Julian Tokarski: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist
| name = Julian Tokarski
| image = tokar1.jpg
| family-name = Tokarski
| given-name = Julian
| additional-name =
| honorific-prefix = Prof...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1883–1961 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Prof. dr '''Julian Tokarski''' ( | Prof. dr '''Julian Tokarski''' (1883–1961) | ||
Specjalność: petrografia, mineralogia, gleboznawstwo | Specjalność: petrografia, mineralogia, gleboznawstwo | ||
Urodzony | Urodzony w Stanisławowie, zmarł w Krakowie. Studiował w Uniwersytecie Lwowskim. Studia uzupełniające przeszedł na Uniwersytecie w Wiedniu. W 1904 r. uzyskał doktorat filozofii Uniw. Lwowskiego, a w 1914 r. „venia legendi” z zakresu mineralogii i petrografii tego uniwersytetu. W 1919 r. prof. nadzw. Polit. Lwowskiej, dwukrotny Dziekan Wydz. Chemicznego, a w 1928 r. Rektor Polit. Lwowskiej, twórca Katedry Mineralogii i Petrografii. Później powrócił na Uniw. JK, gdzie pracował do wybuchu II wojny. | ||
W AGH profesor Katedry Mineralogii i Petrografii w latach 1947–60. Pracował również w UJ (Katerda Geologii), oraz Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie, PAN (stworzył Pracownię Mineralogii Gleb). | |||
Autor ponad 150 prac | Autor ponad 150 prac z zakresu krystalografii, mineralogii, petrografii, geologii i gleboznawstwa. Wybitny znawca metod badań optycznych materii skalnej przy użyciu światła spolaryzowanego oraz chemicznej analizy krzemianów. Opisał morfologię drobnych kryształów w Karpatach Wschodnich oraz ich genezę, składy mineralne skał, systematykę gleb itp. W Polsce uznany za twórcę petrografii regionalnej. | ||
Członek korespondent (1938), oraz czł. czynny (1945) PAU, | Członek korespondent (1938), oraz czł. czynny (1945) PAU, czł. tytularny (1952), oraz czł. rzeczywisty (1957) PAN, czł.Towarzystwa Naukowego we Lwowie, Polskiego Towarzystwa Przyrodników. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Biogramy uczonych polskich. T. | * Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 248–252 | ||
* Nauka Polska 1961 | * Nauka Polska 1961 nr 3 (35). s. 73–77 | ||
* Życiorysy profesorów | * Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 204–208 | ||
{{DEFAULTSORT:Tokarski, Julian }} | {{DEFAULTSORT:Tokarski, Julian }} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] | ||
Wersja z 16:19, 16 gru 2013
| Julian Tokarski | |
|---|---|
| Nazwisko | Tokarski |
| Imię / imiona | Julian |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr |
| Data urodzenia | 1883–1961
|
| Dyscyplina/specjalności | petrografia, mineralogia, gleboznawstwo
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski OOP, Medal Dziesięciolecia PL. |
Prof. dr Julian Tokarski (1883–1961)
Specjalność: petrografia, mineralogia, gleboznawstwo
Urodzony w Stanisławowie, zmarł w Krakowie. Studiował w Uniwersytecie Lwowskim. Studia uzupełniające przeszedł na Uniwersytecie w Wiedniu. W 1904 r. uzyskał doktorat filozofii Uniw. Lwowskiego, a w 1914 r. „venia legendi” z zakresu mineralogii i petrografii tego uniwersytetu. W 1919 r. prof. nadzw. Polit. Lwowskiej, dwukrotny Dziekan Wydz. Chemicznego, a w 1928 r. Rektor Polit. Lwowskiej, twórca Katedry Mineralogii i Petrografii. Później powrócił na Uniw. JK, gdzie pracował do wybuchu II wojny.
W AGH profesor Katedry Mineralogii i Petrografii w latach 1947–60. Pracował również w UJ (Katerda Geologii), oraz Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie, PAN (stworzył Pracownię Mineralogii Gleb).
Autor ponad 150 prac z zakresu krystalografii, mineralogii, petrografii, geologii i gleboznawstwa. Wybitny znawca metod badań optycznych materii skalnej przy użyciu światła spolaryzowanego oraz chemicznej analizy krzemianów. Opisał morfologię drobnych kryształów w Karpatach Wschodnich oraz ich genezę, składy mineralne skał, systematykę gleb itp. W Polsce uznany za twórcę petrografii regionalnej.
Członek korespondent (1938), oraz czł. czynny (1945) PAU, czł. tytularny (1952), oraz czł. rzeczywisty (1957) PAN, czł.Towarzystwa Naukowego we Lwowie, Polskiego Towarzystwa Przyrodników.
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 248–252
- Nauka Polska 1961 nr 3 (35). s. 73–77
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 204–208