Marek Jacek Hryniewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 4: Linia 4:
|birth_date=7 lipca 1948
|birth_date=7 lipca 1948
|birth_place=Wolin
|birth_place=Wolin
|fields=Budowa i eksploatacja maszyn, maszyny i urządzenia technologiczne, maszyny do utylizacji odpadów, mechanika ośrodków zagęszczanych, maszyny hutnicze i ceramiczne, maszyny technologiczne
|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja z 09:44, 18 lip 2023

Marek Jacek Hryniewicz
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Hryniewicz
Imię / imiona Marek Jacek


Data urodzenia 7 lipca 1948
Miejsce urodzenia Wolin


Dyscyplina/specjalności Budowa i eksploatacja maszyn, maszyny i urządzenia technologiczne, maszyny do utylizacji odpadów, mechanika ośrodków zagęszczanych, maszyny hutnicze i ceramiczne, maszyny technologiczne
Wydział Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Dr hab. inż., prof. AGH Marek Jacek Hryniewicz (1948-) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn, maszyny i urządzenia technologiczne, maszyny do utylizacji odpadów, mechanika ośrodków zagęszczanych, maszyny hutnicze i ceramiczne, maszyny technologiczne

Nota biograficzna

Urodził się 7 lipca 1948 roku w Wolinie.

W 1972 roku ukończył Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

W 1972 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Urządzeń Przemysłu Metali Nieżelaznych i Materiałów Budowlanych Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

W 1979 roku na podstawie pracy "Identyfikacja procesu oraz badania nowych rozwiązań konstrukcyjnych urządzeń w aspekcie intensyfikacji brykietowania w prasach walcowych", której promotorem był profesor Zygmunt Drzymała, uzyskał stopień doktora.

W 1998 roku na podstawie rozprawy "Metoda doboru pras walcowych oraz opracowania założeń do ich modernizacji lub konstrukcji" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

Od 201 roku był profesorem nadzwyczajnym AGH.

Był zastępcą kierownika Katedry Urządzeń Technologicznych i Ochrony Środowiska.

Promotor 3 prac doktorskich.

Autor ponad 210 publikacji i 20 patentów.

Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego w Polsce.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Zasłużony dla Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 189
  • Pracownicy naukowo-dydaktyczni WIMIR : 1952-2002 50-lecie Wydziału. Red. W. P. Kowalski ; oprac. M. Banaś, K. Kołodziejczyk, T. Zacharz. Kraków 2002, s. 12, 92-93, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1974/75]. Kraków 1975, s. 102
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 116-117


Artykuły

Inne


stan na dzień 18.07.2023