Leon Winogradow: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
AnnaChadaj (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
|family-name=Winogradow | |||
| family-name = Winogradow | |given-name=Leon | ||
| given-name = Leon | |honorific-prefix=Prof. zw. dr inż. | ||
|birth_date=15 kwietnia 1899 | |||
| honorific-prefix = Prof. zw. dr inż. | |birth_place=Warszawa | ||
| | |death_date=4 października 1976 | ||
| | |death_place=Warszawa, pochowany na cmentarzu Powązkowskim | ||
| | |fields=technologia ceramiki szlachetnej, szkła i materiałów ściernych | ||
| | |function=Kierownik Katedry i Zakładu Technologii i Produkcji Fajansu i Porcelany | ||
| | |faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki | ||
| | |awards=Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, odznaki honorowe. | ||
| | |name=Leon Winogradow | ||
| | |honorific-suffix= | ||
| | |native_name= | ||
| | |native_name_lang= | ||
| | |image_size= | ||
| | |alt= | ||
| | |caption= | ||
| | |resting_place= | ||
| | |resting_place_coordinates= | ||
| | |other_names= | ||
| | |residence= | ||
| | |citizenship= | ||
| | |nationality= | ||
| | |workplaces= | ||
| workplaces = | |alma_mater= | ||
| alma_mater = | |thesis_title= | ||
| thesis_title = | |thesis_url= | ||
| thesis_url = | |thesis_year= | ||
| thesis_year = | |doctoral_advisor= | ||
| doctoral_advisor = | |academic_advisors= | ||
| academic_advisors = | |doctoral_students= | ||
| doctoral_students = | |notable_students= | ||
| notable_students = | |known_for= | ||
| known_for = | |varia= | ||
| varia = | |author_abbrev_bot= | ||
| author_abbrev_bot = | |author_abbrev_zoo= | ||
| author_abbrev_zoo = | |influences= | ||
| influences = | |influenced= | ||
| influenced = | |signature= | ||
|signature_alt= | |||
| signature = | |website= | ||
| signature_alt = | |footnotes= | ||
| website = | |spouse= | ||
| footnotes = | |children= | ||
| spouse = | |||
| children = | |||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr inż. '''Leon Winogradow''' (1899–1976) | Prof. zw. dr inż. '''Leon Winogradow''' (1899–1976) | ||
| Linia 52: | Linia 50: | ||
Specjalność: technologia ceramiki szlachetnej, szkła i materiałów ściernych | Specjalność: technologia ceramiki szlachetnej, szkła i materiałów ściernych | ||
Urodził się | Urodził się 15 kwietnia 1899 r. w Warszawie, zmarł 4 października 1976 r. w Warszawie. | ||
Studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Technologicznego w Charkowie i Wydziale Chemii Politechniki Gdańskiej. | |||
W latach 1923-25 był asystentem w Instytucie Chemii Nieorganicznej Politechniki Gdańskiej. W 1925 r. uzyskał doktorat. | |||
W latach 1925–27 przebywał w Czechosłowacji, gdzie uczestniczył w wyższym kursie ceramiki. Po powrocie do Polski pracował w zakładach ceramicznych m.in. Fabryce Fajansu i Porcelany w Nowym Dworze Mazowieckim, pełniąc funkcje dyrektora technicznego. | |||
W l. 1947-50 pełnił funkcję doradcy, a następnie dyrektora branży Ceramiki Szlachetnej w Centralnym Zarządzie Przemysłu Mineralnego w Warszawie, zaś po jego reorganizacji w l. 1950-51 był doradcą technicznym w Centralnym Zarządzie Przemysłu Ceramicznego i Szklarskiego.W l. 1951-58 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. naukowo-badawczych w instytucie Technologii Krzemianów w Warszawie, przekształconym następnie w Instytut Przemysłu Szkła i Ceramiki. | |||
W 1952 roku został wykładowcą, a w 1953 r. zastępcą profesora i kierownikiem Katedry i Zakładu Technologii i Produkcji Fajansu i Porcelany na Wydziale Ceramicznym AGH. W 1955 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1967 r. — zwyczajnym AGH. | W 1952 roku został wykładowcą, a w 1953 r. zastępcą profesora i kierownikiem Katedry i Zakładu Technologii i Produkcji Fajansu i Porcelany na Wydziale Ceramicznym AGH. W 1955 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1967 r. — zwyczajnym AGH. | ||
Był ekspertem Departamentu Pomocy Technicznej ONZ, autorem lub współautorem wielu patentów. Prowadził prace badawcze z zakresu przemysłowej ceramiki szlachetnej, materiałów budowlanych i ściernych. | Był ekspertem Departamentu Pomocy Technicznej ONZ, autorem lub współautorem wielu patentów. Prowadził prace badawcze z zakresu przemysłowej ceramiki szlachetnej, materiałów budowlanych i ściernych. Współautor pracy "Polska Porcelana". | ||
Członek wielu towarzystw naukowych. | |||
== Źródło == | == Źródło == | ||
Wersja z 12:51, 5 sie 2014
| Leon Winogradow | |
|---|---|
| [[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
| Nazwisko | Winogradow |
| Imię / imiona | Leon |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. |
| Data urodzenia | 15 kwietnia 1899 |
| Miejsce urodzenia | Warszawa |
| Data śmierci | 4 października 1976 |
| Miejsce śmierci | Warszawa, pochowany na cmentarzu Powązkowskim |
| Dyscyplina/specjalności | technologia ceramiki szlachetnej, szkła i materiałów ściernych |
| Pełnione funkcje | Kierownik Katedry i Zakładu Technologii i Produkcji Fajansu i Porcelany |
| Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, odznaki honorowe. |
Prof. zw. dr inż. Leon Winogradow (1899–1976)
Specjalność: technologia ceramiki szlachetnej, szkła i materiałów ściernych
Urodził się 15 kwietnia 1899 r. w Warszawie, zmarł 4 października 1976 r. w Warszawie.
Studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Technologicznego w Charkowie i Wydziale Chemii Politechniki Gdańskiej.
W latach 1923-25 był asystentem w Instytucie Chemii Nieorganicznej Politechniki Gdańskiej. W 1925 r. uzyskał doktorat. W latach 1925–27 przebywał w Czechosłowacji, gdzie uczestniczył w wyższym kursie ceramiki. Po powrocie do Polski pracował w zakładach ceramicznych m.in. Fabryce Fajansu i Porcelany w Nowym Dworze Mazowieckim, pełniąc funkcje dyrektora technicznego. W l. 1947-50 pełnił funkcję doradcy, a następnie dyrektora branży Ceramiki Szlachetnej w Centralnym Zarządzie Przemysłu Mineralnego w Warszawie, zaś po jego reorganizacji w l. 1950-51 był doradcą technicznym w Centralnym Zarządzie Przemysłu Ceramicznego i Szklarskiego.W l. 1951-58 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. naukowo-badawczych w instytucie Technologii Krzemianów w Warszawie, przekształconym następnie w Instytut Przemysłu Szkła i Ceramiki.
W 1952 roku został wykładowcą, a w 1953 r. zastępcą profesora i kierownikiem Katedry i Zakładu Technologii i Produkcji Fajansu i Porcelany na Wydziale Ceramicznym AGH. W 1955 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1967 r. — zwyczajnym AGH.
Był ekspertem Departamentu Pomocy Technicznej ONZ, autorem lub współautorem wielu patentów. Prowadził prace badawcze z zakresu przemysłowej ceramiki szlachetnej, materiałów budowlanych i ściernych. Współautor pracy "Polska Porcelana".
Członek wielu towarzystw naukowych.
Źródło
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 162–163