Stanisław Chrzanowski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 33: | Linia 33: | ||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Order Sztandaru Pracy]] II klasy, [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], | [[Order Sztandaru Pracy]] II klasy, [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], Krzyż Walecznych, [[Złoty Krzyż Zasługi]] | ||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == |
Wersja z 11:55, 17 sty 2018
Stanisław Chrzanowski | |
---|---|
Nazwisko | Chrzanowski |
Imię / imiona | Stanisław |
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. inż. |
Data urodzenia | 27 sierpnia 1899 |
Miejsce urodzenia | Lwów |
Data śmierci | 25 grudnia 1979 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | mechanizacja, gospodarka cieplna |
Wydział | Wydziały Politechniczne
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy |
Prof. zw. inż. Stanisław Chrzanowski (1899–1979)
Dyscyplina/specjalności: mechanizacja, gospodarka cieplna
Nota biograficzna
Urodził się 27 sierpnia 1899 roku we Lwowie. Zmarł 25 grudnia 1979 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, gdzie w 1923 roku uzyskał dyplom. Od maja 1923 roku był asystentem Katedry Teorii Maszyn Cieplnych Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej.
Uczestniczył w badaniach gospodarki gazem ziemnym w Borysławiu, następnie pracował w Dąbrowie Górniczej, gdzie prowadził badania cieplne w przemyśle i kierował laboratorium badań węgla. Pracował w Państwowej Fabryce Związków Azotowych w Mościcach koło Tarnowa. W czasie wojny został uwięziony i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, gdzie był przetrzymywany do 1942 roku.
Od 1950 roku został powołany na stanowisko kontraktowego samodzielnego pracownika nauki i kierownika nowej Katedry Silników Parowych i Kotłów na Wydziałach Politechnicznych (Wydział Komunikacji) AGH. Pracę dydaktyczną prowadził na studiach dziennych, wieczorowych i zaocznych, opracowywał dla potrzeb studentów podręczniki, skrypty i pomoce dydaktyczne. Prowadził liczne badania gospodarki paliwowej i energetycznej w wielu zakładach przemysłowych.
Od 1953 roku związany z Politechniką Krakowską.
Członek wielu stowarzyszeń naukowych i technicznych, m.in. Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich.
Odznaczenia i nagrody
Order Sztandaru Pracy II klasy, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż Zasługi
Źródła do biogramu
Książki
- Politechnika Lwowska 1844-1945. Wrocław 1993, s. 354-355
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Red. A. Jakubowska. Warszawa 1989, s. 30–31
Artykuły
- Krzanowska Z., Figiel W.: Zawsze wśród ludzi. Głos Pracy 1974, nr 164, s. VII
- Lisowski Z.: [Stanisław Chrzanowski]. Czasopismo Techniczne 1973 R. 77, z. 10-M. Seria Mechanika, nr 5, s. 51
- Młynarski F.: Prof. zw. mgr inż. Stanisław Chrzanowski (1899-1979). Czasopismo Techniczne 2001 R. 98, z. 5-M. Seria Mechanika, s. 5, [foto]
- Młynarski F.: Wspomnienie pośmiertne. Czasopismo Techniczne 1979 R. 83, z. 6 i 8-M. Seria Mechanika, nr 3 i 4, s. 34-35, [foto]
- Uroczystość 40-lecia pracy naukowo-technicznej prof. mgr inż. Stanisława Chrzanowskiego. Gospodarka Paliwami i Energią 1964, nr 5, s. 171, [foto]