Jan Zdzisław Targosz: Różnice pomiędzy wersjami

Jan Zdzisław Targosz
Nazwisko	Targosz
Imię / imiona	Jan Zdzisław
Tytuły / stanowiska	Dr hab. inż., prof. AGH
Data urodzenia	23 maja 1951
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	6 lipca 2022
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	mechanika, automatyka i robotyka, dynamika maszyn, robotyka, transport, budowa i eksploatacja maszyn
Wydział	Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki ; ;

Wersja z 10:10, 20 lut 2023

Dr hab. inż., prof. AGH Jan Zdzisław Targosz (1951-2022)

Dyscyplina/specjalności: mechanika, automatyka i robotyka, dynamika maszyn, robotyka, transport, budowa i eksploatacja maszyn

Nota biograficzna

Urodził się 23 maja 1951 roku w Krakowie. Zmarł 6 lipca 2022 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.

W 1974 roku ukończył Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

W 1974 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Instytucie Mechaniki i Wibroakustyki Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

W 1983 roku na podstawie pracy "Zagadnienia wibroizolacji obiektów za pomocą układów o ciągłym i dyskretnym rozłożeniu masy", napisanej pod kierunkiem profesora Stanisława Kasprzyka, uzyskał stopień doktora.

W 2013 roku na podstawie rozprawy "Układy wibroizolacji w transporcie szynowym i samochodowym" przedstawionej na Wydziale Transportu i Elektrotechniki Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu uzyskał stopień doktora habilitowanego. Następnie awansował na stanowisko profesora AGH.

Zatrudniony był w Katedrze Robotyki i Mechatroniki na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Robotyki.

Promotor i recenzent prac doktorskich.

Był kierownikiem kilku projektów badawczych.

Autor ponad 120 publikacji i 4 patentów.

Członek Naczelnej Organizacji Technicznej.

Odznaczenia i nagrody

II Nagroda zespołowa Ministra Ochrony Środowiska

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/targosz-jan-02655

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 199
[Skład Osobowy Akademii Górniczo-Hutniczej … 1974/75]. Kraków 1975, s. 104
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 369

Inne

Dr hab.inż. Jan Targosz, prof. nadzw. - KRIM AGH [online] [przeglądany 20.07.2022]. Dostępny w: http://krim.agh.edu.pl/jtargosz/#
Jan Targosz [online] [przeglądany 20.07.2022]. Dostępny w: https://dziennikpolski24.pl/nekrologi/08-07-2022,cpo.html
Jan Targosz – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 20.07.2022]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Targosz

stan na dzień 7.12.2022

@@ Linia 11: / Linia 11: @@
 |faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
 }}
 Dr hab. inż., prof. AGH '''Jan Zdzisław Targosz''' (1951-2022)
 Dyscyplina/specjalności: mechanika, automatyka i robotyka, dynamika maszyn, robotyka, transport, budowa i eksploatacja maszyn
@@ Linia 25: / Linia 25: @@
 W 1983 roku na podstawie pracy "Zagadnienia wibroizolacji obiektów za pomocą układów o ciągłym i dyskretnym rozłożeniu masy", napisanej pod kierunkiem profesora Stanisława Kasprzyka, uzyskał stopień doktora.
-W 2013 roku na podstawie rozprawy "Układy wibroizolacji w transporcie szynowym i samochodowym" przedstawionej na Wydziale Transportu i Elektrotechniki Uniwersytetu Technologiczno-Humanistyczny im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu uzyskał stopień doktora habilitowanego. Następnie awansował na stanowisko profesora AGH.
+W 2013 roku na podstawie rozprawy "Układy wibroizolacji w transporcie szynowym i samochodowym" przedstawionej na Wydziale Transportu i Elektrotechniki Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu uzyskał stopień doktora habilitowanego. Następnie awansował na stanowisko profesora AGH.
 Zatrudniony był w Katedrze Robotyki i Mechatroniki na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Robotyki.
@@ Linia 33: / Linia 33: @@
 Był kierownikiem kilku projektów badawczych.
 Autor ponad 120 publikacji i 4 patentów.
 Członek Naczelnej Organizacji Technicznej.