Adam Walanus: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Walanus
|family-name=Walanus
|given-name=Adam
|given-name=Adam
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Adam Walanus.jpg
|birth_date=6 kwietnia 1952
|fields=geologia, geologia podstawowa, nauki o Ziemi, statystyczna analiza danych, fizyka
|faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
}}
}}
'''Adam Walanus'''   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Adam Walanus''' (1952-)


 
Dyscyplina/specjalności: geologia, geologia podstawowa, nauki o Ziemi, statystyczna analiza danych, fizyka
Dyscyplina/specjalności:


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 14: Linia 18:
Wychował się w Tarnowskich Górach, gdzie ukończył szkołę podstawową, a następnie w 1971 roku II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica.
Wychował się w Tarnowskich Górach, gdzie ukończył szkołę podstawową, a następnie w 1971 roku II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica.


W 1976 roku ukończył studia fizyczno-techniczne na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, uzyskując z wyróżnieniem stopień magistra na podstawie pracy Rozkład prawdopodobieństwa ilorazu zliczeń mionów w liczniku proporcjonalnym. W tym samym roku podjął pracę w Zakładzie Zastosowań Radioizotopów Instytutu Fizyki Politechniki Śląskiej, gdzie w latach 1976–1984 był zatrudniony jako asystent, a w latach 1984–1998 jako adiunkt.
W 1976 roku ukończył studia fizyczno-techniczne na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, uzyskując z wyróżnieniem stopień magistra. W tym samym roku podjął pracę w Zakładzie Zastosowań Radioizotopów Instytutu Fizyki Politechniki Śląskiej, gdzie w latach 1976–1984 był zatrudniony jako asystent, a w latach 1984–1998 jako adiunkt.


W 1983 roku uzyskał stopień naukowy doktora w Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na podstawie pracy Obiektywizacja pomiaru w datowaniach metodą 14C[2].  
W 1983 roku na podstawie pracy "Obiektywizacja pomiaru w datowaniach metodą 14C", napisanej pod kierunkiem profesora Andrzeja Zastawnego, a przedstawionej w Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH, uzyskał stopień doktora.


W latach 1986–1989 pracował na pół etatu w Instytucie Botaniki Polskiej Akademii Nauk w Krakowie na stanowisku konsultanta i później starszego specjalisty.


W latach 1986–1989 pracował na pół etatu w Instytucie Botaniki Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, na stanowisku konsultanta i później starszego specjalisty[2].
W latach 1990–1998 prowadził samodzielną działalność gospodarczą wykonując usługi komputerowe, oprogramowanie i analizę danych, w większości dla instytucji naukowych. Pracował też w prywatnych przedsiębiorstwach jako analityk-projektant w zakresie oprogramowania pomiarowego i statystycznego sterowania jakością oraz jako konsultant w dziale technicznym.  


W 1996 roku na pół etatu pracował jako analityk-projektant w zakresie oprogramowania pomiarowego i statystycznego sterowania jakością w Junisoftex Sp. z o.o. w Gliwicach.


– polski naukowiec i fotograf; geolog, fizyk, analityk danych, statystyk i programista, profesor nauk o Ziemi, wykładowca Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
W latach 1998-2002 był konsultantem w dziale technicznym w StatSoft Polska Sp. z o.o. Kraków.
Życiorys
Wczesne lata


W latach 1999–2000 prowadził wykłady ze statystyki i obsługi komputera w policealnej Szkole Bankowości i Finansów w Krakowie.


W 2002 roku na podstawie rozprawy "Istotność statystyczna wniosków z analiz ilościowych na przykładzie badań górnego czwartorzędu", przedstawionej na Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH, uzyskał stopień doktora habilitowanego.


W latach 2003–2006 wykładał w Uniwersytecie Rzeszowskim, gdzie uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego. Do 2004 roku pracował tam w Instytucie Archeologii, a następnie w Instytucie Techniki Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego.


W 2007 roku rozpoczął pracę profesora nadzwyczajnego w [[Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska|Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska]] AGH.


W 2014 roku otrzymał tytuł profesora.


Przed przejściem na emeryturę związany był z Katedrą Geoinformatyki i Informatyki Stosowanej WGGiOŚ.


W latach 1990–1998 prowadził samodzielną działalność gospodarczą wykonując usługi komputerowe, oprogramowanie i analizę danych, w większości dla instytucji naukowych. Pracował też w prywatnych przedsiębiorstwach jako analityk-projektant w zakresie oprogramowania pomiarowego i statystycznego sterowania jakością oraz jako konsultant w dziale technicznym[2]. W latach 1999–2000 prowadził wykłady ze statystyki i obsługi komputera w policealnej Szkole Bankowości i Finansów w Krakowie[2].
W 2023 roku przeszedł na emeryturę.


W 2002 roku na Wydziale Geologii Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Istotność statystyczna wniosków z analiz ilościowych na przykładzie badań górnego czwartorzędu[2]. W latach 2003–2006 wykładał na Uniwersytecie Rzeszowskim, gdzie uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego. Do 2004 pracował tam w Instytucie Archeologii, a następnie w Instytucie Techniki Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego UR[2].
W pracy badawczej specjalizował się w analizie danych i metodach statystycznych w naukach przyrodniczych. Współuczestniczył w budowie aparatury pomiarowej Gliwickiego Laboratorium Radiowęglowego, a następnie zajął się statystyczną obróbką wyników datowań i ich probabilistyczną interpretacją.  


W 2007 roku objął stanowisko profesora nadzwyczajnego Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, na Wydziale Geologii Geofizyki i Ochrony Środowiska[2]. W 2014 roku uzyskał tytuł profesora nauk o Ziemi[3][4]. W marcu 2019 roku został wybrany na członka Komisji Filozofii Nauk Polskiej Akademii Umiejętności, kierowanej przez Michała Hellera[2].
Auror kilkuset publikacji.


W pracy badawczej specjalizuje się w analizie danych i metodach statystycznych w naukach przyrodniczych[2]. Współuczestniczył w budowie aparatury pomiarowej Gliwickiego Laboratorium Radiowęglowego[1], a następnie zajął się statystyczną obróbką wyników datowań i ich probabilistyczną interpretacją[1]. Opublikował jako autor lub współautor kilkaset prac badawczych w recenzowanych czasopismach naukowych, m.in. w Nature, Radiocarbon, The Holocene, Climatic Change, Theoretical and Applied Climatology, Aerobiologia, Human Ecology, Natural Hazards, Journal of Environmental Monitoring, Journal of Paleolimnology[5]. Był współautorem podręcznika akademickiego Datowanie radiowęglowe (2009, wraz z Tomaszem Goslarem; Wydawnictwo AGH)[1][6]. Opublikował również szereg tekstów popularnonaukowych na łamach magazynów Wiedza i Życie, Magazyn Przemysłowy czy Wszechświat[5].
Poza działalnością zawodową amatorsko uprawiał fotografię.  
Fotografia
Poza działalnością zawodową na przestrzeni lat amatorsko uprawiał fotografię. Tworzył m.in. pejzaże i portrety, a także z własnej inicjatywy udokumentował szereg wydarzeń naukowych i kulturalnych. W 1971 roku otrzymał III Nagrodę na II Biennale Krajobrazu Polskiego w Kielcach[7][8]. Jego prace były prezentowane na szeregu wystaw indywidualnych, m.in. Człowiek wśród ludzi w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Krakowie (9 maja – 18 czerwca 2015)[9].  


Członek Komisji Filozofii i Komisji Paleogeografii Czwartorzędu Nauk Polskiej Akademii Umiejętności.


==== Odznaczenia i nagrody ====


==== Odznaczenia i nagrody ====
III Nagroda na II Biennale Krajobrazu Polskiego w Kielcach


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://badap.agh.edu.pl/autor/walanus-adam-006095


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
*
==== Artykuły ====
*


==== Inne ====
==== Inne ====


* Adam Walanus – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 2.11.2022]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Adam_Walanus
* AW [Adam Walanus] [online] [przeglądany 22.02.2024]. Dostępny w: https://adamwalanus.pl/aw_portret.html
* Adam Walanus [online] [przeglądany 22.02.2024]. Dostępny w: https://adamwalanus.pl/cv.html
* Adam Walanus – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 22.02.2024]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Adam_Walanus
* Adam Walanus - Instytut Fizyki [online] [przeglądany 22.02.2024]. Dostępny w: https://fizyka.polsl.pl/index.php/pl/kandydat/absolwenci-fizyka/196-adam-walanus


{{DEFAULTSORT: Walanus, Adam}}
{{DEFAULTSORT: Walanus, Adam}}


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]


'''''<span style="color:red;">stan na dzień 22.02.2024</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 22.02.2024</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 13:33, 6 maj 2024

Adam Walanus
Adam Walanus.jpg
Nazwisko Walanus
Imię / imiona Adam
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 6 kwietnia 1952


Dyscyplina/specjalności geologia, geologia podstawowa, nauki o Ziemi, statystyczna analiza danych, fizyka
Wydział Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska



Prof. dr hab. inż. Adam Walanus (1952-)

Dyscyplina/specjalności: geologia, geologia podstawowa, nauki o Ziemi, statystyczna analiza danych, fizyka

Nota biograficzna

Urodził się 6 kwietnia 1952 roku.

Wychował się w Tarnowskich Górach, gdzie ukończył szkołę podstawową, a następnie w 1971 roku II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica.

W 1976 roku ukończył studia fizyczno-techniczne na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, uzyskując z wyróżnieniem stopień magistra. W tym samym roku podjął pracę w Zakładzie Zastosowań Radioizotopów Instytutu Fizyki Politechniki Śląskiej, gdzie w latach 1976–1984 był zatrudniony jako asystent, a w latach 1984–1998 jako adiunkt.

W 1983 roku na podstawie pracy "Obiektywizacja pomiaru w datowaniach metodą 14C", napisanej pod kierunkiem profesora Andrzeja Zastawnego, a przedstawionej w Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH, uzyskał stopień doktora.

W latach 1986–1989 pracował na pół etatu w Instytucie Botaniki Polskiej Akademii Nauk w Krakowie na stanowisku konsultanta i później starszego specjalisty.

W latach 1990–1998 prowadził samodzielną działalność gospodarczą wykonując usługi komputerowe, oprogramowanie i analizę danych, w większości dla instytucji naukowych. Pracował też w prywatnych przedsiębiorstwach jako analityk-projektant w zakresie oprogramowania pomiarowego i statystycznego sterowania jakością oraz jako konsultant w dziale technicznym.

W 1996 roku na pół etatu pracował jako analityk-projektant w zakresie oprogramowania pomiarowego i statystycznego sterowania jakością w Junisoftex Sp. z o.o. w Gliwicach.

W latach 1998-2002 był konsultantem w dziale technicznym w StatSoft Polska Sp. z o.o. Kraków.

W latach 1999–2000 prowadził wykłady ze statystyki i obsługi komputera w policealnej Szkole Bankowości i Finansów w Krakowie.

W 2002 roku na podstawie rozprawy "Istotność statystyczna wniosków z analiz ilościowych na przykładzie badań górnego czwartorzędu", przedstawionej na Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH, uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W latach 2003–2006 wykładał w Uniwersytecie Rzeszowskim, gdzie uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego. Do 2004 roku pracował tam w Instytucie Archeologii, a następnie w Instytucie Techniki Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego.

W 2007 roku rozpoczął pracę profesora nadzwyczajnego w Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH.

W 2014 roku otrzymał tytuł profesora.

Przed przejściem na emeryturę związany był z Katedrą Geoinformatyki i Informatyki Stosowanej WGGiOŚ.

W 2023 roku przeszedł na emeryturę.

W pracy badawczej specjalizował się w analizie danych i metodach statystycznych w naukach przyrodniczych. Współuczestniczył w budowie aparatury pomiarowej Gliwickiego Laboratorium Radiowęglowego, a następnie zajął się statystyczną obróbką wyników datowań i ich probabilistyczną interpretacją.

Auror kilkuset publikacji.

Poza działalnością zawodową amatorsko uprawiał fotografię.

Członek Komisji Filozofii i Komisji Paleogeografii Czwartorzędu Nauk Polskiej Akademii Umiejętności.

Odznaczenia i nagrody

III Nagroda na II Biennale Krajobrazu Polskiego w Kielcach

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/walanus-adam-006095

Źródła do biogramu

Inne

stan na dzień 22.02.2024

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Adam_Walanus&oldid=84000”