 1960 roku w Nowej Słupi powstało Muzeum Starożytnego Hutnictwa (terenowa filia warszawskiego Muzeum Techniki NOT), które od 1965 roku nosi jego imię.

Źródło:

  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. S. 128–129
  • Polski Słownik Biograficzny. T. 30/1 z. 124. S. 6–10
  • BIP AGH 2005 nr 139. s. 7, portr.