Bronisława Kokoszyńska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1897
| birth_date = 1897–1959
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 1959
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Jest autorką 22 prac z tego 18 opublikowanych.
| awards = Jest autorką 22 prac z tego 18 opublikowanych.
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. nadzw. dr hab. '''Bronisława Kokoszyńska''' (1897-1959)
Prof. nadzw. dr hab. '''Bronisława Kokoszyńska''' (1897–1959)


Specjalność: geologia, paleontologia
Specjalność: geologia, paleontologia


Urodziła się w Hrycowie na Wołyniu, zmarła w Krakowie. Studiowała jako jedna z pierwszych kobiet geologię. W 1925 r. została mianowana demonstratorką przy Katedrze Geologii Uniw. JK we Lwowie, a w 1927 r. mł. asystentką. W 1928 r. ukończyła studia, uzyskując stopień naukowy doktora filozofii. Studia uzupełniające odbyła w Paryżu i Grenoble. W 1935 r. została adiunktem w Katedrze Geologii Uniw. JK we Lwowie. Po wojnie pracowała jako docent, prowadząc wykłady z paleontologii na Uniwersytecie we Lwowie oraz jako kustosz Muzeum Geologicznego.  
Urodziła się w Hrycowie na Wołyniu, zmarła w Krakowie. Studiowała jako jedna z pierwszych kobiet geologię. W 1925 r. została mianowana demonstratorką przy Katedrze Geologii Uniw. JK we Lwowie, a w 1927 r. mł. asystentką. W 1928 r. ukończyła studia, uzyskując stopień naukowy doktora filozofii. Studia uzupełniające odbyła w Paryżu i Grenoble. W 1935 r. została adiunktem w Katedrze Geologii Uniw. JK we Lwowie. Po wojnie pracowała jako docent, prowadząc wykłady z paleontologii na Uniwersytecie we Lwowie oraz jako kustosz Muzeum Geologicznego.


Od 1946 r. związana z AGH, gdzie objęła stanowisko adiunkta w Katedrze Geologii. W 1948 r. habilitowała się na UW. W 1950 r. objęła stanowisko docenta etatowego, w 1953 r. została mianowana Kierownikiem Zakładu Geologii Historycznej, w 1957 r. prof. nadzw.  
Od 1946 r. związana z AGH, gdzie objęła stanowisko adiunkta w Katedrze Geologii. W 1948 r. habilitowała się na UW. W 1950 r. objęła stanowisko docenta etatowego, w 1953 r. została mianowana Kierownikiem Zakładu Geologii Historycznej, w 1957 r. prof. nadzw.


Źródło:
Źródło:
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. s. 112-114
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. s. 112–114




{{DEFAULTSORT:Kokoszyńska, Bronisława }}
{{DEFAULTSORT:Kokoszyńska, Bronisława }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 16:20, 16 gru 2013

Bronisława Kokoszyńska
Nazwisko Kokoszyńska
Imię / imiona Bronisława
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr hab.
Data urodzenia 1897–1959


Dyscyplina/specjalności geologia, paleontologia



Odznaczenia i nagrody Jest autorką 22 prac z tego 18 opublikowanych.

Prof. nadzw. dr hab. Bronisława Kokoszyńska (1897–1959)

Specjalność: geologia, paleontologia

Urodziła się w Hrycowie na Wołyniu, zmarła w Krakowie. Studiowała jako jedna z pierwszych kobiet geologię. W 1925 r. została mianowana demonstratorką przy Katedrze Geologii Uniw. JK we Lwowie, a w 1927 r. mł. asystentką. W 1928 r. ukończyła studia, uzyskując stopień naukowy doktora filozofii. Studia uzupełniające odbyła w Paryżu i Grenoble. W 1935 r. została adiunktem w Katedrze Geologii Uniw. JK we Lwowie. Po wojnie pracowała jako docent, prowadząc wykłady z paleontologii na Uniwersytecie we Lwowie oraz jako kustosz Muzeum Geologicznego.

Od 1946 r. związana z AGH, gdzie objęła stanowisko adiunkta w Katedrze Geologii. W 1948 r. habilitowała się na UW. W 1950 r. objęła stanowisko docenta etatowego, w 1953 r. została mianowana Kierownikiem Zakładu Geologii Historycznej, w 1957 r. prof. nadzw.

Źródło:

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. s. 112–114