Stanisław Włodzimierz Majewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Stanisław Włodzimierz Majewski | image = | family-name = Majewski | given-name = Stanisław | additional-name = Włodzimierz | ...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 56: Linia 56:
Publikował wiele artykułów z zakresu historii górnictwa i hutnictwa oraz górnictwa solnego, napisał też kilka podręczników i skryptów m. in. podręcznik solnictwa, skrypt wykładów historii górnictwa. Redagował miesięcznik "Technik", "Kalendarz Górniczo-Hutniczy", organizował biblioteki dla górników. Przetłumaczył na język polski dzieło Agricoli "O starożytnych i nowych kopalniach ksiąg dwoje" oraz memoriał E.L.G. Abta "W sprawie kopalnictwa rud ołowiu i srebra na Górnym Śląsku". Niektóre jego prace pozostały w maszynopisach.
Publikował wiele artykułów z zakresu historii górnictwa i hutnictwa oraz górnictwa solnego, napisał też kilka podręczników i skryptów m. in. podręcznik solnictwa, skrypt wykładów historii górnictwa. Redagował miesięcznik "Technik", "Kalendarz Górniczo-Hutniczy", organizował biblioteki dla górników. Przetłumaczył na język polski dzieło Agricoli "O starożytnych i nowych kopalniach ksiąg dwoje" oraz memoriał E.L.G. Abta "W sprawie kopalnictwa rud ołowiu i srebra na Górnym Śląsku". Niektóre jego prace pozostały w maszynopisach.


Źródło:
* Słownik polskich pionierów techniki. s. 130




{{DEFAULTSORT:Majewski, Stanisław Włodzimierz}}
{{DEFAULTSORT:Majewski, Stanisław Włodzimierz}}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 23:30, 10 gru 2013

Stanisław Włodzimierz Majewski
Nazwisko Majewski
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Inż.
Data urodzenia 1878
Data śmierci 1955
Dyscyplina/specjalności historyk górnictwa i hutnictwa




Inż. Stanisław Włodzimierz Majewski (1878-1955)

Specjalność: historyk górnictwa i hutnictwa

Urodził się w Nowym Sączu zmarł w Katowicach. Ukończył wydz. górniczy i hutniczy AG w Leoben, oraz wydz. filozoficzny Uniw. Lwowskiego. W l. 1919-1923 był naczelnikiem wydz. solnego w Min. Przemysłu i Handlu, następnie do przejścia na emeryturę w 1939 r. pracował w Wyższym Urzędzie Górniczym w Katowicach jako naczelnik, a potem jako zastępca prezesa.

W l. 1938-1939 oraz w l. 1950-1951 wykładał historię górnictwa i metalurgii na AG. Był wykładowcą w Szkole Górniczej w Tarnowskich Górach, przeniesionej w 1933 r. do Katowic.

Publikował wiele artykułów z zakresu historii górnictwa i hutnictwa oraz górnictwa solnego, napisał też kilka podręczników i skryptów m. in. podręcznik solnictwa, skrypt wykładów historii górnictwa. Redagował miesięcznik "Technik", "Kalendarz Górniczo-Hutniczy", organizował biblioteki dla górników. Przetłumaczył na język polski dzieło Agricoli "O starożytnych i nowych kopalniach ksiąg dwoje" oraz memoriał E.L.G. Abta "W sprawie kopalnictwa rud ołowiu i srebra na Górnym Śląsku". Niektóre jego prace pozostały w maszynopisach.

Źródło:

  • Słownik polskich pionierów techniki. s. 130