Wiesław Olgierd Aureliusz Zapałowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Wiesław Olgierd Zapałowicz
|family-name=Zapałowicz
| family-name = Zapałowicz
|given-name=Wiesław
| given-name = Wiesław
|additional-name=Olgierd
| additional-name = Olgierd
|honorific-prefix=Prof. nadzw. dr inż.
| honorific-prefix = Prof. nadzw. dr inż.
|image=Wieslaw_Zapalowicz.jpg
| honorific-suffix =  
|birth_date=2 kwietnia 1922
| native_name =  
|death_date=lipiec 2000
| native_name_lang =  
|fields=hutnictwo, mechanika (automatyka mechaniczna)
| image = Wieslaw_Zapalowicz.jpg
|function=Kierownik Zakładu Automatyki  (1962–1992)
| image_size = 16924
|faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
| alt =  
|awards=Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN
| caption =  
|name=Wiesław Olgierd Zapałowicz
| birth_date = 1922
|honorific-suffix=
| birth_place =  
|native_name=
| death_date = 2000
|native_name_lang=
| death_place =  
|image_size=16924
| resting_place =  
|alt=
| resting_place_coordinates =  
|caption=
| other_names =  
|resting_place=
| residence =  
|resting_place_coordinates=
| citizenship =  
|other_names=
| nationality =  
|residence=
| fields = hutnictwo, mechanika (automatyka mechaniczna)
|citizenship=
| function = Kierownik Zakładu Automatyki w latach 1962–1992
|nationality=
| faculty = Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
|workplaces=
| workplaces =  
|alma_mater=
| alma_mater =  
|thesis_title=
| thesis_title =  
|thesis_url=
| thesis_url =  
|thesis_year=
| thesis_year =  
|doctoral_advisor=
| doctoral_advisor =  
|academic_advisors=
| academic_advisors =  
|doctoral_students=
| doctoral_students =  
|notable_students=
| notable_students =  
|known_for=
| known_for =  
|varia=
| varia =  
|author_abbrev_bot=
| author_abbrev_bot =  
|author_abbrev_zoo=
| author_abbrev_zoo =  
|influences=
| influences =  
|influenced=
| influenced =  
|signature=
| awards = Ośmiokrotnie Ministra Szkolnictwa Wyższego I i II stopnia, Krzyż Walecznych (1944), Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami (1945), Krzyż Partyzancki (1961), Medal Zwycięstwa i Wolności (1945, 1976), Krzyż AK (1977), Medalion za Służbę w Szarych Szeregach (1987), Srebrny Krzyż Zasługi (1956), Krzyż Kawalerski OOP (1969), Krzyż Oficerski OOP (1979), Medal KEN (1987).
|signature_alt=
| signature =  
|website=
| signature_alt =  
|footnotes=
| website =  
|spouse=
| footnotes =  
|children=
| spouse =  
| children =  
}}
}}
Prof. nadzw. dr inż. '''Wiesław Olgierd Zapałowicz''' (1922–2000)
Prof. nadzw. dr inż. '''Wiesław Olgierd Zapałowicz''' (1922–2000)
Linia 52: Linia 50:
Specjalność: hutnictwo, mechanika (automatyka mechaniczna)
Specjalność: hutnictwo, mechanika (automatyka mechaniczna)


Urodził się 2 kwietnia w 1922 r. w Krakowie. Zmarł w lipcu 2000 roku. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1948 r.). W czasie wojny pracował w Warsztacie Mechanicznym M. Biedermanna, Odlewni Rzeźb w Krakowie i Krakowskiej Hucie Szkła.
Urodził się 2 kwietnia w 1922 r. w Krakowie. Zmarł w lipcu 2000 roku.  
Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1948 r.). W czasie wojny pracował w Warsztacie Mechanicznym M. Biedermanna, Odlewni Rzeźb w Krakowie i Krakowskiej Hucie Szkła.


W Akademii Górniczej był młodszym asystentem w Katedrze Mechaniki Teoretycznej i Wytrzymałości Materiałów (1945–48), starszym asystentem (1948–49), starszym asystentem w Katedrze Maszyn Hutniczych (1950–54), adiunktem (1954–62). Pracę doktorską obronił w 1958 r., habilitował się w 1961 r. Był docentem etatowym w latach 1962–70. W 1970 r. uzyskał tytuł profesora. W latach 1962–1992 pełnił funkcje kierownika Zakładu Automatyki w Instytucie Maszyn Hutniczych i Automatyki a w latach 1969–1983 był dyrektorem ds. nauki.
W Akademii Górniczej był młodszym asystentem w Katedrze Mechaniki Teoretycznej i Wytrzymałości Materiałów (1945–48), starszym asystentem (1948–49), starszym asystentem w Katedrze Maszyn Hutniczych (1950–54), adiunktem (1954–62). Pracę doktorską obronił w 1958 r., habilitował się w 1961 r. Był docentem etatowym w latach 1962–70. W 1970 r. uzyskał tytuł profesora. W latach 1962–1992 pełnił funkcje kierownika Zakładu Automatyki w Instytucie Maszyn Hutniczych i Automatyki a w latach 1969–1983 był dyrektorem ds. nauki.
Linia 65: Linia 64:


Żołnierz Korpusu Ochrony Pogranicza na granicy rosyjskiej 1939; partyzant w lasach czestochowskich; członek Zwiazku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, członek Związku Inwalidów Wojennych, członek Związku Byłych Żołnierzy AK. Pracownik „Biprostalu” (1958–1960), konsultant Huty Warszawa w dziedzinie mechaniki i automatyzacji Wydziału Przeróbki Plastycznej (1961–1969); konsultant w Biurze Projektów Przemysłu Metali Nieżelaznych „Bipromet” (1970–1983).
Żołnierz Korpusu Ochrony Pogranicza na granicy rosyjskiej 1939; partyzant w lasach czestochowskich; członek Zwiazku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, członek Związku Inwalidów Wojennych, członek Związku Byłych Żołnierzy AK. Pracownik „Biprostalu” (1958–1960), konsultant Huty Warszawa w dziedzinie mechaniki i automatyzacji Wydziału Przeróbki Plastycznej (1961–1969); konsultant w Biurze Projektów Przemysłu Metali Nieżelaznych „Bipromet” (1970–1983).
 
==Nagrody i odznaczenia==
Ośmiokrotnie Ministra Szkolnictwa Wyższego I i II stopnia, Krzyż Walecznych (1944), Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami (1945), Krzyż Partyzancki (1961), Medal Zwycięstwa i Wolności (1945, 1976), Krzyż AK (1977), Medalion za Służbę w Szarych Szeregach (1987), Srebrny Krzyż Zasługi (1956), Krzyż Kawalerski OOP (1969), Krzyż Oficerski OOP (1979), Medal KEN (1987).
Źródło:
Źródło:
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). S. 211
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). S. 211

Wersja z 15:38, 31 sty 2015

Wiesław Olgierd Aureliusz Zapałowicz
Wieslaw Zapalowicz.jpg
Nazwisko Zapałowicz
Imię / imiona Wiesław
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr inż.
Data urodzenia 2 kwietnia 1922
Data śmierci lipiec 2000
Dyscyplina/specjalności hutnictwo, mechanika (automatyka mechaniczna)
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Automatyki (1962–1992)
Wydział Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN

Prof. nadzw. dr inż. Wiesław Olgierd Zapałowicz (1922–2000)

Specjalność: hutnictwo, mechanika (automatyka mechaniczna)

Urodził się 2 kwietnia w 1922 r. w Krakowie. Zmarł w lipcu 2000 roku. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1948 r.). W czasie wojny pracował w Warsztacie Mechanicznym M. Biedermanna, Odlewni Rzeźb w Krakowie i Krakowskiej Hucie Szkła.

W Akademii Górniczej był młodszym asystentem w Katedrze Mechaniki Teoretycznej i Wytrzymałości Materiałów (1945–48), starszym asystentem (1948–49), starszym asystentem w Katedrze Maszyn Hutniczych (1950–54), adiunktem (1954–62). Pracę doktorską obronił w 1958 r., habilitował się w 1961 r. Był docentem etatowym w latach 1962–70. W 1970 r. uzyskał tytuł profesora. W latach 1962–1992 pełnił funkcje kierownika Zakładu Automatyki w Instytucie Maszyn Hutniczych i Automatyki a w latach 1969–1983 był dyrektorem ds. nauki.

Przebywał na stażach zagranicznych: w Kijowie, Leningradzie, Moskwie 1962–1963, w Scheffield i Londynie w Wielkiej Brytanii 1967 oraz w USA 1971–1972.

W latach 1949–57 pracował w Zjednoczeniu Przemysłu Wyrobów Metalowych, w latach 1953–55 był starszym projektantem w Biurze Projektów Przemysłu Wyrobów Metalowych oraz w Biurze Studiów i Projektów Przemysłu Hutniczego „Biprostal” w Krakowie (1957–60). Był konsultantem naukowym huty „Warszawa” (1961–69) i Biura Projektów Hutnictwa Metali Nieżelaznych.

Badania: teoria sterowania; teoria wielkich systemów w badaniach operacyjnych; teoria automatów; napędy i sterowanie hydrauliczne i pneumatyczne; optymalizacja procesów przeróbki plastycznej; zastosowanie metod elastooptyki.

Autor monografii, skryptów, podręcznika. Autor 72 patentów i 64 ekspertyz przemysłowych. Promotor prac doktorskich.

Żołnierz Korpusu Ochrony Pogranicza na granicy rosyjskiej 1939; partyzant w lasach czestochowskich; członek Zwiazku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, członek Związku Inwalidów Wojennych, członek Związku Byłych Żołnierzy AK. Pracownik „Biprostalu” (1958–1960), konsultant Huty Warszawa w dziedzinie mechaniki i automatyzacji Wydziału Przeróbki Plastycznej (1961–1969); konsultant w Biurze Projektów Przemysłu Metali Nieżelaznych „Bipromet” (1970–1983).

Nagrody i odznaczenia

Ośmiokrotnie Ministra Szkolnictwa Wyższego I i II stopnia, Krzyż Walecznych (1944), Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami (1945), Krzyż Partyzancki (1961), Medal Zwycięstwa i Wolności (1945, 1976), Krzyż AK (1977), Medalion za Służbę w Szarych Szeregach (1987), Srebrny Krzyż Zasługi (1956), Krzyż Kawalerski OOP (1969), Krzyż Oficerski OOP (1979), Medal KEN (1987). Źródło:

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). S. 211
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 821, portr.
  • Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały konferencji. Kraków 2002. S. 241–242