Andrzej Władysław Józefik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
|family-name=Józefik
|family-name=Józefik
|given-name=Andrzej
|given-name=Andrzej Władysław
|additional-name=Władysław
|honorific-prefix=Mgr inż., prof. Instytutu Obróbki Skrawaniem
|honorific-prefix=Prof. nadzw. inż.
|image=Andrzej Józefik.jpg
|birth_date=1920
|birth_date=11 czerwca 1920
|birth_place=Kraków
|birth_place=Kraków
|death_date=15 sierpnia 2000
|fields=mechanika
|fields=mechanika
|awards=Krzyż Komandorski i Kawalerski OOP, Nagroda Ministra Kultury i Sztuki i inne
|faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|awards=Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi
|name=Andrzej Władysław Józefik
|name=Andrzej Władysław Józefik
}}
}}
Prof. nadzw. inż. '''Andrzej Władysław Józefik''' (1920–) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Mgr inż., prof. Instytutu Obróbki Skrawaniem '''Andrzej Władysław Józefik''' (1920-2000)


Specjalność: mechanika
Dyscyplina/specjalności: mechanika


Urodził się w Krakowie. Studiował na Politechnice Krakowskiej (1947); prof. nadzw. (1967).
== Nota biograficzna ==
 
Urodził się 11 czerwca 1920 roku w Krakowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
 
W 1938  roku uzyskał maturę w Gimnazjum im. Paderewskiego w Poznaniu.
 
Po wybuchu wojny zamieszkał w Warszawie, gdzie w latach 1940-1942 uczęszczał do Wyższej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. Wawelberga i Rotwanda. Szkolna praktyka w Fabryce Motorów "PERKUN" w Warszawie w charakterze technika narzędziowca spowodowała zainteresowanie obróbką skrawaniem i z tą dziedziną związał później całą swoją działalność naukową.


Początkowo był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Akademii Górniczej (1947–1961), następnie pracownikiem naukowym Instytutu Obróbki Skrawaniem.
W 1947 roku ukończył Wydział Komunikacji Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej.  


Założyciel i red. nacz. czasopisma PAN „Ergonomia”.
W 1947 roku rozpoczął pracę asystenta starszego w Zakładzie Obróbki Mechanicznej Materiałów [[Wydział Elektromechaniczny|Wydziału Elektromechanicznego]] AG. Zajmował się ekonomizacją narzędzi, tj. tworzeniem takich konstrukcji, w których tylko część robocza wykonana jest z najtrwalszych, a więc i najdroższych elementów, takich jak np. węgliki spiekane. Prowadził też badania przewodności cieplnej i rozkładu ciepła w narzędziach wykonanych z różnych materiałów.


Członek Polskiego Towarzystwa Ergonomicznego.
Równocześnie w latach 1949-1981 pracował w Instytucie Obróbki Skrawaniem w Krakowie. Zajmował się jego współorganizowaniem. Po kilkunastu miesiącach pracy jako starszy asystent zostaje kierownikiem Zakładu Narzędzi, a już po 8 latach został zastępcą dyrektora ds. naukowych, które to stanowisko zajmował do roku 1982 roku. W 1967 roku został tam profesorem nadzwyczajnym.


Autor 12 książek, ok. 70 artykułów naukowo-technicznych w czasopismach polskich i zagranicznych, m.in. z zakresu obróbki skrawaniem, materiałów narzędziowych, narzędzi skrawających oraz ergonomii.
W latach 1963-1982 był pełnomocnikiem dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Obrabiarkowego ds. wprowadzenia w przemyśle narzędziowym dokumentów normalizacyjnych pod nazwą Warunki Odbioru Technicznego (WOT). W latach 1971-76 kierował pracami naukowymi w ramach problemu węzłowego 05.1.7., mającego na celu rozwój narzędzi skrawających.


Źródło:
Prowadził wykłady w AGH oraz na studiach podyplomowych i doktoranckich w Politechnice Krakowskiej.  
* Kto jest kim w Polsce. s. 260


'''Imię Nazwisko'''
W 1990 roku przeszedł na emeryturę.


Dyscyplina/specjalności:
Autor 12 książek i około 150 artykułów naukowo-technicznych w czasopismach polskich i zagranicznych i referatów.


== Nota biograficzna ==
Był założycielem i redaktorem naczelnym czasopisma PAN „Ergonomia”.
 
Zasiadał w radach naukowych czterech instytucji rządowych, trzech politechnik i pięciu instytutów resortowych.
 
Członek Polskiego Towarzystwa Ergonomicznego, Sekcji Podstaw Technologicznych Komisji Budowy Maszyn PAN, Komisji Ergonomii PAN, Komisji Ergonomii przy Prezydium PAN.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


==== Bibliografia publikacji ====
[[Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], wielokrotnie Nagroda Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki, Nagroda Ministra Kultury i Sztuki


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 41: Linia 52:
==== Książki ====
==== Książki ====


*
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 239
 
* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Becela. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 475
==== Artykuły ====
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1947/48]. Kraków 1947, s. 79, 81
 
* [Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 136, 158, 165, 186
*


==== Inne ====
==== Inne ====


*
* ATEST Ochrona Pracy 9/2023: : Kto jest kim [online] [przeglądany 23.01.2024]. Dostępny w: https://www.atest.com.pl/info,kto?class=kto&nrext=199510
 
* Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 23.01.2024]. Dostępny w: https://zck-krakow.pl/locator
 


{{DEFAULTSORT:Józefik, Andrzej Władysław}}
{{DEFAULTSORT:Józefik, Andrzej Władysław}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 17:26, 23 sty 2024

Andrzej Władysław Józefik
Andrzej Józefik.jpg
Nazwisko Józefik
Imię / imiona Andrzej Władysław
Tytuły / stanowiska Mgr inż., prof. Instytutu Obróbki Skrawaniem
Data urodzenia 11 czerwca 1920
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 15 sierpnia 2000
Dyscyplina/specjalności mechanika
Wydział Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych


Odznaczenia i nagrody Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Mgr inż., prof. Instytutu Obróbki Skrawaniem Andrzej Władysław Józefik (1920-2000)

Dyscyplina/specjalności: mechanika

Nota biograficzna

Urodził się 11 czerwca 1920 roku w Krakowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1938 roku uzyskał maturę w Gimnazjum im. Paderewskiego w Poznaniu.

Po wybuchu wojny zamieszkał w Warszawie, gdzie w latach 1940-1942 uczęszczał do Wyższej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. Wawelberga i Rotwanda. Szkolna praktyka w Fabryce Motorów "PERKUN" w Warszawie w charakterze technika narzędziowca spowodowała zainteresowanie obróbką skrawaniem i z tą dziedziną związał później całą swoją działalność naukową.

W 1947 roku ukończył Wydział Komunikacji Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej.

W 1947 roku rozpoczął pracę asystenta starszego w Zakładzie Obróbki Mechanicznej Materiałów Wydziału Elektromechanicznego AG. Zajmował się ekonomizacją narzędzi, tj. tworzeniem takich konstrukcji, w których tylko część robocza wykonana jest z najtrwalszych, a więc i najdroższych elementów, takich jak np. węgliki spiekane. Prowadził też badania przewodności cieplnej i rozkładu ciepła w narzędziach wykonanych z różnych materiałów.

Równocześnie w latach 1949-1981 pracował w Instytucie Obróbki Skrawaniem w Krakowie. Zajmował się jego współorganizowaniem. Po kilkunastu miesiącach pracy jako starszy asystent zostaje kierownikiem Zakładu Narzędzi, a już po 8 latach został zastępcą dyrektora ds. naukowych, które to stanowisko zajmował do roku 1982 roku. W 1967 roku został tam profesorem nadzwyczajnym.

W latach 1963-1982 był pełnomocnikiem dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Obrabiarkowego ds. wprowadzenia w przemyśle narzędziowym dokumentów normalizacyjnych pod nazwą Warunki Odbioru Technicznego (WOT). W latach 1971-76 kierował pracami naukowymi w ramach problemu węzłowego 05.1.7., mającego na celu rozwój narzędzi skrawających.

Prowadził wykłady w AGH oraz na studiach podyplomowych i doktoranckich w Politechnice Krakowskiej.

W 1990 roku przeszedł na emeryturę.

Autor 12 książek i około 150 artykułów naukowo-technicznych w czasopismach polskich i zagranicznych i referatów.

Był założycielem i redaktorem naczelnym czasopisma PAN „Ergonomia”.

Zasiadał w radach naukowych czterech instytucji rządowych, trzech politechnik i pięciu instytutów resortowych.

Członek Polskiego Towarzystwa Ergonomicznego, Sekcji Podstaw Technologicznych Komisji Budowy Maszyn PAN, Komisji Ergonomii PAN, Komisji Ergonomii przy Prezydium PAN.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, wielokrotnie Nagroda Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki, Nagroda Ministra Kultury i Sztuki

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 239
  • Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Becela. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 475
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1947/48]. Kraków 1947, s. 79, 81
  • [Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 136, 158, 165, 186

Inne