Stanisław Chrzanowski: Różnice pomiędzy wersjami

Stanisław Chrzanowski
[[File:{{{image}}}\|thumb\|center\|300px]]
Nazwisko	Chrzanowski
Imię / imiona	Stanisław
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. inż.
Data urodzenia	27 sierpnia 1899
Miejsce urodzenia	Lwów
Data śmierci	25 grudnia 1979
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	mechanizacja, gospodarka cieplna
Wydział	Wydziały Politechniczne ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy

Wersja z 14:33, 4 gru 2014

Prof. zw. inż. Stanisław Chrzanowski (1899–1979)

Specjalność: mechanizacja, gospodarka cieplna

Życiorys

Urodził się 27 sierpnia 1899 we Lwowie. Zmarł 25 grudnia 1979 w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, gdzie w 1923 r. uzyskał dyplom. Od maja 1923 był asystentem Katedry Teorii Maszyn Cieplnych Wydziały Mechanicznego Politechniki Lwowskiej.

Uczestniczył w badaniach gospodarki gazem ziemnym w Borysławiu, następnie pracował w Dąbrowie Górniczej, gdzie prowadził badania cieplne w przemyśle i kierował laboratorium badań węgla. Pracował w Państwowej Fabryce Związków Azotowych w Mościcach koło Tarnowa. W czasie wojny został uwięziony i przebywał w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu (do 1942 r.).

Od 1950 roku został powołany na stanowisko kontraktowego samodzielnego pracownika nauki i kierownika nowej Katedry Silników Parowych i Kotłów na Wydziale Komunikacji AGH (Wydziały Politechniczne). Pracę dydaktyczną prowadził na studiach dziennych, wieczorowych i zaocznych, opracowywał dla potrzeb studentów podręczniki, skrypty i pomoce dydaktyczne. Prowadził liczne badania gospodarki paliwowej i energetycznej w wielu zakładach przemysłowych.

Od 1953 roku związany z Politechniką Krakowską.

Członek wielu stowarzyszeń naukowych i technicznych, m. in. Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich.

Odznaczenia i nagrody

Order Sztandaru Pracy II klasy, Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż Zasługi

Źródło:

Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 30–31

@@ Linia 8: / Linia 8: @@
 |death_place=Kraków
 |fields=mechanizacja, gospodarka cieplna
-|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
+|faculty=Wydziały Politechniczne
-|awards=Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Waleczny, Złoty Krzyż Zasługi, nagrody resortowe.
+|awards=Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy
 |name=Stanisław Chrzanowski
 |honorific-suffix=
@@ Linia 49: / Linia 49: @@
 Specjalność: mechanizacja, gospodarka cieplna
-Urodził się we Lwowie, gdzie ukończył Wydział Mechaniczny Politechniki. Przed ukończeniem studiów w 1923 r. został asystentem Katedry Teorii Maszyn Cieplnych Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej.
+== Życiorys ==
-Uczestniczył w badaniach gospodarki gazem ziemnym w Borysławiu, następnie pracował w Dąbrowie Górniczej, gdzie prowadził badania cieplne w przemyśle i kierował laboratorium badań węgla. Pracował w Fabryce Związków Azotowych w Mościcach koło Tarnowa. W czasie wojny został uwięziony i przebywał w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu (do 1942 r.).
+Urodził się 27 sierpnia 1899 we Lwowie. Zmarł 25 grudnia 1979 w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
-Od 1950 roku został powołany na stanowisko kontraktowego samodzielnego pracownika nauki i kierownika nowej Katedry Silników Parowych i Kotłów na Wydziale Komunikacji AGH. Pracę dydaktyczną prowadził na studiach dziennych, wieczorowych i zaocznych; opracowywał dla potrzeb studentów podręczniki, skrypty i pomoce dydaktyczne. Prowadził liczne badania gospodarki paliwowej i energetycznej w wielu zakładach przemysłowych.
+Studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, gdzie w 1923 r. uzyskał dyplom. Od maja 1923 był asystentem Katedry Teorii Maszyn Cieplnych Wydziały Mechanicznego Politechniki Lwowskiej.
+Uczestniczył w badaniach gospodarki gazem ziemnym w Borysławiu, następnie pracował w Dąbrowie Górniczej, gdzie prowadził badania cieplne w przemyśle i kierował laboratorium badań węgla. Pracował w Państwowej Fabryce Związków Azotowych w Mościcach koło Tarnowa. W czasie wojny został uwięziony i przebywał w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu (do 1942 r.).
+Od 1950 roku został powołany na stanowisko kontraktowego samodzielnego pracownika nauki i kierownika nowej Katedry Silników Parowych i Kotłów na [[Wydział Komunikacji|Wydziale Komunikacji]] AGH (Wydziały Politechniczne). Pracę dydaktyczną prowadził na studiach dziennych, wieczorowych i zaocznych, opracowywał dla potrzeb studentów podręczniki, skrypty i pomoce dydaktyczne. Prowadził liczne badania gospodarki paliwowej i energetycznej w wielu zakładach przemysłowych.
 Od 1953 roku związany z Politechniką Krakowską.
-Członek wielu stowarzyszeń naukowych i technicznych (SIMP, SEP, NOT).
+Członek wielu stowarzyszeń naukowych i technicznych, m. in. Naczelnej Organizacji Technicznej,  Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich.
+== Odznaczenia i nagrody ==
+[[Order Sztandaru Pracy]] II klasy, [[Krzyż Oficerski OOP]], [[Krzyż Walecznych]], [[Złoty Krzyż Zasługi]]
 Źródło: