Marian Golec: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Marian Golec | image = | family-name = Golec | given-name = Marian | additional-name = | honorific-prefix = Dr hab. | honorific...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 58: Linia 58:
Autor wielu publikacji oraz kilku patentów, promotor wielu prac dyplomowych. Był doskonałym dydaktykiem i organizatorem.
Autor wielu publikacji oraz kilku patentów, promotor wielu prac dyplomowych. Był doskonałym dydaktykiem i organizatorem.


Źródło:
* 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974-1999. Kraków [1999?]. S. 5




{{DEFAULTSORT:Golec, Marian }}
{{DEFAULTSORT:Golec, Marian }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 23:36, 10 gru 2013

Marian Golec
Nazwisko Golec
Imię / imiona Marian
Tytuły / stanowiska Dr hab.
Data urodzenia 1942
Data śmierci 1984
Dyscyplina/specjalności technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych




Dr hab. Marian Golec (1942-1984)

Specjalność: technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych

Urodził się 19 sierpnia 1942 roku w Krakowie, zmarł 31 sierpnia 1984 roku. W roku 1961 ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Bielsku-Białej. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Metalurgicznym AGH, które ukończył w 1967 roku.

Pracę w Katedrze Koksownictwa jako asystent stażysta rozpoczął w 1967 roku. W czasie asystentury pełnił funkcję V-ce Przewodniczącego koła Młodych Pracowników Naukowych na Wydziale Metalurgicznym, był opiekunem grup studenckich. W 1973 roku po uzyskaniu stopnia doktora nauk technicznych został adiunktem w Katedrze Technologii Wyrobów Węglowo-Grafitowych. W roku 1980 odbył trzymiesięczny staż naukowy w Technische Uniwersität Clausthal w Niemczech, gdzie prowadził badania na elektrodach grafitowych. W marcu 1984 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną. Po Jego śmierci w 1984 roku Centralna Komisja Kwalifikacyjna nadała mu stopień doktora habilitowanego.

W swojej pracy naukowo-badawczej zajmował się problematyką związaną z technologią produkcji i użytkowania elektrod węglowo-grafitowych.

Autor wielu publikacji oraz kilku patentów, promotor wielu prac dyplomowych. Był doskonałym dydaktykiem i organizatorem.

Źródło:

  • 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974-1999. Kraków [1999?]. S. 5