Julian Tokarski: Różnice pomiędzy wersjami

Julian Tokarski
Nazwisko	Tokarski
Imię / imiona	Julian
Tytuły / stanowiska	Prof. dr
Data urodzenia	27 marca 1883
Miejsce urodzenia	Stanisławów
Data śmierci	17 października 1961
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	petrografia, mineralogia, gleboznawstwo
Pełnione funkcje	Kierownik Zakładu Petrografii Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska (1947–1960)
Wydział	Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Komandorski OOP, Medal Dziesięciolecia PL

Wersja z 11:29, 18 paź 2014

Prof. dr Julian Tokarski (1883–1961)

Specjalność: petrografia, mineralogia, gleboznawstwo

Urodzony 27 marca 1883 r. w Stanisławowie, zmarł 17 października 1961 r. w Krakowie. Studiował na Uniwersytecie Lwowskim. Studia uzupełniające odbył na Uniwersytecie w Wiedniu. W 1904 r. uzyskał doktorat filozofii Uniwersytetu Lwowskiego, a w 1914 r. „venia legendi” z zakresu mineralogii i petrografii tego uniwersytetu. W 1919 r. prof. nadzwyczajny Politechniki Lwowskiej, dwukrotny Dziekan Wydziału Chemicznego, a w 1928 r. Rektor Politechniki Lwowskiej, twórca Katedry Mineralogii i Petrografii. Później powrócił na Uniwersytet Lwowski, gdzie pracował do wybuchu II wojny.

W AGH profesor Katedry Mineralogii i Petrografii w latach 1947–60. Pracował również w Uniwersytecie Jagiellońskim (Katedra Geologii), Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie oraz Polskiej Akademii Nauk (stworzył Pracownię Mineralogii Gleb).

Autor ponad 150 prac z zakresu krystalografii, mineralogii, petrografii, geologii i gleboznawstwa. Wybitny znawca metod badań optycznych materii skalnej przy użyciu światła spolaryzowanego oraz chemicznej analizy krzemianów. Opisał morfologię drobnych kryształów w Karpatach Wschodnich oraz ich genezę, składy mineralne skał, systematykę gleb itp. W Polsce uznany za twórcę petrografii regionalnej.

Członek korespondent (1938) oraz członek czynny (1945) Polskiej Akademii Umiejętności, członek tytularny (1952) oraz członek rzeczywisty (1957) PAN, członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie i Polskiego Towarzystwa Przyrodników.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski OOP, Medal Dziesięciolecia PL

Bibliografia

Źródło:

Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 248–252
Nauka Polska 1961 nr 3 (35). s. 73–77
Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 204–208
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice, cop. 2004, s. 373, portr.

@@ Linia 9: / Linia 9: @@
 |death_place=Kraków
 |fields=petrografia, mineralogia, gleboznawstwo
-|function=Kierownik Zakładu Petrografii Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska (1949–1960)
+|function=Kierownik Zakładu Petrografii Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska (1947–1960)
 |faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
 |awards=Krzyż Komandorski OOP, Medal Dziesięciolecia PL
@@ Linia 51: / Linia 51: @@
 Specjalność: petrografia, mineralogia, gleboznawstwo
-Urodzony 27 marca 1883 r. w Stanisławowie, zmarł 17 października 1961 r. w Krakowie. Studiował na Uniwersytecie Lwowskim. Studia uzupełniające przeszedł na Uniwersytecie w Wiedniu. W 1904 r. uzyskał doktorat filozofii Uniw. Lwowskiego, a w 1914 r. „venia legendi” z zakresu mineralogii i petrografii tego uniwersytetu. W 1919 r. prof. nadzw. Polit. Lwowskiej, dwukrotny Dziekan Wydz. Chemicznego, a w 1928 r. Rektor Polit. Lwowskiej, twórca Katedry Mineralogii i Petrografii. Później powrócił na Uniw. JK, gdzie pracował do wybuchu II wojny.
+Urodzony 27 marca 1883 r. w Stanisławowie, zmarł 17 października 1961 r. w Krakowie. Studiował na Uniwersytecie Lwowskim. Studia uzupełniające odbył na Uniwersytecie w Wiedniu. W 1904 r. uzyskał doktorat filozofii Uniwersytetu Lwowskiego, a w 1914 r. „venia legendi” z zakresu mineralogii i petrografii tego uniwersytetu. W 1919 r. prof. nadzwyczajny Politechniki Lwowskiej, dwukrotny Dziekan Wydziału Chemicznego, a w 1928 r. Rektor Politechniki Lwowskiej, twórca Katedry Mineralogii i Petrografii. Później powrócił na Uniwersytet Lwowski, gdzie pracował do wybuchu II wojny.
-W AGH profesor Katedry Mineralogii i Petrografii w latach 1947–60. Pracował również w UJ (Katerda Geologii), oraz Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie, PAN (stworzył Pracownię Mineralogii Gleb).
+W AGH profesor Katedry Mineralogii i Petrografii w latach 1947–60. Pracował również w Uniwersytecie Jagiellońskim (Katedra Geologii), Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie oraz Polskiej Akademii Nauk (stworzył Pracownię Mineralogii Gleb).
 Autor ponad 150 prac z zakresu krystalografii, mineralogii, petrografii, geologii i gleboznawstwa. Wybitny znawca metod badań optycznych materii skalnej przy użyciu światła spolaryzowanego oraz chemicznej analizy krzemianów. Opisał morfologię drobnych kryształów w Karpatach Wschodnich oraz ich genezę, składy mineralne skał, systematykę gleb itp. W Polsce uznany za twórcę petrografii regionalnej.
-Członek korespondent (1938), oraz czł. czynny (1945) PAU, czł. tytularny (1952), oraz czł. rzeczywisty (1957) PAN, czł.Towarzystwa Naukowego we Lwowie, Polskiego Towarzystwa Przyrodników.
+Członek korespondent (1938) oraz członek czynny (1945) Polskiej Akademii Umiejętności, członek tytularny (1952) oraz członek rzeczywisty (1957) PAN, członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie i Polskiego Towarzystwa Przyrodników.
 == Odznaczenia i nagrody ==