Roman Ney: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox | {{Infobox dhc | ||
| name = Roman Ney | | name = Roman Ney | ||
| image = ney.jpg | | image = ney.jpg | ||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
| given-name = Roman | | given-name = Roman | ||
| additional-name = | | additional-name = | ||
| honorific-prefix = Prof. dr hab. inż. | | honorific-prefix = Prof. zw. dr hab. inż. | ||
| honorific-suffix = | | honorific-suffix = | ||
| native_name = | | native_name = | ||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1931 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
| citizenship = | | citizenship = | ||
| nationality = | | nationality = | ||
| fields = geologia | | fields = geologia (geologia złóż, gospodarka surowcami mineralnymi, gospodarka energią) | ||
| workplaces = | | workplaces = | ||
| alma_mater = | | alma_mater = | ||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| influences = | | influences = | ||
| influenced = | | influenced = | ||
| awards = Krzyż Komandorski | | awards = Pięciokrotnie Ministra Eduakcji Narodowej; Sekr. Nauk. PAN; Medal im. M. Kopernika PAN, Krzyż Komandorski i Oficerski OOP, Zasłużony Nauczyciel PRL, Order Palmy Akademickie (Francja), medal "Za zasługi przy odnowie zabytków Krakowa". | ||
| signature = | | signature = | ||
| signature_alt = | | signature_alt = | ||
| Linia 45: | Linia 45: | ||
| spouse = | | spouse = | ||
| children = | | children = | ||
| dhc_year = 2005 | |||
| dhc_reason = za wybitne osiagnięcia w dziedzinie geologii naftowej i geotermii, stworzenie podstaw teoretycznych i szkoły w zakresie gospodarki surowcami mineralnymi i energią, wykształcenie wielu pokoleń specjalistów naftowych i górniczych, a także w uznaniu wielkich zasług dla Akademii Górniczo-Hutniczej | |||
}} | }} | ||
Prof. dr hab. inż. '''Roman Ney''' ( | Prof. zw. dr hab. inż. '''Roman Ney''' (1931-) | ||
Specjalność: geologia | Specjalność: geologia (geologia złóż, gospodarka surowcami mineralnymi, gospodarka energią) | ||
Urodził się 18 lutego 1931 roku | Urodził się 18 lutego 1931 roku w Pińsku. W 1955 r. ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej; dr AGH - 1962, dr habilitowany - 1967, prof. nadzw. - 1972, prof. zw. - 1976. | ||
W AGH początkowo zastępca asystenta, asystent, adiunkt (1952-1968), docent (1968-1971), profesor, dyrektor Instytutu Surowców Energetycznych (1979-1992), kierownik Katedry Polityki Energetycznej (1996-2001) na Wydziale Paliw i Energii. Rektor AGH w l. 1972-1975, 1979-1981. | |||
Od | Od 1976 r. członek PAN. Kierownik Zakładu Gospodarki Surowcami Mineralnymi, dyrektor Centrum Podstawowych Problemów Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN (1986-). Sekretarz Naukowy Oddziału w Krakowie (1978-1980), Sekretarz Wydziału Nauk o Ziemi i Nauk Górniczych (1984-1988). Sekretarz Naukowy PAN (1988-1989), Wiceprezes (1990-1992). | ||
Członek Komitetu Gospodarki Surowcami PAN (przewodniczący 1979-), Komitetu Prognoz "Polska w XXI wieku" (przewodniczący 1990-1992, wiceprzewodniczący 1993-), członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego. | |||
Badania: opracowanie (w wyniku badań porównawczych w Polsce, na Ukrainie, w Rumunii, na Morawach i w Słowacji) nowego ujęcia budowy geologicznej zapadliska przedkarpackiego i obszarów przyległych (co przyczyniło się do rozwoju poszukiwań naftowych i odkrycia złóż gazu); opracowanie podstaw naukowych i stworzenie nowego kierunku badań: gospodarka surowcami mineralnymi (zorganizowanie w PAN komitetu problemowego Gospodarki Surowcami Mineralnymi oraz jednostki naukowej Centrum Podstawowych Problemów Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią); współinicjator badań nad wykorzystaniem energii geotermalnej dla ciepłownictwa (stworzenie szkoły naukowej w Krakowie w ramach PAN i AGH); polityka energetyczna i odnawialne źródła energii; współorganizator w AGH nowego Wydziału Paliw i Energii. | |||
Autor licznych prac oryginalnych, książek, patentów | Działalność pozanaukowa: Podsekretarz Stanu w MNSWiT (1974-1978); przewodniczący Państwowej Rady Energetycznej (1984-1991), członek Prezydium Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (1979-1990), zastępca przewodniczącego Rady Naukowej Tatrzańskiego Parku Narodowego (1991-); członek Rady Nardzorczej Geotermii Podhalańskiej S.A.; członek Komisji Ochrony Kopalni Soli i Miasta Wieliczka (1978-); poseł Sejmu IX kadencji (1989-1991; przewodniczący Komisji Nauki i Postępu Technicznego); członek Społecznej Rady Planowania przy CUP (1993-). | ||
Autor licznych prac oryginalnych, książek, patentów i ekspertyz. Promotor prac doktorskich i habilitacyjnych. | |||
Źródło: | Źródło: | ||
* | * Uchwała nr 49/2005 Senatu AGH z dnia 27 kwietnia 2005 r. w sprawie nadania tytułu Doktora Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej Prof. Romanowi Neyowi. Protokół z posiedzenia Senatu AGH z dnia 27 kwietnia 2005 r.. s. 26 | ||
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. | * Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : Ludzie nauki A - O. Warszawa 2003. S. 680 | ||
* | * Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M - R. Warszawa 2000. S. 283 | ||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice 2004. S. | * Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 2. Warszawa 1989. S. 905 | ||
* Zaproszenie Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej na uroczyste posiedzenie senatu AGH poświęcone nadaniu godności doktora honoris causa prof. Romanowi Neyowi, portr. | |||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice 2004. S. 246 | |||
{{DEFAULTSORT:Ney, Roman }} | {{DEFAULTSORT:Ney, Roman }} | ||
[[Category: | [[Category:Doktorzy honoris causa]] | ||
Wersja z 12:15, 7 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr hab. inż. Roman Ney (1931-)
Specjalność: geologia (geologia złóż, gospodarka surowcami mineralnymi, gospodarka energią)
Urodził się 18 lutego 1931 roku w Pińsku. W 1955 r. ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej; dr AGH - 1962, dr habilitowany - 1967, prof. nadzw. - 1972, prof. zw. - 1976.
W AGH początkowo zastępca asystenta, asystent, adiunkt (1952-1968), docent (1968-1971), profesor, dyrektor Instytutu Surowców Energetycznych (1979-1992), kierownik Katedry Polityki Energetycznej (1996-2001) na Wydziale Paliw i Energii. Rektor AGH w l. 1972-1975, 1979-1981.
Od 1976 r. członek PAN. Kierownik Zakładu Gospodarki Surowcami Mineralnymi, dyrektor Centrum Podstawowych Problemów Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN (1986-). Sekretarz Naukowy Oddziału w Krakowie (1978-1980), Sekretarz Wydziału Nauk o Ziemi i Nauk Górniczych (1984-1988). Sekretarz Naukowy PAN (1988-1989), Wiceprezes (1990-1992).
Członek Komitetu Gospodarki Surowcami PAN (przewodniczący 1979-), Komitetu Prognoz "Polska w XXI wieku" (przewodniczący 1990-1992, wiceprzewodniczący 1993-), członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego.
Badania: opracowanie (w wyniku badań porównawczych w Polsce, na Ukrainie, w Rumunii, na Morawach i w Słowacji) nowego ujęcia budowy geologicznej zapadliska przedkarpackiego i obszarów przyległych (co przyczyniło się do rozwoju poszukiwań naftowych i odkrycia złóż gazu); opracowanie podstaw naukowych i stworzenie nowego kierunku badań: gospodarka surowcami mineralnymi (zorganizowanie w PAN komitetu problemowego Gospodarki Surowcami Mineralnymi oraz jednostki naukowej Centrum Podstawowych Problemów Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią); współinicjator badań nad wykorzystaniem energii geotermalnej dla ciepłownictwa (stworzenie szkoły naukowej w Krakowie w ramach PAN i AGH); polityka energetyczna i odnawialne źródła energii; współorganizator w AGH nowego Wydziału Paliw i Energii.
Działalność pozanaukowa: Podsekretarz Stanu w MNSWiT (1974-1978); przewodniczący Państwowej Rady Energetycznej (1984-1991), członek Prezydium Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (1979-1990), zastępca przewodniczącego Rady Naukowej Tatrzańskiego Parku Narodowego (1991-); członek Rady Nardzorczej Geotermii Podhalańskiej S.A.; członek Komisji Ochrony Kopalni Soli i Miasta Wieliczka (1978-); poseł Sejmu IX kadencji (1989-1991; przewodniczący Komisji Nauki i Postępu Technicznego); członek Społecznej Rady Planowania przy CUP (1993-).
Autor licznych prac oryginalnych, książek, patentów i ekspertyz. Promotor prac doktorskich i habilitacyjnych.
Źródło:
- Uchwała nr 49/2005 Senatu AGH z dnia 27 kwietnia 2005 r. w sprawie nadania tytułu Doktora Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej Prof. Romanowi Neyowi. Protokół z posiedzenia Senatu AGH z dnia 27 kwietnia 2005 r.. s. 26
- Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : Ludzie nauki A - O. Warszawa 2003. S. 680
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M - R. Warszawa 2000. S. 283
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 2. Warszawa 1989. S. 905
- Zaproszenie Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej na uroczyste posiedzenie senatu AGH poświęcone nadaniu godności doktora honoris causa prof. Romanowi Neyowi, portr.
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice 2004. S. 246