Maria Marcela Wirska-Parachoniak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 10: Linia 10:
|fields=technologia chemiczna
|fields=technologia chemiczna
|function=Kierownik Ośrodka Historii Techniki z Muzeum AGH (1969–1999)
|function=Kierownik Ośrodka Historii Techniki z Muzeum AGH (1969–1999)
|faculty=Ośrodek Historii Techniki z Muzeum AGH
|unit=Ośrodek Historii Techniki z Muzeum
|name=Maria Wirska-Parachoniak
|name=Maria Wirska-Parachoniak
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=48335
|image_size=48335
|alt=
}}
|caption=
{{Funkcja
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}{{Funkcja
|Stanowisko=Kierownik
|Stanowisko=Kierownik
|Jednostka=Ośrodek Historii Techniki z Muzeum AGH
|Jednostka=Ośrodek Badań Historii Techniki wraz z Muzeum Historii Techniki
|Rok_od=1969
|Rok_od=1983
|Rok_do=1999
|Rok_do=1992
}}Prof. dr hab. '''Maria Marcela Wirska-Parachoniak''' (1928-2009)
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Kierownik
|Jednostka=Ośrodek Historii Techniki z Muzeum
|Rok_od=1992
|Rok_do=2005
}}
Prof. dr hab. '''Maria Marcela Wirska-Parachoniak''' (1928-2009)


Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna
Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna
Linia 56: Linia 32:
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodziła się 8 listopada 1928 roku w Krakowie. Zmarła w Krakowie 11 marca 2009 roku, po długiej i ciężkiej chorobie. Została pochowana na krakowskim Cmentarzu Rakowickim.  
Urodziła się 8 listopada 1928 roku w Krakowie. Zmarła w Krakowie 11 marca 2009 roku. Została pochowana na krakowskim Cmentarzu Rakowickim.  


Ukończyła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1953 roku.
Ukończyła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1953 roku.


W 1966 roku uzyskała stopień doktora na AGH, a następnie w 1980 roku — dr hab. oraz w 1991 roku — tytuł profesora.  
W 1966 roku uzyskała stopień doktora na AGH, a następnie w 1980 roku - dr hab. oraz w 1991 roku - tytuł profesora.  


Wieloletni pracownik Akademii Górniczo-Hutniczej. Kierownik [[Ośrodek Historii Techniki z Muzeum AGH|Ośrodka Historii Techniki z Muzeum AGH]] w latach 1969–1999, wychowawca i nauczyciel akademicki wielu pokoleń studentów. W AGH prowadziła dydaktykę z zakresu historii kultury materialnej, historii ceramiki i szkła artystycznego (temu tematowi poświęciła swe badania naukowe w Faenzie we Włoszech w latach 1968/1969).  
Wieloletni pracownik Akademii Górniczo-Hutniczej. Kierownik [[Ośrodek Historii Techniki z Muzeum|Ośrodka Historii Techniki z Muzeum]] w latach 1969-1999, wychowawca i nauczyciel akademicki wielu pokoleń studentów. W AGH prowadziła dydaktykę z zakresu historii kultury materialnej, historii ceramiki i szkła artystycznego (temu tematowi poświęciła swe badania naukowe w Faenzie we Włoszech w latach 1968/1969).  


Za czasów swojej kadencji znacznie poszerzyła i od nowa wyeksponowała już istniejące zbiory w Ośrodku Historii Techniki z Muzeum AGH. W Ośrodku pod jej kierunkiem opracowana została dokumentacja inwentaryzacyjna i fotograficzna licznych zabytków techniki z całej Polski m.in. z rejonu katowickiego (1976-1984), opolskiego (1979-1982), rzeszowskiego (1985-1988), tarnowskiego (1988-1989), krakowskiego (1985-1997). Opracowania te stanowią do dziś jedyne źródło wiedzy na temat nieistniejących już zabytków techniki, jak również podstawę do konserwacji istniejących jeszcze obiektów.
Za czasów swojej kadencji znacznie poszerzyła i od nowa wyeksponowała już istniejące zbiory w Ośrodku Historii Techniki z Muzeum AGH. W Ośrodku pod jej kierunkiem opracowana została dokumentacja inwentaryzacyjna i fotograficzna licznych zabytków techniki z całej Polski m.in. z rejonu katowickiego (1976-1984), opolskiego (1979-1982), rzeszowskiego (1985-1988), tarnowskiego (1988-1989), krakowskiego (1985-1997). Opracowania te stanowią do dziś jedyne źródło wiedzy na temat nieistniejących już zabytków techniki, jak również podstawę do konserwacji istniejących jeszcze obiektów.
Linia 74: Linia 50:
====Książki====
====Książki====


* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2020. Oprac. H. Sieński. Kraków 2020, s. 81-82, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 395
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 395


Aktualna wersja na dzień 13:00, 10 mar 2023

Maria Marcela Wirska-Parachoniak
Maria Wirska-Parachoniak.jpg
Nazwisko Wirska-Parachoniak
Imię / imiona Maria Marcela
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 8 listopada 1928
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 11 marca 2009
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności technologia chemiczna
Pełnione funkcje Kierownik Ośrodka Historii Techniki z Muzeum AGH (1969–1999)
Jednostka pozawydziałowa Ośrodek Historii Techniki z Muzeum


FunkcjeGdzieoddo
KierownikOśrodek Badań Historii Techniki wraz z Muzeum Historii Techniki19831992
KierownikOśrodek Historii Techniki z Muzeum19922005


Prof. dr hab. Maria Marcela Wirska-Parachoniak (1928-2009)

Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna

Nota biograficzna

Urodziła się 8 listopada 1928 roku w Krakowie. Zmarła w Krakowie 11 marca 2009 roku. Została pochowana na krakowskim Cmentarzu Rakowickim.

Ukończyła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1953 roku.

W 1966 roku uzyskała stopień doktora na AGH, a następnie w 1980 roku - dr hab. oraz w 1991 roku - tytuł profesora.

Wieloletni pracownik Akademii Górniczo-Hutniczej. Kierownik Ośrodka Historii Techniki z Muzeum w latach 1969-1999, wychowawca i nauczyciel akademicki wielu pokoleń studentów. W AGH prowadziła dydaktykę z zakresu historii kultury materialnej, historii ceramiki i szkła artystycznego (temu tematowi poświęciła swe badania naukowe w Faenzie we Włoszech w latach 1968/1969).

Za czasów swojej kadencji znacznie poszerzyła i od nowa wyeksponowała już istniejące zbiory w Ośrodku Historii Techniki z Muzeum AGH. W Ośrodku pod jej kierunkiem opracowana została dokumentacja inwentaryzacyjna i fotograficzna licznych zabytków techniki z całej Polski m.in. z rejonu katowickiego (1976-1984), opolskiego (1979-1982), rzeszowskiego (1985-1988), tarnowskiego (1988-1989), krakowskiego (1985-1997). Opracowania te stanowią do dziś jedyne źródło wiedzy na temat nieistniejących już zabytków techniki, jak również podstawę do konserwacji istniejących jeszcze obiektów.

Autorka 45 publikacji (w tym czterech książek).

Członek Naczelnej Organizacji Technicznej oraz Polskiej Akademii Nauk.

Źródła do biogramu

Książki

  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2020. Oprac. H. Sieński. Kraków 2020, s. 81-82, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 395

Artykuły

  • Dziennik Polski 2009 nr 67 (20 III 2009). s. A11 [nekr.]
  • Korzec M.: Profesor Maria Wirska-Parachoniak (wspomnienie). Biuletyn AGH 2009, nr 16, s. 14, [foto]
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Maria_Marcela_Wirska-Parachoniak&oldid=76630”