Andrzej Jan Olajossy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 60: Linia 60:
Autor podręczników, skryptów, wielu opracowań naukowo-technicznych i ekspertyz oraz licznych artykułów naukowych i referatów w tym prac oryginalnych. Promotor prac doktorskich.
Autor podręczników, skryptów, wielu opracowań naukowo-technicznych i ekspertyz oraz licznych artykułów naukowych i referatów w tym prac oryginalnych. Promotor prac doktorskich.


Źródło:
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M - R. Warszawa 2000. S. 352-353, portr.




{{DEFAULTSORT:Olajossy, Andrzej Jan}}
{{DEFAULTSORT:Olajossy, Andrzej Jan}}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 23:36, 10 gru 2013

Andrzej Jan Olajossy
Nazwisko Olajossy
Imię / imiona Andrzej
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab.
Data urodzenia 1942


Dyscyplina/specjalności mechanika płynów - inżynieria środowiska (hydomechanika i termodynamika)



Odznaczenia i nagrody Min. Edukacji Narodowej oraz Rektora AGH.

Prof. zw. dr hab. Andrzej Jan Olajossy (1942-)

Specjalność: mechanika płynów - inżynieria środowiska (hydomechanika i termodynamika)

Urodził się 21 czerwca 1942 roku w Drogini (Myślenice). W 1966 roku ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Od 1966 roku pracuje na AGH. W 1972 roku uzyskał stopień doktora, w 1978 roku stopień doktora habilitowanego, a w 1991 roku tytuł profesora nadzwyczajnego.

Przebieg pracy zawodowej na Akademii Górniczo-Hutniczej: asystent 1966-1972, adiunkt 1973-1983, docent 1984-1990, profesor nadzwyczajny 1991-1995; profesor zwyczajny od 1996 roku.

Od 1991 roku należy do Society of Petroleum Engineers. W 1994 roku został członkiem Komitetu Mechaniki PAN (Podsekcji Numerycznej Mechniki Płynów oraz Podsekcji Przepływów Wielofazowych). W 1978 wstąpił do Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych.

Badania: estymacja istotności parametrów różnych rodzajów w zagadnieniach modelowania przepływów w złożach węglowodorów płynnych; nowatorskie podejście do problematyki kinetyki desorpcji metanu z pokładów węgla i wyjaśnienie przyczyn trudności w nadziejach na wielkoskalowe pozyskiwanie metanu z krajowych złóż węgli.

Autor podręczników, skryptów, wielu opracowań naukowo-technicznych i ekspertyz oraz licznych artykułów naukowych i referatów w tym prac oryginalnych. Promotor prac doktorskich.

Źródło:

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M - R. Warszawa 2000. S. 352-353, portr.