Stanisław Chrzanowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 9: Linia 9:
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=mechanizacja, gospodarka cieplna
|fields=mechanizacja, gospodarka cieplna
|faculty=Wydziały Politechniczne
|faculty=Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji
|awards=Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy
|awards=Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy
|name=Stanisław Chrzanowski
|name=Stanisław Chrzanowski
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. zw. inż. '''Stanisław Chrzanowski''' (1899–1979)
Prof. zw. inż. '''Stanisław Chrzanowski''' (1899–1979)
Linia 52: Linia 19:
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 27 sierpnia 1899 we Lwowie. Zmarł 25 grudnia 1979 w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Urodził się 27 sierpnia 1899 roku we Lwowie. Zmarł 25 grudnia 1979 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.


Studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, gdzie w 1923 r. uzyskał dyplom. Od maja 1923 był asystentem Katedry Teorii Maszyn Cieplnych Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej.
Studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, gdzie w 1923 roku uzyskał dyplom. Od maja 1923 roku był asystentem Katedry Teorii Maszyn Cieplnych Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej.


Uczestniczył w badaniach gospodarki gazem ziemnym w Borysławiu, następnie pracował w Dąbrowie Górniczej, gdzie prowadził badania cieplne w przemyśle i kierował laboratorium badań węgla. Pracował w Państwowej Fabryce Związków Azotowych w Mościcach koło Tarnowa. W czasie wojny został uwięziony i przebywał w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu (do 1942 r.).
Uczestniczył w badaniach gospodarki gazem ziemnym w Borysławiu, następnie pracował w Dąbrowie Górniczej, gdzie prowadził badania cieplne w przemyśle i kierował laboratorium badań węgla. Pracował w Państwowej Fabryce Związków Azotowych w Mościcach koło Tarnowa. W czasie wojny został uwięziony i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, gdzie był przetrzymywany do 1942 roku.


Od 1950 roku został powołany na stanowisko kontraktowego samodzielnego pracownika nauki i kierownika nowej Katedry Silników Parowych i Kotłów na [[Wydział Komunikacji|Wydziale Komunikacji]] AGH (Wydziały Politechniczne). Pracę dydaktyczną prowadził na studiach dziennych, wieczorowych i zaocznych, opracowywał dla potrzeb studentów podręczniki, skrypty i pomoce dydaktyczne. Prowadził liczne badania gospodarki paliwowej i energetycznej w wielu zakładach przemysłowych.
Od 1950 roku został powołany na stanowisko kontraktowego samodzielnego pracownika nauki i kierownika nowej Katedry Silników Parowych i Kotłów na [[Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji|Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych]] AGH. Pracę dydaktyczną prowadził na studiach dziennych, wieczorowych i zaocznych, opracowywał dla potrzeb studentów podręczniki, skrypty i pomoce dydaktyczne. Prowadził liczne badania gospodarki paliwowej i energetycznej w wielu zakładach przemysłowych.


Od 1953 roku związany z Politechniką Krakowską.
Od 1953 roku związany z Politechniką Krakowską.


Członek wielu stowarzyszeń naukowych i technicznych, m. in. Naczelnej Organizacji Technicznej,  Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich.
Członek wielu stowarzyszeń naukowych i technicznych, m.in. Naczelnej Organizacji Technicznej,  Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Order Sztandaru Pracy]] II klasy, [[Krzyż Oficerski OOP]], [[Krzyż Walecznych]], [[Złoty Krzyż Zasługi]]
[[Order Sztandaru Pracy]] II klasy, [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], Krzyż Walecznych, [[Złoty Krzyż Zasługi]]


== Bibliografia ==
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
==== Książki ====
* Politechnika Lwowska 1844-1945. Wrocław 1993, s. 354-355
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Red. A. Jakubowska. Warszawa 1989, s. 30–31
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Red. A. Jakubowska. Warszawa 1989, s. 30–31
==== Artykuły ====
==== Artykuły ====
* Krzanowska Z., Figiel W.: Zawsze wśród ludzi. ''Głos Pracy'' 1974, nr 164, s. VII  
* Krzanowska Z., Figiel W.: Zawsze wśród ludzi. ''Głos Pracy'' 1974, nr 164, s. VII  
* Lisowski Z.: [Stanisław Chrzanowski]. ''Czasopismo Techniczne'' 1973 R. 77, z. 10-M. Seria ''Mechanika'', nr 5, s. 51
* Lisowski Z.: [Stanisław Chrzanowski]. ''Czasopismo Techniczne'' 1973 R. 77, z. 10-M. Seria ''Mechanika'', nr 5, s. 51
* Młynarski F.: Prof. zw. mgr inż. Stanisław Chrzanowski (1899-1979). ''Czasopismo Techniczne'' 2001 R. 98. Seria ''Mechanika'', z. 5-M, s. 5, [foto]
* Młynarski F.: Prof. zw. mgr inż. Stanisław Chrzanowski (1899-1979). ''Czasopismo Techniczne'' 2001 R. 98, z. 5-M. Seria ''Mechanika'', s. 5-8, [foto]
* Młynarski F.: Wspomnienie pośmiertne. ''Czasopismo Techniczne'' 1979 R. 83, z. 6 i 8-M. Seria ''Mechanika'', nr 3 i 4, s. 34-35, [foto]
* Młynarski F.: Wspomnienie pośmiertne. ''Czasopismo Techniczne'' 1979 R. 83, z. 6 i 8-M. Seria ''Mechanika'', nr 3 i 4, s. 34-35, [foto]
* Uroczystość 40-lecia pracy naukowo-technicznej prof. mgr inż. Stanisława Chrzanowskiego. ''Gospodarka Paliwami i Energią'' 1964, nr 5, s. 171, [foto]
* Uroczystość 40-lecia pracy naukowo-technicznej prof. mgr inż. Stanisława Chrzanowskiego. ''Gospodarka Paliwami i Energią'' 1964, nr 5, s. 171, [foto]

Aktualna wersja na dzień 13:09, 11 maj 2018

Stanisław Chrzanowski
Stanisław Chrzanowski.jpg
Nazwisko Chrzanowski
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. inż.
Data urodzenia 27 sierpnia 1899
Miejsce urodzenia Lwów
Data śmierci 25 grudnia 1979
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności mechanizacja, gospodarka cieplna
Wydział Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy

Prof. zw. inż. Stanisław Chrzanowski (1899–1979)

Dyscyplina/specjalności: mechanizacja, gospodarka cieplna

Nota biograficzna

Urodził się 27 sierpnia 1899 roku we Lwowie. Zmarł 25 grudnia 1979 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, gdzie w 1923 roku uzyskał dyplom. Od maja 1923 roku był asystentem Katedry Teorii Maszyn Cieplnych Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej.

Uczestniczył w badaniach gospodarki gazem ziemnym w Borysławiu, następnie pracował w Dąbrowie Górniczej, gdzie prowadził badania cieplne w przemyśle i kierował laboratorium badań węgla. Pracował w Państwowej Fabryce Związków Azotowych w Mościcach koło Tarnowa. W czasie wojny został uwięziony i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, gdzie był przetrzymywany do 1942 roku.

Od 1950 roku został powołany na stanowisko kontraktowego samodzielnego pracownika nauki i kierownika nowej Katedry Silników Parowych i Kotłów na Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych AGH. Pracę dydaktyczną prowadził na studiach dziennych, wieczorowych i zaocznych, opracowywał dla potrzeb studentów podręczniki, skrypty i pomoce dydaktyczne. Prowadził liczne badania gospodarki paliwowej i energetycznej w wielu zakładach przemysłowych.

Od 1953 roku związany z Politechniką Krakowską.

Członek wielu stowarzyszeń naukowych i technicznych, m.in. Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich.

Odznaczenia i nagrody

Order Sztandaru Pracy II klasy, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż Zasługi

Źródła do biogramu

Książki

  • Politechnika Lwowska 1844-1945. Wrocław 1993, s. 354-355
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Red. A. Jakubowska. Warszawa 1989, s. 30–31

Artykuły

  • Krzanowska Z., Figiel W.: Zawsze wśród ludzi. Głos Pracy 1974, nr 164, s. VII
  • Lisowski Z.: [Stanisław Chrzanowski]. Czasopismo Techniczne 1973 R. 77, z. 10-M. Seria Mechanika, nr 5, s. 51
  • Młynarski F.: Prof. zw. mgr inż. Stanisław Chrzanowski (1899-1979). Czasopismo Techniczne 2001 R. 98, z. 5-M. Seria Mechanika, s. 5-8, [foto]
  • Młynarski F.: Wspomnienie pośmiertne. Czasopismo Techniczne 1979 R. 83, z. 6 i 8-M. Seria Mechanika, nr 3 i 4, s. 34-35, [foto]
  • Uroczystość 40-lecia pracy naukowo-technicznej prof. mgr inż. Stanisława Chrzanowskiego. Gospodarka Paliwami i Energią 1964, nr 5, s. 171, [foto]
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Stanisław_Chrzanowski&oldid=39181”