Hugo Trzebicki: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 31 wersji utworzonych przez 7 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
|family-name=Trzebicki | |||
| family-name = Trzebicki | |given-name=Hugo | ||
| given-name = Hugo | |honorific-prefix=Wykładowca i Adiunkt mgr inż. | ||
|image=Hugo_Trzebicki.jpg | |||
| honorific-prefix = Wykładowca i Adiunkt mgr inż. | |birth_date=24 sierpnia 1893 | ||
|birth_place=Kraków | |||
|death_date=25 marca 1956 | |||
|death_place=Kraków | |||
| image = Hugo_Trzebicki.jpg | |fields=budowa maszyn | ||
|faculty=Wydział Elektromechaniczny | |||
|awards=Złoty Krzyż Zasługi | |||
|name=Hugo Trzebicki | |||
| birth_date = 1893 | |image_size=6659 | ||
| birth_place = | |||
| death_date = 1956 | |||
| death_place = | |||
| fields = budowa maszyn | |||
| | |||
| awards = | |||
| | |||
| | |||
}} | }} | ||
Wykładowca i Adiunkt mgr inż. '''Hugo Trzebicki''' (1893–1956) | Wykładowca i Adiunkt mgr inż. '''Hugo Trzebicki''' (1893–1956) | ||
Dyscyplina/specjalności: budowa maszyn | |||
== Nota biograficzna == | |||
Urodził się 24 sierpnia 1893 roku w Krakowie, zmarł 25 marca 1956 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. | |||
Studiował na Politechnice w Monachium oraz na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej. | |||
Początkowo pracował jako jako starszy asystent przy Katedrze Pomp i Motorów Wodnych na Politechnice Lwowskiej, wykładając jednocześnie konstrukcję i naprawę samochodów w Instytucie Technologicznym. W 1922 roku rozpoczął pracę w Państwowej Fabryce Związków Azotowych w Chorzowie, gdzie pracował do wybuchu wojny. W tym czasie był delegatem Polski do Międzynarodowej Komisji Ekspertów dla technicznej kontroli fabryk azotowych w Europie. | |||
Od września 1939 roku prowadził drukarnię W. L. Anczyc i Ska w Krakowie. Do 1949 roku pełnił funkcję Prezesa Zrzeszenia Przemysłu Graficznego, był też zaprzysiężonym rzeczoznawcą Izby Przemysłowo-Handlowej i biegłym sądowym z zakresu przemysłu graficznego. | |||
Po wojnie powołany został na stanowisko naczelnego dyrektora Państwowej Fabryki Związków Azotowych w Tarnowie (do października 1946). | |||
W 1947 roku objął stanowisko adiunkta i wykładowcy w Katedrze Pomp, Sprężarek i Wentylatorów na [[Wydział Elektromechaniczny|Wydziale Elektromechanicznym]] Akademii Górniczej. Przyczynił się w dużym stopniu do zorganizowania tej katedry. | |||
W AGH pracował do sierpnia 1951 roku, później jako samodzielny pracownik naukowy w Centralnym Instytucie Ochrony Pracy oraz jako wykładowca na Wydziałach Politechnicznych Akademii. | |||
Od stycznia 1952 roku był projektantem w Centralnym Biurze Aparatury Chemicznej i Urządzeń Chłodniczych w Krakowie, skąd został przeniesiony do Biura Projektów Przemysłu Koksochemicznego "Koksoprojekt". | |||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | |||
[[Złoty Krzyż Zasługi]], Medal Niepodległości, Medal 20-lecia Służby Państwowej | |||
== Źródła do biogramu == | |||
====Książki==== | |||
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 228-229, [foto] | |||
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 208-209, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4) | |||
{{DEFAULTSORT:Trzebicki, Hugo }} | {{DEFAULTSORT:Trzebicki, Hugo }} | ||
[[Category: | [[Category:Biogramy]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:45, 21 lut 2023
| Hugo Trzebicki | |
|---|---|
| Nazwisko | Trzebicki |
| Imię / imiona | Hugo |
| Tytuły / stanowiska | Wykładowca i Adiunkt mgr inż. |
| Data urodzenia | 24 sierpnia 1893 |
| Miejsce urodzenia | Kraków |
| Data śmierci | 25 marca 1956 |
| Miejsce śmierci | Kraków |
| Dyscyplina/specjalności | budowa maszyn |
| Wydział | Wydział Elektromechaniczny
|
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi |
Wykładowca i Adiunkt mgr inż. Hugo Trzebicki (1893–1956)
Dyscyplina/specjalności: budowa maszyn
Nota biograficzna
Urodził się 24 sierpnia 1893 roku w Krakowie, zmarł 25 marca 1956 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Studiował na Politechnice w Monachium oraz na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej.
Początkowo pracował jako jako starszy asystent przy Katedrze Pomp i Motorów Wodnych na Politechnice Lwowskiej, wykładając jednocześnie konstrukcję i naprawę samochodów w Instytucie Technologicznym. W 1922 roku rozpoczął pracę w Państwowej Fabryce Związków Azotowych w Chorzowie, gdzie pracował do wybuchu wojny. W tym czasie był delegatem Polski do Międzynarodowej Komisji Ekspertów dla technicznej kontroli fabryk azotowych w Europie.
Od września 1939 roku prowadził drukarnię W. L. Anczyc i Ska w Krakowie. Do 1949 roku pełnił funkcję Prezesa Zrzeszenia Przemysłu Graficznego, był też zaprzysiężonym rzeczoznawcą Izby Przemysłowo-Handlowej i biegłym sądowym z zakresu przemysłu graficznego.
Po wojnie powołany został na stanowisko naczelnego dyrektora Państwowej Fabryki Związków Azotowych w Tarnowie (do października 1946).
W 1947 roku objął stanowisko adiunkta i wykładowcy w Katedrze Pomp, Sprężarek i Wentylatorów na Wydziale Elektromechanicznym Akademii Górniczej. Przyczynił się w dużym stopniu do zorganizowania tej katedry.
W AGH pracował do sierpnia 1951 roku, później jako samodzielny pracownik naukowy w Centralnym Instytucie Ochrony Pracy oraz jako wykładowca na Wydziałach Politechnicznych Akademii.
Od stycznia 1952 roku był projektantem w Centralnym Biurze Aparatury Chemicznej i Urządzeń Chłodniczych w Krakowie, skąd został przeniesiony do Biura Projektów Przemysłu Koksochemicznego "Koksoprojekt".
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Medal Niepodległości, Medal 20-lecia Służby Państwowej
Źródła do biogramu
Książki
- Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 228-229, [foto]
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 208-209, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)