Jarosław Maria Majka: Różnice pomiędzy wersjami

Jarosław Maria Majka
Nazwisko	Majka
Imię / imiona	Jarosław Maria
Tytuły / stanowiska	Dr hab. inż., prof. AGH
Data urodzenia	1979
Miejsce urodzenia	Kraków ;
Dyscyplina/specjalności	geologia, petrologia, geochemia, paleontologia
Wydział	Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska ; ;

Aktualna wersja na dzień 09:02, 7 maj 2024

Dr hab. inż., prof. AGH Jarosław Maria Majka (1979-)

Dyscyplina/specjalności: geologia, petrologia, geochemia, paleontologia

Nota biograficzna

Urodził się 1979 roku w Krakowie.

W 1998 roku ukończył IV Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie.

W 2003 roku ukończył Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH.

W trakcie studiów, w 2002 roku, wyjechał z grupą studentów z wyprawą AGH pod kierunkiem profesora Andrzeja Maneckiego na Spitsbergen dla pobrania próbek minerałów i skał do pracy magisterskiej.

W 2007 roku na podstawie pracy "Rekonstrukcja historii metamorfizmu skał grupy Isbjørnhamna z SW części Ziemi Wedel Jarlsberga na Spitsbergenie", której promotorem był profesor Andrzej Manecki, przedstawionej w Zakładzie Mineralogii, Petrografii i Geochemii Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska, uzyskał stopień doktora.

Po doktoracie odbył staż w Słowackiej Akademii Nauk, a następnie został zatrudniony w Uppsala University w Szwecji. Tam też w 2014 roku na podstawie pracy (tytuł w jęz. polskim) "Głęboka subdukcja skorupy kontynentalnej" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 2015 roku został zatrudniony w Katedrze Mineralogii, Petrografii i Geochemii Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH.

W 2016 roku wygrał projekt NAC - Neoproterozoic Arctic Connection - którego celem jest zbadanie charakteru neoproterozoicznych i paleozoicznych pasm orogenicznych rozczłonkowanych przez północny Atlantyk i Ocean Arktyczny.

Jego znaczącymi osiągnięciami naukowymi są m.in.: zdefiniowanie torelliańskiego zdarzenia tektono-metamorficznego w Arktyce i odkrycie w szwedzkich kaledonidach skał ultra wysokociśnieniowych oraz współudział w odkryciu w tych skałach obecności mikrodiamentów metamorficznych.

Dotychczas brał udział w 16 wyprawach na Spitsbergen, po jednej na Wyspę Ellesmere i na Grenlandię.

Był kierownikiem wyprawy SKN Geologów na Bajkał w 2001 roku. Jest kierownikiem kilku projektów badawczych fundowanych przez polskie i szwedzkie agencje grantowe.

Autor około 240 publikacji.

Promotor i recenzent prac doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Szwedzkie Królewskie Towarzystwo Naukowe przyznało mu prestiżową Nagrodę Bergstedta w kategorii fizyka – chemia – geologia. W uzasadnieniu napisano, że została przyznana „Za nowoczesne badania petrologiczne i strukturalne w Górach Skandynawskich”.

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/majka-jaroslaw-004991

Źródła do biogramu

Książki

Jarosław Majka. W: Manecki A.: Ludzie nauk o Ziemi i Kosmosie : z wydarzeniami lat minionych w tle. Kraków 2023, s. 113-115

Inne

Dr hab. inż. Jarosław Majka nagrodzony za badania w Górach Skandynawskich [online] [przeglądany 27.09.2023]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/aktualnosci/info/dr-hab-inz-jaroslaw-majka-nagrodzony-za-badania-w-gorach-skandynawskich
Mineralogia [online] [przeglądany 27.09.2023]. Dostępny w: http://www.mineralogia.pl/

stan na dzień 27.09.2023

@@ Linia 23: / Linia 23: @@
 W trakcie studiów, w 2002 roku, wyjechał z grupą studentów z wyprawą AGH pod kierunkiem profesora Andrzeja Maneckiego na Spitsbergen dla pobrania próbek minerałów i skał do pracy magisterskiej.
-W 2007 roku na podstawie pracy "Rekonstrukcja historii metamorfizmu skał grupy Isbjørnhamna z SW części Ziemi Wedel Jarlsberga na Spitsbergenie", której promotorem był profesor Andrzej Manecki, przedstawionej w Zakładzie Mineralogii, Petrografii i Geochemii Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska uzyskał stopień doktora.
+W 2007 roku na podstawie pracy "Rekonstrukcja historii metamorfizmu skał grupy Isbjørnhamna z SW części Ziemi Wedel Jarlsberga na Spitsbergenie", której promotorem był profesor Andrzej Manecki, przedstawionej w Zakładzie Mineralogii, Petrografii i Geochemii Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska, uzyskał stopień doktora.
 Po doktoracie odbył staż w Słowackiej Akademii Nauk, a następnie został zatrudniony w Uppsala University w Szwecji. Tam też w 2014 roku na podstawie pracy (tytuł w jęz. polskim) "Głęboka subdukcja skorupy kontynentalnej" uzyskał stopień doktora habilitowanego.