Antoni Karamara: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
|death_date=29 czerwca 2000 | |death_date=29 czerwca 2000 | ||
|death_place=Kraków | |death_place=Kraków | ||
|fields=inżynieria materiałowa, metalurgia, mechanika, fizyka, wytrzymałość materiałów, analiza naprężeń, relacje pomiędzy właściwościami mechanicznymi i magnetycznymi ferromagnetycznych stopów żelaza, materiałoznawstwo | |||
|faculty=Wydział Odlewnictwa | |faculty=Wydział Odlewnictwa | ||
}} | }} | ||
Prof. dr hab. inż. '''Antoni Karamara''' (1923-2000) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>''' | Prof. dr hab. inż. '''Antoni Karamara''' (1923-2000) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>''' | ||
Dyscyplina/specjalności: | Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, metalurgia, mechanika, fizyka, wytrzymałość materiałów, analiza naprężeń, relacje pomiędzy właściwościami mechanicznymi i magnetycznymi ferromagnetycznych stopów żelaza, materiałoznawstwo | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == |
Wersja z 10:30, 21 lut 2019
Antoni Karamara | |
---|---|
Nazwisko | Karamara |
Imię / imiona | Antoni |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 12 lutego 1923 |
Miejsce urodzenia | Targowiska |
Data śmierci | 29 czerwca 2000 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | inżynieria materiałowa, metalurgia, mechanika, fizyka, wytrzymałość materiałów, analiza naprężeń, relacje pomiędzy właściwościami mechanicznymi i magnetycznymi ferromagnetycznych stopów żelaza, materiałoznawstwo |
Wydział | Wydział Odlewnictwa
|
Prof. dr hab. inż. Antoni Karamara (1923-2000) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, metalurgia, mechanika, fizyka, wytrzymałość materiałów, analiza naprężeń, relacje pomiędzy właściwościami mechanicznymi i magnetycznymi ferromagnetycznych stopów żelaza, materiałoznawstwo
Nota biograficzna
Urodził się 12 lutego 1923 roku w Targowiskach k. Krosna. Zmarł 29 czerwca 2000 roku w Krakowie.
W 1941 roku został przyjęty na Oddział Mierniczy Państwowej Szkoły Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej, zorganizowanej i prowadzonej przez Rektora Akademii Górniczej prof. Walerego Goetla, którą ukończył w 1943 roku. Następnie pracował w Urzędzie Pomiarów Miasta w Krakowie.
W kwietniu 1945 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. W lipcu tegoż roku zdał jako eksternista egzamin dojrzałości typu humanistycznego i zweryfikował okupacyjny dyplom technika miernika. Studia ukończył w 1951 roku i otrzymał tytuł magistra inżyniera.
Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1958 roku na podstawie pracy "Magnetyczne efekty naprężeń w żeliwie szarym", natomiast stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1963 roku na podstawie rozprawy "Zagadnienie jednoznacznej oceny jakości żeliwa w świetle badań jego własności mechanicznych i magnetycznych". Profesorem nadzwyczajnym został w 1968 roku, a profesorem zwyczajnym w 1989 roku.
Od początku pracy zawodowej związany był z Instytutem Odlewnictwa w Krakowie, jednakże prowadził prowadził działalność dydaktyczną w AGH. Był wykładowcą Studium Przygotowawczego Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej, a także Studium Wieczorowego przy Wydziale Metalurgicznym AGH oraz Studium Doktoranckiego Wydziału Odlewnictwa AGH.
Od 1976 roku aż do przejścia na emeryturę w 1993 roku, prowadził seminaria i wykłady na Wydziale Odlewnictwa AGH. Organizował i kierował pracami naukowymi w Laboratorium Konstrukcji Odlewów. Jego wykłady spotykały się zawsze z dużym zainteresowaniem studentów i pracowników nauki, ponieważ wygłaszane były piękną polszczyzną i zdradzały głęboką wiedzę prawdziwego uczonego.
Profesor wypromował sporą grupę doktorów i opiekował się kilkoma pracami habilitacyjnymi, i wielokrotnie recenzował prace doktorskie, habilitacyjne i inne opracowania naukowe.
Profesor reprezentował naukę polską na wielu Światowych Kongresach Odlewniczych. Pracował w Komisji Metod Badania Żeliwa C.I.A.T.F. Międzynarodowego Komitetu Technicznych Stowarzyszeń Odlewników, był przewodniczącym Komisji 7.4. "Żeliwo sferoidalne". Był również stypendystą Rządu Francuskiego w Centre Technique des industries de la Fonderie. W tej działalności wielce pomocna okazała się biegła znajomość w słowie i w piśmie języka francuskiego, angielskiego i niemieckiego, jak też bardzo staranne wykształcenie ogólne.
Do szczególnie cennych osiągnięć Profesora należą m.in.:
- Zapoczątkowanie adaptacji klasycznych hipotez wytężenia w celu ich zastosowania przy wykorzystaniu pomierzonych odkształceń zamiast obliczonych naprężeń, co stworzyło możliwości precyzyjnej oceny wytrzymałości postaciowej odlewów w warunkach obciążeń eksploatacyjnych,
- Opracowanie "banku danych" dla większości stosowanych stopów odlewniczych,
- Modyfikacja definicji określających własności mechaniczne stopów,
- Ilościowe określenie związków między mikrostrukturą stopów odlewniczych a własnościami mechanicznymi, szeroko rozumianymi, itd.
Był odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Nagrodą Naukową Jerzego Buzka I-go stopnia, Złotą Honorową Odznaką STOP oraz wieloma nagrodami resortowymi.
Profesor Antoni Karamara należał do bardzo aktywnych i sumiennych ludzi, którzy całe swoje życie poświęcili odbudowie zniszczonego kraju i jego rozwoju, był gorącym patriotą, wielkim humanistą, szlachetnym, i skromnym człowiekiem. Takim pozostanie na zawsze w naszej pamięci.
/////////////////////
Odznaczenia i nagrody
Bibliografia publikacji
Źródła do biogramu
Książki
Artykuły
Inne
Informacja w kolorze czerwonym, zamieszczona przy biogramach do uzupełnienia (opracowania):
oraz w kolorze czerwonym umieszczona na końcu biogramu:
stan na dzień 19.06.2017