Andrzej Jan Olajossy: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
| name = Andrzej Jan Olajossy | | name = Andrzej Jan Olajossy | ||
| image = | | image = Andrzej_Olajossy.jpg | ||
| family-name = Olajossy | | family-name = Olajossy | ||
| given-name = Andrzej | | given-name = Andrzej | ||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
| native_name = | | native_name = | ||
| native_name_lang = | | native_name_lang = | ||
| image = | | image = Andrzej_Olajossy.jpg | ||
| image_size = 9553 | | image_size = 9553 | ||
| alt = | | alt = | ||
Wersja z 15:52, 20 sty 2014
| Andrzej Jan Olajossy | |
|---|---|
| Nazwisko | Olajossy |
| Imię / imiona | Andrzej |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. |
| Data urodzenia | 1942
|
| Dyscyplina/specjalności | mechanika płynów — inżynieria środowiska (hydomechanika i termodynamika)
|
| Odznaczenia i nagrody | Min. Edukacji Narodowej oraz Rektora AGH. |
Prof. zw. dr hab. Andrzej Jan Olajossy (1942–)
Specjalność: mechanika płynów — inżynieria środowiska (hydomechanika i termodynamika)
Urodził się 21 czerwca 1942 roku w Drogini (Myślenice). W 1966 roku ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Od 1966 roku pracuje na AGH. W 1972 roku uzyskał stopień doktora, w 1978 roku stopień doktora habilitowanego, a w 1991 roku tytuł profesora nadzwyczajnego.
Przebieg pracy zawodowej na Akademii Górniczo-Hutniczej: asystent 1966–1972, adiunkt 1973–1983, docent 1984–1990, profesor nadzwyczajny 1991–1995; profesor zwyczajny od 1996 roku.
Od 1991 roku należy do Society of Petroleum Engineers. W 1994 roku został członkiem Komitetu Mechaniki PAN (Podsekcji Numerycznej Mechniki Płynów oraz Podsekcji Przepływów Wielofazowych). W 1978 wstąpił do Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych.
Badania: estymacja istotności parametrów różnych rodzajów w zagadnieniach modelowania przepływów w złożach węglowodorów płynnych; nowatorskie podejście do problematyki kinetyki desorpcji metanu z pokładów węgla i wyjaśnienie przyczyn trudności w nadziejach na wielkoskalowe pozyskiwanie metanu z krajowych złóż węgli.
Autor podręczników, skryptów, wielu opracowań naukowo-technicznych i ekspertyz oraz licznych artykułów naukowych i referatów w tym prac oryginalnych. Promotor prac doktorskich.
Źródło:
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 352–353, portr.