Eugeniusz Bronisław Małecki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 40 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Eugeniusz Bronisław Małecki
|family-name=Małecki
| image =
|given-name=Eugeniusz Bronisław
| family-name = Małecki
|honorific-prefix=Prof. mgr inż.
| given-name = Eugeniusz
|birth_date=4 września 1898
| additional-name = Bronisław
|birth_place=Przemyśl
| honorific-prefix = Prof. mgr inż.
|death_date=5 maja 1956
| honorific-suffix =
|death_place=Kraków
| native_name =
|image=
| native_name_lang =
|fields=samochodowe silniki spalinowe, lotnicze silniki spalinowe
| image =
|faculty=Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji
| image_size =
|awards=Złoty Krzyż Zasługi
| alt =
|name=Eugeniusz Bronisław Małecki
| caption =
| birth_date = 1898
| birth_place =  
| death_date = 1956
| death_place =  
| resting_place =
| resting_place_coordinates =
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =  
| fields = silniki spalinowe samochodowe i lotnicze
| workplaces =
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =  
| awards = Złoty Krzyż Zasługi.
| signature =
| signature_alt =
| website =
| footnotes =
| spouse =
| children =  
}}
}}
Prof. mgr inż. '''Eugeniusz Bronisław Małecki''' (1898-1956)
Prof. mgr inż. '''Eugeniusz Bronisław Małecki''' (1898–1954)


Specjalność: silniki spalinowe samochodowe i lotnicze
Dyscyplina/specjalności: samochodowe silniki spalinowe, lotnicze silniki spalinowe


Urodził się w Przemyślu, zmarł w Krakowie. Studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej.
== Nota biograficzna ==
Urodził się w Przemyślu 4 września 1898 roku. Zmarł 5 maja 1956 roku w Krakowie, pochowany w grobie rodzinnym we wsi Brzeziny koło Ropczyc.


W 1945 r. został powołany na stanowisko zastępcy profesora i kierownika Katedry Silników Samochodowych i Lotniczych, którą organizował od podstaw na Wydziale Komunikacji Akademii Górniczej w Krakowie, później przejętym przez Politechnikę Krakowską.
W 1917 roku jako poddany austriacki powołany do służby wojskowej w 18 Pułku Strzelców, następnie po upadku monarchii austro-węgierskiej służył w wojsku polskim.


Ogłosił drukiem podręczniki z tematu silników spalinowych.
W 1921 roku po demobilizacji podjął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, które ukończył dopiero w 1938 roku, uzyskując tytuł inżyniera mechanika. Podczas studiów pracował zawodowo jako: kierownik warsztatów lotniczych w parku 6 pułku lotniczego we Lwowie (1925-1929), kierownik oddziału w międzynarodowym biurze kontroli technicznej statków powietrznych "Veritas" z siedzibą w Warszawie (1929-1934). W latach 1934-1938 pełnił funkcję naczelnika wydziału technicznego Departamentu Lotnictwa Cywilnego ministerstwa Komunikacji w Warszawie, a następnie od 1938 roku objął stanowisko naczelnika wydziału kontroli w Państwowych Zakładach Lotniczych w Warszawie na Okęciu.


Źródło:
W 1939 roku przebywając we Lwowie, zajętym przez Armię Czerwoną, został adiunktem w Katedrze Budowy Samochodów i Traktorów we Lwowskim Instytucie Politechnicznym. W 1941 roku został mianowany docentem, przy równoczesnym zwolnieniu z obowiązku przedstawienia rozprawy habilitacyjnej.
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. s. 86-87
 
Podczas okupacji niemieckiej we Lwowie (1941-1944) prowadził własny warsztat samochodowy, następnie na skutek bombardowania miasta wyjechał ze Lwowa i osiedlił się w Sułkowicach pod Krakowem, gdzie objął kierownictwo warsztatów Rzemieślniczej Szkoły Zawodowej.
 
W 1945 roku został powołany na stanowisko zastępcy profesora i kierownika Katedry Silników Samochodowych i Lotniczych, którą organizował od podstaw na [[Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji|Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych]] Akademii Górniczej w Krakowie, później przejętym (w 1954 roku) przez Politechnikę Krakowską. W 1948 roku mianowany został profesorem nadzwyczajnym w zakresie silników samochodowych i lotniczych.
 
Autor obszernych podręczników dotyczących głównie silników spalinowych m.in.:
"Płatowiec" (1927), "Silniki spalinowe pojazdów mechanicznych" 2 t. (1953 i 1955),
"Silniki spalinowe przemysłowe" (we współautorstwie, 1954).
 
Czynny członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP).
 
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Złoty Krzyż Zasługi]], Medal Srebrny Virtuti Militari, Krzyż Walecznych
 
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
 
* Polski Słownik Biograficzny. T. 19/3, z. 82 : Malicki Bartłomiej - Mann Aleksander. Wrocław etc. 1974, s. 435
* Politechnika Lwowska 1844-1945. Wrocław 1993, s. 401-402
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Red. nacz. T. Skarzyński. Warszawa 1994, s. 86-87




{{DEFAULTSORT:Małecki, Eugeniusz Bronisław}}
{{DEFAULTSORT:Małecki, Eugeniusz Bronisław}}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 12:44, 15 kwi 2023

Eugeniusz Bronisław Małecki
Nazwisko Małecki
Imię / imiona Eugeniusz Bronisław
Tytuły / stanowiska Prof. mgr inż.
Data urodzenia 4 września 1898
Miejsce urodzenia Przemyśl
Data śmierci 5 maja 1956
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności samochodowe silniki spalinowe, lotnicze silniki spalinowe
Wydział Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi

Prof. mgr inż. Eugeniusz Bronisław Małecki (1898–1954)

Dyscyplina/specjalności: samochodowe silniki spalinowe, lotnicze silniki spalinowe

Nota biograficzna

Urodził się w Przemyślu 4 września 1898 roku. Zmarł 5 maja 1956 roku w Krakowie, pochowany w grobie rodzinnym we wsi Brzeziny koło Ropczyc.

W 1917 roku jako poddany austriacki powołany do służby wojskowej w 18 Pułku Strzelców, następnie po upadku monarchii austro-węgierskiej służył w wojsku polskim.

W 1921 roku po demobilizacji podjął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, które ukończył dopiero w 1938 roku, uzyskując tytuł inżyniera mechanika. Podczas studiów pracował zawodowo jako: kierownik warsztatów lotniczych w parku 6 pułku lotniczego we Lwowie (1925-1929), kierownik oddziału w międzynarodowym biurze kontroli technicznej statków powietrznych "Veritas" z siedzibą w Warszawie (1929-1934). W latach 1934-1938 pełnił funkcję naczelnika wydziału technicznego Departamentu Lotnictwa Cywilnego ministerstwa Komunikacji w Warszawie, a następnie od 1938 roku objął stanowisko naczelnika wydziału kontroli w Państwowych Zakładach Lotniczych w Warszawie na Okęciu.

W 1939 roku przebywając we Lwowie, zajętym przez Armię Czerwoną, został adiunktem w Katedrze Budowy Samochodów i Traktorów we Lwowskim Instytucie Politechnicznym. W 1941 roku został mianowany docentem, przy równoczesnym zwolnieniu z obowiązku przedstawienia rozprawy habilitacyjnej.

Podczas okupacji niemieckiej we Lwowie (1941-1944) prowadził własny warsztat samochodowy, następnie na skutek bombardowania miasta wyjechał ze Lwowa i osiedlił się w Sułkowicach pod Krakowem, gdzie objął kierownictwo warsztatów Rzemieślniczej Szkoły Zawodowej.

W 1945 roku został powołany na stanowisko zastępcy profesora i kierownika Katedry Silników Samochodowych i Lotniczych, którą organizował od podstaw na Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej w Krakowie, później przejętym (w 1954 roku) przez Politechnikę Krakowską. W 1948 roku mianowany został profesorem nadzwyczajnym w zakresie silników samochodowych i lotniczych.

Autor obszernych podręczników dotyczących głównie silników spalinowych m.in.: "Płatowiec" (1927), "Silniki spalinowe pojazdów mechanicznych" 2 t. (1953 i 1955), "Silniki spalinowe przemysłowe" (we współautorstwie, 1954).

Czynny członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP).

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal Srebrny Virtuti Militari, Krzyż Walecznych

Źródła do biogramu

Książki

  • Polski Słownik Biograficzny. T. 19/3, z. 82 : Malicki Bartłomiej - Mann Aleksander. Wrocław etc. 1974, s. 435
  • Politechnika Lwowska 1844-1945. Wrocław 1993, s. 401-402
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Red. nacz. T. Skarzyński. Warszawa 1994, s. 86-87
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Eugeniusz_Bronisław_Małecki&oldid=77735”