Antoni Karamara: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 8: Linia 8:
|death_date=29 czerwca 2000
|death_date=29 czerwca 2000
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|faculty=Wydział Odlewnictwa
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Antoni Karamara''' (1923-2000)  '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Antoni Karamara''' (1923-2000)  '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''

Wersja z 10:26, 21 lut 2019

Antoni Karamara
Antoni Karamara.jpg
Nazwisko Karamara
Imię / imiona Antoni
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 12 lutego 1923
Miejsce urodzenia Targowiska
Data śmierci 29 czerwca 2000
Miejsce śmierci Kraków


Wydział Wydział Odlewnictwa



Prof. dr hab. inż. Antoni Karamara (1923-2000) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 12 lutego 1923 roku w Targowiskach k. Krosna. Zmarł 29 czerwca 2000 roku w Krakowie.

W 1941 roku został przyjęty na Oddział Mierniczy Państwowej Szkoły Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej, zorganizowanej i prowadzonej przez Rektora Akademii Górniczej prof. Walerego Goetla, którą ukończył w 1943 roku. Następnie pracował w Urzędzie Pomiarów Miasta w Krakowie.

W kwietniu 1945 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. W lipcu tegoż roku zdał jako eksternista egzamin dojrzałości typu humanistycznego i zweryfikował okupacyjny dyplom technika miernika. Studia ukończył w 1951 roku i otrzymał tytuł magistra inżyniera.

Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1958 roku na podstawie pracy "Magnetyczne efekty naprężeń w żeliwie szarym", natomiast stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1963 roku na podstawie rozprawy "Zagadnienie jednoznacznej oceny jakości żeliwa w świetle badań jego własności mechanicznych i magnetycznych". Profesorem nadzwyczajnym został w 1968 roku, a profesorem zwyczajnym w 1989 roku.

Od początku pracy zawodowej związany był z Instytutem Odlewnictwa w Krakowie, jednakże prowadził prowadził działalność dydaktyczną w AGH. Był wykładowcą Studium Przygotowawczego Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej, a także Studium Wieczorowego przy Wydziale Metalurgicznym AGH oraz Studium Doktoranckiego Wydziału Odlewnictwa AGH.

Od 1976 roku aż do przejścia na emeryturę w 1993 roku, prowadził seminaria i wykłady na Wydziale Odlewnictwa AGH. Organizował i kierował pracami naukowymi w Laboratorium Konstrukcji Odlewów. Jego wykłady spotykały się zawsze z dużym zainteresowaniem studentów i pracowników nauki, ponieważ wygłaszane były piękną polszczyzną i zdradzały głęboką wiedzę prawdziwego uczonego.

Profesor wypromował sporą grupę doktorów i opiekował się kilkoma pracami habilitacyjnymi, i wielokrotnie recenzował prace doktorskie, habilitacyjne i inne opracowania naukowe.

Profesor reprezentował naukę polską na wielu Światowych Kongresach Odlewniczych. Pracował w Komisji Metod Badania Żeliwa C.I.A.T.F. Międzynarodowego Komitetu Technicznych Stowarzyszeń Odlewników, był przewodniczącym Komisji 7.4. "Żeliwo sferoidalne". Był również stypendystą Rządu Francuskiego w Centre Technique des industries de la Fonderie. W tej działalności wielce pomocna okazała się biegła znajomość w słowie i w piśmie języka francuskiego, angielskiego i niemieckiego, jak też bardzo staranne wykształcenie ogólne.

Do szczególnie cennych osiągnięć Profesora należą m.in.:

- Zapoczątkowanie adaptacji klasycznych hipotez wytężenia w celu ich zastosowania przy wykorzystaniu pomierzonych odkształceń zamiast obliczonych naprężeń, co stworzyło możliwości precyzyjnej oceny wytrzymałości postaciowej odlewów w warunkach obciążeń eksploatacyjnych,

- Opracowanie "banku danych" dla większości stosowanych stopów odlewniczych,

- Modyfikacja definicji określających własności mechaniczne stopów,

- Ilościowe określenie związków między mikrostrukturą stopów odlewniczych a własnościami mechanicznymi, szeroko rozumianymi, itd.

Był odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Nagrodą Naukową Jerzego Buzka I-go stopnia, Złotą Honorową Odznaką STOP oraz wieloma nagrodami resortowymi.

Profesor Antoni Karamara należał do bardzo aktywnych i sumiennych ludzi, którzy całe swoje życie poświęcili odbudowie zniszczonego kraju i jego rozwoju, był gorącym patriotą, wielkim humanistą, szlachetnym, i skromnym człowiekiem. Takim pozostanie na zawsze w naszej pamięci.


/////////////////////

Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Artykuły

Inne



Informacja w kolorze czerwonym, zamieszczona przy biogramach do uzupełnienia (opracowania):



oraz w kolorze czerwonym umieszczona na końcu biogramu:

stan na dzień 19.06.2017