Andrzej Jan Zięba

Andrzej Jan Zięba
Nazwisko	Zięba
Imię / imiona	Andrzej Jan
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Dyscyplina/specjalności	Fizyka, Fizyka ciała stałego, Dydaktyka fizyki
Wydział	Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
Odznaczenia i nagrody	Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. inż. Andrzej Jan Zięba (1947-)

Dyscyplina/specjalności: fizyka, fizyka ciała stałego, dydaktyka fizyki

Nota biograficzna

Urodził się 12 czerwca 1947 roku w Krakowie.

W 1972 roku ukończył Wydział Elektromechaniczny AGH.

W 1972 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Ergonomii i Ochrony Pracy w Pionie Ekonomicznym Instytutu Nauk Społecznych AGH.

W latach 1972-1975 odbył studia doktoranckie.

W 1975 roku na podstawie pracy "Badanie namagnesowania wybranych związków metali przejściowych 3d w silnych impulsowych polach magnetycznych", której promotorem był profesor Andrzej Oleś, obronionej w Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej, uzyskał stopień doktora.

W 1982 roku pracował za granicą w grupie Simona Fonera (MIT) m.in. nad anali- tyczną teorią wpływu kształtu próbki na sygnał magnetometrów wszystkich rodzajów.

W 1986 roku w Instytucie Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN we Wrocławiu na podstawie rozprawy "Przemiany fazowe w arsenku manganu – eksperyment i teoria fenomenologiczna" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1992 roku został koordynatorem systemu wykładów obieralnych na kie- runku fizyka techniczna WFiTJ.

W 1993 roku został profesorem AGH.

W 1996 roku został członkiem Komisji Dydaktycznej Wydziału.

W 1998 roku zorganizował pierwszy krakowski Jarmark Fizyczny oraz Ogólnopolskie Konkursy na Doświadczenie Pokazowe z Fizyki.

Do 1999 roku tematyka większości jego prac naukowych do 1999 roku dotyczyła magnetycznych przemian fazowych. Podstawą doświadczalną było skonstruowanie generatora impulsowych pól magnetycznych 25 T i współpracującego z nim magnetometru.

W 2005 roku otrzymał tytuł profesora.

Przed przejściem na emeryturę pracował w Katedrze Fizyki Materii Skondensowanej WFiIS.

////////////////////////////

Pracuje w Zakładzie Fizyki Fazy Skondensowanej WFiIS AGH. T

Najciekawsze wyniki uzyskał dla MnAs, ferromagnetyka z przemianą I rodzaju do fazy para, oraz MnP, modelowego helimagnetyka 3d. Na dia- gramie polowym MnAs odkrył punkt trójkrytyczny, natomiast w układach Mn1 xTxAs – zjawisko ukrytego ferromagnetyzmu. Dla MnP opracował śred- niopolową teorię diagramów polowych i punktu Lifszyca.

W roku 1996 zaproponował wykorzystanie paskowego detektora krzemowego do 100-krotnego przyspieszenia zbierania danych w dyfrakcji promieni X na polikryształach.

Następnie zajmował się metodyką takiego dyfraktometru, zrealizowanego (2000) dzięki detektorom konstruowanym w zespole prof. Władysława Dąbrowskiego z WFiIS AGH.

Promotor i recenzent prac doktorskich.

Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego,

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/zieba-andrzej-003769

Źródła do biogramu

Książki

• Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 190
• Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 1991-2000. Oprac. B. Dziunikowski, A. Kreft, A. Zięba. Kraków 2009, s. 2, 4, 6, 19, 28, 45, 57, 66, 68, 74, 81, 104, 105, 109, 159
• Kronika Wydziału Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademii Górniczo-Hutniczej 2001-2010. Oprac. A. Kreft, A. Zięba, B. Bednarek. Kraków 2011, s. 2, 8, 14, 21, 22, 27, 29, 31, 34, 38, 39, 41, 42, 49, 57, 64, 68, 78, 79, 85, 89, 99, 116, 121, 123, 128, 138, 149, 148, 172, 204
• [Skład Osobowy AGH … 1974/75]. Kraków 1975, s. 118
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131

Inne

• Andrzej Zięba [online] [przeglądany 30.11.2023]. Dostępny w: http://website.fis.agh.edu.pl/~zieba/index.php?p=main

stan na dzień 30.11.2023