Herbert Widlok: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
W 1978 roku na podstawie pracy "Zagadnienia cyfrowego sterowania napędami elektrycznymi", której promotorem był profesor Jan Manitius, uzyskał stopień doktora. | W 1978 roku na podstawie pracy "Zagadnienia cyfrowego sterowania napędami elektrycznymi", której promotorem był profesor Jan Manitius, uzyskał stopień doktora. | ||
W 1993 roku na podstawie rozprawy " | W 1993 roku na podstawie rozprawy "Hutnicze napędy wielomaszynowe jako obiekty sterowania mikrokomputerowego" uzyskał stopień doktora habilitowanego. | ||
Wersja z 13:09, 4 kwi 2023
| Herbert Widlok | |
|---|---|
| [[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
| Nazwisko | Widlok |
| Imię / imiona | Herbert
|
| Data urodzenia | 9 listopada 1940 |
| Miejsce urodzenia | Stare Bielsko |
| Data śmierci | 29 września 2019
|
| Wydział | Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki
|
Herbert Widlok biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności: energoelektronika, napęd elektryczny, elektrotechnika,
Nota biograficzna
Urodził się 9 listopada 1940 roku w Starym Bielsku (obecnie Bielsko-Biała. Zmarł 29 września 2019 roku. Pochowany na Cmentarzu w Wieliczce.
W 1947 roku rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej w Bielsku, którą ukończył w 1954 roku. Następnie rozpoczął naukę w Technikum Mechaniczno-Elektrycznym w Bielsku, którą przerwał z powodów ekonomicznych i dalej naukę kontynuował w Zasadniczej Szkole Zawodowej, którą ukończył w 1957 roku. Po ukończeniu szkoły zawodowej podjął pracę oraz równolegle kontynuował naukę w trybie zaocznym w Technikum Mechaniczno-Elektrycznym.
W latach 195701958 pracował w Bielskich Zakładach Przemysłu Tłuszczowego, a w latach 1958-1960 w Bielskiej Fabryce Maszyn Włókienniczych, następnie w latach 1960-1961 jako inspektor w zakładach Energetycznych Bielsko.
W 1961 roku ukończył naukę uzyskując dyplom technika elektryka ze specjalnością Maszyny Elektryczne.
W 1961 roku rozpoczął studia na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, które ukończył w 1967 roku, specjalizując się elektrotechnice hutniczej. Na podstawie pracy dyplomowej "Opracowanie układu sterowania automatycznego napędu stołu podawczego zasilającego bęben szarpaka", uzyskał dyplom magistra inżyniera w specjalności hutnicze napędy elektryczne.
W styczniu 1968 roku rozpoczął pracę
W 1978 roku na podstawie pracy "Zagadnienia cyfrowego sterowania napędami elektrycznymi", której promotorem był profesor Jan Manitius, uzyskał stopień doktora.
W 1993 roku na podstawie rozprawy "Hutnicze napędy wielomaszynowe jako obiekty sterowania mikrokomputerowego" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
Odznaczenia i nagrody
Bibliografia publikacji
Źródła do biogramu
Książki
Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 190
- [Skład Osobowy AGH … 1966-67]. Kraków 1967, s. 15
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131
Artykuły
Inne
stan na dzień 4.04.2023