Zbysław Popławski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzono nową stronę "{{Infobox scientist |family-name=Popławski |given-name=Zbysław |birth_date=10 lipca 1913 |birth_place=Dębica |death_date=1 sierpnia 2007 |death_place=Kraków }} '''Zb...")
 
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 22 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Popławski
|family-name=Popławski
|given-name=Zbysław
|given-name=Zbysław
|honorific-prefix=Dr hab. inż.
|image=Zbysław Popławski.jpg
|birth_date=10 lipca 1913
|birth_date=10 lipca 1913
|birth_place=Dębica
|birth_place=Dębica
|death_date=1 sierpnia 2007
|death_date=1 sierpnia 2007
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=ruch drogowy, mechanika, tribologia
|faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
}}
}}
'''Zbysław Popławski'''   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Dr hab. inż. '''Zbysław Popławski''' (1913-2007)


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: ruch drogowy, mechanika, tribologia


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 18: Linia 22:


W 1931 roku rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej.  
W 1931 roku rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej.  
W tym samym roku wraz z siedmioma kolegami założył Korporację Akademicka Slavia. Wydarzenie to wpłynęło na całe jego życie. Związał się z ruchem korporacyjnym, któremu pozostał wierny aż do śmierci.


Studiował 9 lat. Absolutorium uzyskał w 1940 roku, już pod okupacją radziecką, zaś dyplom uzyskał na Politechnice Śląskiej w 1946 roku.
Wybuch wojny w 1939 roku zastał go w Zakładach Ostrowieckich, gdzie społecznie pracował przy nadzorze produkcji zbrojeniowej. Aresztowany przez Niemców uciekł z niewoli i powrócił do Lwowa. W następnych latach pracował w firmie transportowej oraz prowadził w Tarnopolu szkołę samochodową.
Od 1942 roku uczestniczył w działalności konspiracyjnej, jako żołnierz Armii Krajowej. W czerwcu 1944 roku opuścił Lwów i przeprowadził się do Nowego Sącza. W pierwszych latach powojennych prowadził tam szkołę nauki jazdy samochodem, a następnie rozpoczął pracę w tamtejszym Technikum Samochodowym.
W 1953 roku przeniósł się do Krakowa.
W 1953 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie i Katedrze Maszynoznawstwa Ceramicznego [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]] AGH.
W 1965 roku na podstawie pracy "Badanie doświadczalne łożysk ślizgowych odwróconych z powłoką stilonową", napisanej pod kierunkiem Tadeusza Opolskiego na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych, uzyskał stopień doktora.
W 1968 roku rozpoczął prace adiunkta w Katedrze Podstaw Konstrukcji Maszyn [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]].
Z powodu korporacyjnej działalności w okresie przedwojennym oraz publicznego wyrażania swoich poglądów politycznych - w okresie pracy w AGH - był szykanowany przez czynniki partyjne i pomijany w awansach i wyróżnieniach naukowych i zawodowych. Przez niemal ćwierć wieku pozostawał tzw. "żelaznym" adiunktem. Mimo znacznego dorobku naukowego, przygotowanej pracy habilitacyjnej oraz możliwości na innych uczelniach w Polsce nie godził się na przystąpienie do kolokwium habilitacyjnego poza macierzystą uczelnią.
Zajmował się ruchem drogowym, mechaniką i trybologią.
Autor ponad 50 publikacji, w tym 6 książek oraz 3 skryptów.
Był działaczem, historykiem i archiwistą ruchu korporacyjnego. Uznawany za jednego z najwybitniejszych znawców tej problematyki w historii Polski. Po 1989 roku wspierał reaktywację wielu korporacji akademickich w Polsce.
Był sekretarzem naukowym kwartalnika PAN "Zagadnienia Eksploatacji Maszyn".
Członek Związku Nauczycielstwa Polskiego, Naczelnej Organizacji Technicznej i Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP). Ponad to prowadził ożywioną działalność  w licznych organizacjach społecznych.
W 1979 roku przeszedł na emeryturę. Dopiero w tym okresie możliwe się stało zamknięcie przewodu habilitacyjnego. W dalszym ciągu pozostawał związany z AGH. Już jako emeryt był współorganizatorem NSZZ "Solidarność" w AGH.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


==== Bibliografia publikacji ====
Złota Odznaka i Dyplom Honorowy Związku Polskich Korporacji Akademickich


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 28: Linia 60:
==== Książki ====
==== Książki ====


*
* Popławski Z.: Dzieje Politechniki Lwowskiej 1844-1945. Wrocław 1992, s. 10, 275, 276, 284, [foto]
 
*Popławski Z.: Politechnika Lwowska w latach 1844-1945 : rodowody katedr, wykaz nauczycieli akademickich, dziedzictwo. Kraków 1999, s. 209
==== Artykuły ====
* [Skład Osobowy AGH … 1953/54]. Kraków 1954, s. 86
 
* [Skład Osobowy AGH … 1968/89]. Kraków 1969, s. 87
*
* Szkoły. Nauczyciele. Uczniowie : przyczynek do historii szkolnictwa, oświaty i wychowania na obszarze Kresów Południowo-Wschodnich II Rzeczypospolitej. W oprac. J. Kowalczuka. Kraków 2017, s. 250, 295-301, [foto] (Monografia Wydawnictw Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie)


==== Inne ====
==== Inne ====


*
* Zbysław Popławski – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 22.07.2022]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zbys%C5%82aw_Pop%C5%82awski
* Zbysław Popławski - Wikiwand [online] [przeglądany 22.07.2022]. Dostępny w: https://www.wikiwand.com/pl/Zbys%C5%82aw_Pop%C5%82awski


{{DEFAULTSORT:Popławski, Zbysław}}
{{DEFAULTSORT:Popławski, Zbysław}}


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 22.07.2022</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 12:29, 24 sty 2023

Zbysław Popławski
Zbysław Popławski.jpg
Nazwisko Popławski
Imię / imiona Zbysław
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż.
Data urodzenia 10 lipca 1913
Miejsce urodzenia Dębica
Data śmierci 1 sierpnia 2007
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności ruch drogowy, mechanika, tribologia
Wydział Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych



Dr hab. inż. Zbysław Popławski (1913-2007)

Dyscyplina/specjalności: ruch drogowy, mechanika, tribologia

Nota biograficzna

Urodził się 10 lipca 1913 roku w Dębicy. Zmarł 1 sierpnia 2007 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

W 1931 roku uzyskał maturę w II Gimnazjum Klasycznym w Przemyślu.

W 1931 roku rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. W tym samym roku wraz z siedmioma kolegami założył Korporację Akademicka Slavia. Wydarzenie to wpłynęło na całe jego życie. Związał się z ruchem korporacyjnym, któremu pozostał wierny aż do śmierci.

Studiował 9 lat. Absolutorium uzyskał w 1940 roku, już pod okupacją radziecką, zaś dyplom uzyskał na Politechnice Śląskiej w 1946 roku.

Wybuch wojny w 1939 roku zastał go w Zakładach Ostrowieckich, gdzie społecznie pracował przy nadzorze produkcji zbrojeniowej. Aresztowany przez Niemców uciekł z niewoli i powrócił do Lwowa. W następnych latach pracował w firmie transportowej oraz prowadził w Tarnopolu szkołę samochodową.

Od 1942 roku uczestniczył w działalności konspiracyjnej, jako żołnierz Armii Krajowej. W czerwcu 1944 roku opuścił Lwów i przeprowadził się do Nowego Sącza. W pierwszych latach powojennych prowadził tam szkołę nauki jazdy samochodem, a następnie rozpoczął pracę w tamtejszym Technikum Samochodowym.

W 1953 roku przeniósł się do Krakowa.

W 1953 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie i Katedrze Maszynoznawstwa Ceramicznego Wydziału Ceramicznego AGH.

W 1965 roku na podstawie pracy "Badanie doświadczalne łożysk ślizgowych odwróconych z powłoką stilonową", napisanej pod kierunkiem Tadeusza Opolskiego na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych, uzyskał stopień doktora.

W 1968 roku rozpoczął prace adiunkta w Katedrze Podstaw Konstrukcji Maszyn Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych.

Z powodu korporacyjnej działalności w okresie przedwojennym oraz publicznego wyrażania swoich poglądów politycznych - w okresie pracy w AGH - był szykanowany przez czynniki partyjne i pomijany w awansach i wyróżnieniach naukowych i zawodowych. Przez niemal ćwierć wieku pozostawał tzw. "żelaznym" adiunktem. Mimo znacznego dorobku naukowego, przygotowanej pracy habilitacyjnej oraz możliwości na innych uczelniach w Polsce nie godził się na przystąpienie do kolokwium habilitacyjnego poza macierzystą uczelnią.

Zajmował się ruchem drogowym, mechaniką i trybologią.

Autor ponad 50 publikacji, w tym 6 książek oraz 3 skryptów.

Był działaczem, historykiem i archiwistą ruchu korporacyjnego. Uznawany za jednego z najwybitniejszych znawców tej problematyki w historii Polski. Po 1989 roku wspierał reaktywację wielu korporacji akademickich w Polsce.

Był sekretarzem naukowym kwartalnika PAN "Zagadnienia Eksploatacji Maszyn".

Członek Związku Nauczycielstwa Polskiego, Naczelnej Organizacji Technicznej i Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP). Ponad to prowadził ożywioną działalność w licznych organizacjach społecznych.

W 1979 roku przeszedł na emeryturę. Dopiero w tym okresie możliwe się stało zamknięcie przewodu habilitacyjnego. W dalszym ciągu pozostawał związany z AGH. Już jako emeryt był współorganizatorem NSZZ "Solidarność" w AGH.

Odznaczenia i nagrody

Złota Odznaka i Dyplom Honorowy Związku Polskich Korporacji Akademickich

Źródła do biogramu

Książki

  • Popławski Z.: Dzieje Politechniki Lwowskiej 1844-1945. Wrocław 1992, s. 10, 275, 276, 284, [foto]
  • Popławski Z.: Politechnika Lwowska w latach 1844-1945 : rodowody katedr, wykaz nauczycieli akademickich, dziedzictwo. Kraków 1999, s. 209
  • [Skład Osobowy AGH … 1953/54]. Kraków 1954, s. 86
  • [Skład Osobowy AGH … 1968/89]. Kraków 1969, s. 87
  • Szkoły. Nauczyciele. Uczniowie : przyczynek do historii szkolnictwa, oświaty i wychowania na obszarze Kresów Południowo-Wschodnich II Rzeczypospolitej. W oprac. J. Kowalczuka. Kraków 2017, s. 250, 295-301, [foto] (Monografia Wydawnictw Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie)

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Zbysław_Popławski&oldid=75054”