Jerzy Dereń: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
|given-name=Jerzy | |given-name=Jerzy | ||
|honorific-prefix=Prof. zw | |honorific-prefix=Prof. zw | ||
|birth_date=26 grudnia 1925 | |birth_date=26 grudnia 1925 | ||
|birth_place=Tłumacz | |birth_place=Tłumacz |
Wersja z 08:54, 16 sty 2015
Jerzy Dereń | |
---|---|
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
Nazwisko | Dereń |
Imię / imiona | Jerzy |
Tytuły / stanowiska | Prof. zw |
Data urodzenia | 26 grudnia 1925 |
Miejsce urodzenia | Tłumacz |
Data śmierci | 3 kwietnia1975 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | chemia, fizykochemia |
Pełnione funkcje | Kierownik Zakładu Chemii Ogólnej i Chemii Półprzewodników AGH (1964-1975) |
Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|
Prof. zw Jerzy Dereń (1925–1975)
Specjalność: chemia, fizykochemia
Życiorys
Urodził się 26 grudnia 1925 r. w Tłumaczu (Ukraina). Zmarł w 1975 r. w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
W 1945 r. podjął studia na Wydziale Filozoficznym (sekcja chemiczna) UJ; w 1948 r., będąc jeszcze studentem, podjął pierwszą pracę w Zakładzie Botaniki UJ jako młodszy asystent, a w 1949 r. w Instytucie Fizyki Technicznej w Zakładzie dla Badań Fizykochemicznych, początkowo w charakterze kierownika pracowni, a potem działu zajmującego się problemami izotopów trwałych. Dyplom magistra filozofii w zakresie chemii uzyskał w 1950 r.
Od 1951 r. związany z AGH, na początku z Katedrą Chemii Nieorganicznej. W 1957 r. obronił rozprawę doktorską, w 1959 r. został docentem, a od 1964 r. kierował Katedrą Chemii Nieorganicznej na Wydziale Ceramicznym. W 1968 r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 1971 r. profesorem zwyczajnym.
W latach 1955–61 działał również w ramach 1/2 etatu w Zakładzie Fizykochemii Zjawisk Powierzchniowych PAN.
Współtwórca i współinicjator badań zmian przewodnictwa elektrycznego katalizatorów półprzewodnikowych w toku katalizowanej reakcji. Rozwinięcie tych badań przyniosło AGH określenie krakowskiej szkoły katalizy.
Autor ponad 200 publikacji z zakresu chemii i fizyki ciała stałego, a także z zakresu katalizy heterogenicznej.
Bibliografia
- Kto jest kim w ceramice. 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki. Kraków 1999. S. 39
- Wiadomości Chemiczne 1976 z. 3. s. 139–144
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 67