Andrzej Witold Staronka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
|family-name=Staronka
|family-name=Staronka
|given-name=Andrzej
|given-name=Andrzej Witold
|additional-name=Witold
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Andrzej_Staronka.jpg
|image=Andrzej_Staronka.jpg
|birth_date=1916
|birth_date=21 marca 1916
|birth_place=Tarnów
|birth_place=Tarnów
|death_date=2000
|death_date=15 sierpnia 2000
|death_place=Kraków
|fields=chemia — metalurgia (chemia fizyczna i jej zastosowanie do procesów metalurgicznych oraz korozji metali)
|fields=chemia — metalurgia (chemia fizyczna i jej zastosowanie do procesów metalurgicznych oraz korozji metali)
|function=Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa w latach 1975–1986
|function=Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa AGH (1975–1986)
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|awards=Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego 1970, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki 1979, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego 1986; Złoty Krzyż Zasługi 1973, Krzyż Kawalerski OOP 1979.
|awards=Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi
|name=Andrzej Witold Staronka
|name=Andrzej Witold Staronka
|honorific-suffix=
|honorific-suffix=
Linia 51: Linia 51:
Specjalność: chemia — metalurgia (chemia fizyczna i jej zastosowanie do procesów metalurgicznych oraz korozji metali)
Specjalność: chemia — metalurgia (chemia fizyczna i jej zastosowanie do procesów metalurgicznych oraz korozji metali)


Urodził się 21 marca 1916 r. w Tarnowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 r. w Krakowie, tam też pochowany na cmentarzu Rakowickim. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1947 r.) oraz Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ (dyplom w 1953 r.). Pracę doktorską obronił w 1962 r., habilitował się w 1969 r., tytuł profesora otrzymał w 1978 r.
 
== Życiorys ==
 
 
Urodził się 21 marca 1916 r. w Tarnowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 r. w Krakowie, tam też pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1947 r.) oraz Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ (dyplom w 1953 r.). Pracę doktorską obronił w 1962 r., habilitował się w 1969 r., tytuł profesora otrzymał w 1978 r.


Był wykładowcą Państwowej Szkoły Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1945–1946). Z Akademią Gorniczo-Hutniczą związany od 1946 r. Był młodszym asystentem w Katedrze Chemii Organicznej i Analitycznej, a od 1947 do 1953 r. starszym asystentem tej Katedry. W latach 1954–1962 był adiunktem w Katedrze Chemii Fizycznej, w latach 1962–1970 w Katedrze Chemii Fizycznej Metalurgii Żelaza (docent w latach 1970–1973). W latach 1973–75 pracował w Zakładzie Fizykochemicznych Podstaw Metalurgii (docent). Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa (1975–1986). W 1986 roku przeszedł na emeryturę.
Był wykładowcą Państwowej Szkoły Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1945–1946). Z Akademią Gorniczo-Hutniczą związany od 1946 r. Był młodszym asystentem w Katedrze Chemii Organicznej i Analitycznej, a od 1947 do 1953 r. starszym asystentem tej Katedry. W latach 1954–1962 był adiunktem w Katedrze Chemii Fizycznej, w latach 1962–1970 w Katedrze Chemii Fizycznej Metalurgii Żelaza (docent w latach 1970–1973). W latach 1973–75 pracował w Zakładzie Fizykochemicznych Podstaw Metalurgii (docent). Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa (1975–1986). W 1986 roku przeszedł na emeryturę.
Linia 66: Linia 70:


Był człowiekiem pracowitym, dociekliwym i rzetelnym, uczciwym i życzliwym dla ludzi.
Był człowiekiem pracowitym, dociekliwym i rzetelnym, uczciwym i życzliwym dla ludzi.
== Odznaczenia i nagrody ==
[[Krzyż Kawalerski OOP]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego


Źródło:
Źródło:

Wersja z 10:15, 9 paź 2014

Andrzej Witold Staronka
Andrzej Staronka.jpg
Nazwisko Staronka
Imię / imiona Andrzej Witold
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 21 marca 1916
Miejsce urodzenia Tarnów
Data śmierci 15 sierpnia 2000
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności chemia — metalurgia (chemia fizyczna i jej zastosowanie do procesów metalurgicznych oraz korozji metali)
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa AGH (1975–1986)
Wydział Wydział Odlewnictwa


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Andrzej Witold Staronka (1916–2000)

Specjalność: chemia — metalurgia (chemia fizyczna i jej zastosowanie do procesów metalurgicznych oraz korozji metali)


Życiorys

Urodził się 21 marca 1916 r. w Tarnowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 r. w Krakowie, tam też pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1947 r.) oraz Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ (dyplom w 1953 r.). Pracę doktorską obronił w 1962 r., habilitował się w 1969 r., tytuł profesora otrzymał w 1978 r.

Był wykładowcą Państwowej Szkoły Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1945–1946). Z Akademią Gorniczo-Hutniczą związany od 1946 r. Był młodszym asystentem w Katedrze Chemii Organicznej i Analitycznej, a od 1947 do 1953 r. starszym asystentem tej Katedry. W latach 1954–1962 był adiunktem w Katedrze Chemii Fizycznej, w latach 1962–1970 w Katedrze Chemii Fizycznej Metalurgii Żelaza (docent w latach 1970–1973). W latach 1973–75 pracował w Zakładzie Fizykochemicznych Podstaw Metalurgii (docent). Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa (1975–1986). W 1986 roku przeszedł na emeryturę.

Kierownik Zespołu do badania fizykochemicznych procesów zw. z wytwarzaniem stopów odlewniczych Komitetu Metalurgii i Nauk o Materiałach PAN.

Staże: Bergakademie Freiberg, Technische Universität, Niemcy 1963, 1970, 1977, Lyon Inst. National des Sciences Appliquées, IRSID, Paryż 1966–1967.

Badania: teoria jonowa żużli metalurgicznych (szczególnie wielkopiecowych), ich struktura oraz mechanizm reakcji z metalem, opracowanie krystalochemicznych skal zasadowości żużli i wykazanie ich pełnej przydatności w metalurgii, nowe opracowanie układu równowagi fazowej SiO2-Al2O3 metodą analizy termicznej i rentgenograficznej, udział w opracowaniu optymalnych parametrów pasywacji blach ocynowanych w hucie T. Sendzimira, opracowanie nowych stali Cr-Ni-Si odpornych na korozję w stężonych roztworach HNO3.

Działalność pozanaukowa: działalność publicystyczna w czasopimach „Dziś i jutro”, „Życie Szkoły Wyższej”.

Autor lub współautor około 40 prac oryginalnych, 9 książek. Opracował około 100 haseł z działu korozja i powłoki ochronne w „Encyklopedii techniki. Metalurgia”. Autor 2 patentów. Promotor 4 prac doktorskich.

Był człowiekiem pracowitym, dociekliwym i rzetelnym, uczciwym i życzliwym dla ludzi.


Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego


Źródło:

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Kraków 1979. S. 172
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 212–213, portr.
  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2000 nr 84. s. 15
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 17. Warszawa 2006. S. 139–141
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Andrzej_Witold_Staronka&oldid=14062”