Andrzej Jan Zięba: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Zięba
|family-name=Zięba
|given-name=Andrzej Jan
|given-name=Andrzej Jan
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Andrzej Zięba.jpg
|birth_date=12 czerwca 1947
|birth_place=Kraków
|fields=fizyka, fizyka ciała stałego, dydaktyka fizyki
|faculty=Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
|awards=Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
}}
}}
'''Andrzej Jan Zięba'''     '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Andrzej Jan Zięba''' (1947-)   


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: fizyka, fizyka ciała stałego, dydaktyka fizyki


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 13: Linia 20:
W 1972 roku ukończył Wydział Elektromechaniczny AGH.
W 1972 roku ukończył Wydział Elektromechaniczny AGH.


W 1972 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Ergonomii i Ochrony Pracy w Pionie Ekonomicznym [[Instytut Nauk Społecznych|Instytutu Nauk Społecznych]] AGH.
W 1972 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Ergonomii i Ochrony Pracy w Pionie Ekonomicznym [[Instytut Nauk Społecznych|Instytutu Nauk Społecznych]] AGH.


W latach 1972-1975 odbył studia doktoranckie.
W latach 1972-1975 odbył studia doktoranckie.
Linia 19: Linia 26:
W 1975 roku na podstawie pracy "Badanie namagnesowania wybranych związków metali przejściowych 3d w silnych impulsowych polach magnetycznych", której promotorem był profesor Andrzej Oleś, obronionej w Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej, uzyskał stopień doktora.
W 1975 roku na podstawie pracy "Badanie namagnesowania wybranych związków metali przejściowych 3d w silnych impulsowych polach magnetycznych", której promotorem był profesor Andrzej Oleś, obronionej w Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej, uzyskał stopień doktora.


W 1982 roku pracował za granicą w grupie Simona Fonera (MIT) m.in. nad analityczną teorią wpływu kształtu próbki na sygnał magnetometrów wszystkich rodzajów.


W 1986 roku w Instytucie Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN we Wrocławiu na podstawie rozprawy "Przemiany fazowe w arsenku manganu – eksperyment i teoria fenomenologiczna" uzyskał stopień doktora habilitowanego.


W 1992 roku został koordynatorem systemu wykładów obieralnych na kierunku fizyka techniczna WFiTJ.


W 1993 roku został profesorem AGH.


W 1996 roku został członkiem Komisji Dydaktycznej Wydziału.
W roku 1996 zaproponował wykorzystanie paskowego detektora krzemowego do 100-krotnego przyspieszenia zbierania danych w dyfrakcji promieni X na polikryształach. Następnie zajmował się metodyką takiego dyfraktometru, zrealizowanego w 2000 roku dzięki detektorom konstruowanym w zespole prof. Władysława Dąbrowskiego z WFiIS AGH.
W 1998 roku zorganizował pierwszy krakowski Jarmark Fizyczny oraz Ogólnopolskie Konkursy na Doświadczenie Pokazowe z Fizyki.
Do 1999 roku tematyka większości jego prac naukowych dotyczyła magnetycznych przemian fazowych. Podstawą doświadczalną było skonstruowanie generatora impulsowych pól magnetycznych 25 T i współpracującego z nim magnetometru.
W 2005 roku otrzymał tytuł profesora.
Przed przejściem na emeryturę pracował w Katedrze Fizyki Materii Skondensowanej WFiIS.
Od 2018 roku na emeryturze.
Promotor i recenzent prac doktorskich.
Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]]


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://badap.agh.edu.pl/autor/zieba-andrzej-003769


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 32: Linia 64:
==== Książki ====
==== Książki ====


Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 190
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 190
* Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 1991-2000. Oprac. B. Dziunikowski, A. Kreft, A. Zięba. Kraków 2009, s. 2, 4, 6, 19, 28, 45, 57, 66, 68, 74, 81, 104, 105, 109, 159
* Kronika Wydziału Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademii Górniczo-Hutniczej 2001-2010. Oprac. A. Kreft, A. Zięba, B. Bednarek. Kraków 2011, s. 2, 8, 14, 21, 22, 27, 29, 31, 34, 38, 39, 41, 42, 49, 57, 64, 68, 78, 79, 85, 89, 99, 116, 121, 123, 128, 138, 149, 148, 172, 204
* [Skład Osobowy AGH … 1974/75]. Kraków 1975, s. 118
* [Skład Osobowy AGH … 1974/75]. Kraków 1975, s. 118
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131
==== Artykuły ====
*


==== Inne ====
==== Inne ====


*
* Andrzej Zięba [online] [przeglądany 30.11.2023]. Dostępny w: http://website.fis.agh.edu.pl/~zieba/index.php?p=main


{{DEFAULTSORT: Zięba, Andrzej Jan }}
{{DEFAULTSORT: Zięba, Andrzej Jan }}
Linia 48: Linia 78:
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]


'''''<span style="color:red;">stan na dzień 30.11.2023</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 8.05.2024</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 13:22, 8 maj 2024

Andrzej Jan Zięba
Andrzej Zięba.jpg
Nazwisko Zięba
Imię / imiona Andrzej Jan
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 12 czerwca 1947
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności fizyka, fizyka ciała stałego, dydaktyka fizyki
Wydział Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej


Odznaczenia i nagrody Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. inż. Andrzej Jan Zięba (1947-)

Dyscyplina/specjalności: fizyka, fizyka ciała stałego, dydaktyka fizyki

Nota biograficzna

Urodził się 12 czerwca 1947 roku w Krakowie.

W 1972 roku ukończył Wydział Elektromechaniczny AGH.

W 1972 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Ergonomii i Ochrony Pracy w Pionie Ekonomicznym Instytutu Nauk Społecznych AGH.

W latach 1972-1975 odbył studia doktoranckie.

W 1975 roku na podstawie pracy "Badanie namagnesowania wybranych związków metali przejściowych 3d w silnych impulsowych polach magnetycznych", której promotorem był profesor Andrzej Oleś, obronionej w Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej, uzyskał stopień doktora.

W 1982 roku pracował za granicą w grupie Simona Fonera (MIT) m.in. nad analityczną teorią wpływu kształtu próbki na sygnał magnetometrów wszystkich rodzajów.

W 1986 roku w Instytucie Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN we Wrocławiu na podstawie rozprawy "Przemiany fazowe w arsenku manganu – eksperyment i teoria fenomenologiczna" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1992 roku został koordynatorem systemu wykładów obieralnych na kierunku fizyka techniczna WFiTJ.

W 1993 roku został profesorem AGH.

W 1996 roku został członkiem Komisji Dydaktycznej Wydziału.

W roku 1996 zaproponował wykorzystanie paskowego detektora krzemowego do 100-krotnego przyspieszenia zbierania danych w dyfrakcji promieni X na polikryształach. Następnie zajmował się metodyką takiego dyfraktometru, zrealizowanego w 2000 roku dzięki detektorom konstruowanym w zespole prof. Władysława Dąbrowskiego z WFiIS AGH.

W 1998 roku zorganizował pierwszy krakowski Jarmark Fizyczny oraz Ogólnopolskie Konkursy na Doświadczenie Pokazowe z Fizyki.

Do 1999 roku tematyka większości jego prac naukowych dotyczyła magnetycznych przemian fazowych. Podstawą doświadczalną było skonstruowanie generatora impulsowych pól magnetycznych 25 T i współpracującego z nim magnetometru.

W 2005 roku otrzymał tytuł profesora.

Przed przejściem na emeryturę pracował w Katedrze Fizyki Materii Skondensowanej WFiIS.

Od 2018 roku na emeryturze.

Promotor i recenzent prac doktorskich.

Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego.

Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/zieba-andrzej-003769

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 190
  • Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 1991-2000. Oprac. B. Dziunikowski, A. Kreft, A. Zięba. Kraków 2009, s. 2, 4, 6, 19, 28, 45, 57, 66, 68, 74, 81, 104, 105, 109, 159
  • Kronika Wydziału Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademii Górniczo-Hutniczej 2001-2010. Oprac. A. Kreft, A. Zięba, B. Bednarek. Kraków 2011, s. 2, 8, 14, 21, 22, 27, 29, 31, 34, 38, 39, 41, 42, 49, 57, 64, 68, 78, 79, 85, 89, 99, 116, 121, 123, 128, 138, 149, 148, 172, 204
  • [Skład Osobowy AGH … 1974/75]. Kraków 1975, s. 118
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131

Inne

stan na dzień 8.05.2024

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Andrzej_Jan_Zięba&oldid=84052”