Andrzej Władysław Józefik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 9 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Józefik
|family-name=Józefik
|given-name=Andrzej Władysław
|given-name=Andrzej Władysław
|honorific-prefix=Prof. nadzw. inż.
|honorific-prefix=Mgr inż., prof. Instytutu Obróbki Skrawaniem
|image=Andrzej Józefik.jpg
|image=Andrzej Józefik.jpg
|birth_date=11 czerwca 1920
|birth_date=11 czerwca 1920
Linia 12: Linia 12:
|name=Andrzej Władysław Józefik
|name=Andrzej Władysław Józefik
}}
}}
Prof. nadzw. inż. '''Andrzej Władysław Józefik''' (1920–2000) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Mgr inż., prof. Instytutu Obróbki Skrawaniem '''Andrzej Władysław Józefik''' (1920-2000)


Dyscyplina/specjalności: mechanika
Dyscyplina/specjalności: mechanika
Linia 24: Linia 24:
Po wybuchu wojny zamieszkał w Warszawie, gdzie w latach 1940-1942 uczęszczał do Wyższej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. Wawelberga i Rotwanda. Szkolna praktyka w Fabryce Motorów "PERKUN" w Warszawie w charakterze technika narzędziowca spowodowała zainteresowanie obróbką skrawaniem i z tą dziedziną związał później całą swoją działalność naukową.
Po wybuchu wojny zamieszkał w Warszawie, gdzie w latach 1940-1942 uczęszczał do Wyższej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. Wawelberga i Rotwanda. Szkolna praktyka w Fabryce Motorów "PERKUN" w Warszawie w charakterze technika narzędziowca spowodowała zainteresowanie obróbką skrawaniem i z tą dziedziną związał później całą swoją działalność naukową.


W 1947 roku ukończył Wydział Komunikacji na Wydziałach Politechnicznych Akademii Górniczej  
W 1947 roku ukończył Wydział Komunikacji Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej.


W 1947 roku rozpoczął pracę asystenta starszego w Zakładzie Obróbki Mechanicznej Materiałów [[Wydział Elektromechaniczny|Wydziału Elektromechanicznego]] AG. Zajmował się ekonomizacją narzędzi, tj. tworzeniem takich konstrukcji, w których tylko część robocza wykonana jest z najtrwalszych, a więc i najdroższych elementów, takich jak np. węgliki spiekane. Prowadził też badania przewodności cieplnej i rozkładu ciepła w narzędziach wykonanych z różnych materiałów.
W 1947 roku rozpoczął pracę asystenta starszego w Zakładzie Obróbki Mechanicznej Materiałów [[Wydział Elektromechaniczny|Wydziału Elektromechanicznego]] AG. Zajmował się ekonomizacją narzędzi, tj. tworzeniem takich konstrukcji, w których tylko część robocza wykonana jest z najtrwalszych, a więc i najdroższych elementów, takich jak np. węgliki spiekane. Prowadził też badania przewodności cieplnej i rozkładu ciepła w narzędziach wykonanych z różnych materiałów.
Linia 30: Linia 30:
Równocześnie w latach 1949-1981 pracował w Instytucie Obróbki Skrawaniem w Krakowie. Zajmował się jego współorganizowaniem. Po kilkunastu miesiącach pracy jako starszy asystent zostaje kierownikiem Zakładu Narzędzi, a już po 8 latach został zastępcą dyrektora ds. naukowych, które to stanowisko zajmował do roku 1982 roku. W 1967 roku został tam profesorem nadzwyczajnym.
Równocześnie w latach 1949-1981 pracował w Instytucie Obróbki Skrawaniem w Krakowie. Zajmował się jego współorganizowaniem. Po kilkunastu miesiącach pracy jako starszy asystent zostaje kierownikiem Zakładu Narzędzi, a już po 8 latach został zastępcą dyrektora ds. naukowych, które to stanowisko zajmował do roku 1982 roku. W 1967 roku został tam profesorem nadzwyczajnym.


W latach 1963-1982 był pełnomocnikiem dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Obrabiarkowego ds. wprowadzenia w przemyśle narzędziowym dokumentów normalizacyjnych pod nazwą Warunki Odbioru Technicznego (WOT).  
W latach 1963-1982 był pełnomocnikiem dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Obrabiarkowego ds. wprowadzenia w przemyśle narzędziowym dokumentów normalizacyjnych pod nazwą Warunki Odbioru Technicznego (WOT).  W latach 1971-76 kierował pracami naukowymi w ramach problemu węzłowego 05.1.7., mającego na celu rozwój narzędzi skrawających.
 
Prowadził wykłady w AGH oraz na studiach podyplomowych i doktoranckich w Politechnice Krakowskiej.
 
W 1990 roku przeszedł na emeryturę.


Autor 12 książek i około 150 artykułów naukowo-technicznych w czasopismach polskich i zagranicznych i referatów.
Autor 12 książek i około 150 artykułów naukowo-technicznych w czasopismach polskich i zagranicznych i referatów.
Napisał 11 książek, jest autorem około 150 artykułów i referatów.


Był założycielem i redaktorem naczelnym czasopisma PAN „Ergonomia”.
Był założycielem i redaktorem naczelnym czasopisma PAN „Ergonomia”.
Linia 50: Linia 52:
==== Książki ====
==== Książki ====


Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 239
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 239
* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Becela. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 475
* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Becela. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 475
 
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1947/48]. Kraków 1947, s. 79, 81
==== Artykuły ====
* [Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 136, 158, 165, 186
 
*


==== Inne ====
==== Inne ====
Linia 64: Linia 64:
{{DEFAULTSORT:Józefik, Andrzej Władysław}}
{{DEFAULTSORT:Józefik, Andrzej Władysław}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 23.01.2024</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 17:26, 23 sty 2024

Andrzej Władysław Józefik
Andrzej Józefik.jpg
Nazwisko Józefik
Imię / imiona Andrzej Władysław
Tytuły / stanowiska Mgr inż., prof. Instytutu Obróbki Skrawaniem
Data urodzenia 11 czerwca 1920
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 15 sierpnia 2000
Dyscyplina/specjalności mechanika
Wydział Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych


Odznaczenia i nagrody Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Mgr inż., prof. Instytutu Obróbki Skrawaniem Andrzej Władysław Józefik (1920-2000)

Dyscyplina/specjalności: mechanika

Nota biograficzna

Urodził się 11 czerwca 1920 roku w Krakowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1938 roku uzyskał maturę w Gimnazjum im. Paderewskiego w Poznaniu.

Po wybuchu wojny zamieszkał w Warszawie, gdzie w latach 1940-1942 uczęszczał do Wyższej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. Wawelberga i Rotwanda. Szkolna praktyka w Fabryce Motorów "PERKUN" w Warszawie w charakterze technika narzędziowca spowodowała zainteresowanie obróbką skrawaniem i z tą dziedziną związał później całą swoją działalność naukową.

W 1947 roku ukończył Wydział Komunikacji Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej.

W 1947 roku rozpoczął pracę asystenta starszego w Zakładzie Obróbki Mechanicznej Materiałów Wydziału Elektromechanicznego AG. Zajmował się ekonomizacją narzędzi, tj. tworzeniem takich konstrukcji, w których tylko część robocza wykonana jest z najtrwalszych, a więc i najdroższych elementów, takich jak np. węgliki spiekane. Prowadził też badania przewodności cieplnej i rozkładu ciepła w narzędziach wykonanych z różnych materiałów.

Równocześnie w latach 1949-1981 pracował w Instytucie Obróbki Skrawaniem w Krakowie. Zajmował się jego współorganizowaniem. Po kilkunastu miesiącach pracy jako starszy asystent zostaje kierownikiem Zakładu Narzędzi, a już po 8 latach został zastępcą dyrektora ds. naukowych, które to stanowisko zajmował do roku 1982 roku. W 1967 roku został tam profesorem nadzwyczajnym.

W latach 1963-1982 był pełnomocnikiem dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Obrabiarkowego ds. wprowadzenia w przemyśle narzędziowym dokumentów normalizacyjnych pod nazwą Warunki Odbioru Technicznego (WOT). W latach 1971-76 kierował pracami naukowymi w ramach problemu węzłowego 05.1.7., mającego na celu rozwój narzędzi skrawających.

Prowadził wykłady w AGH oraz na studiach podyplomowych i doktoranckich w Politechnice Krakowskiej.

W 1990 roku przeszedł na emeryturę.

Autor 12 książek i około 150 artykułów naukowo-technicznych w czasopismach polskich i zagranicznych i referatów.

Był założycielem i redaktorem naczelnym czasopisma PAN „Ergonomia”.

Zasiadał w radach naukowych czterech instytucji rządowych, trzech politechnik i pięciu instytutów resortowych.

Członek Polskiego Towarzystwa Ergonomicznego, Sekcji Podstaw Technologicznych Komisji Budowy Maszyn PAN, Komisji Ergonomii PAN, Komisji Ergonomii przy Prezydium PAN.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, wielokrotnie Nagroda Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki, Nagroda Ministra Kultury i Sztuki

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 239
  • Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Becela. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 475
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1947/48]. Kraków 1947, s. 79, 81
  • [Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 136, 158, 165, 186

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Andrzej_Władysław_Józefik&oldid=82671”