Józef Wojciech Raczkowski
| Józef Wojciech Raczkowski | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Raczkowski | ||||||||
| Imię / imiona | Józef | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 1930
| ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | górnictwo i geologia inżynierska (wiertnictwo)
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki 1977, 1978, 1979, Min.-Kier. Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń 1987, NOT 1972, 1979, 1984, 1985, Nagroda im. I. Łukasiewicza 1987; Krzyże: Kawalerski (1973), Oficerski (1980) i Komandorski (1987) OOP. | ||||||||
| |||||||||
Prof. zw. dr hab. inż. Józef Wojciech Raczkowski (1930-)
Specjalność: górnictwo i geologia inżynierska (wiertnictwo)
Urodził się 10 września 1930 roku w Sanoku. Ukończył studia na AGH (1955); doktorat (1963), habilitacja (1965), profesor nadzwyczajny (1972), profesor zwyczajny (1979).
Z Akademią związany początkowo jako młodszy asystent, następnie starszy asystent, adiunkt (1951-1958), docent (1966-1972), profesor (1972). Kierownik (p.o.) Zakładu Wiertnictwa Przemysłowego (1966-1967), kierownik Zakładu Płuczek Wiertniczych i Cementowania (1967-1976), dyrektor Instytutu Wiertniczo-Naftowego (1966-1975), dziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego (1969-1974). Dyrektor Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa w Krakowie 1976-.
Staże krótkometrażowe: Instytut Nafty, Gazu i Geologii, Bukareszt 1960; Instytut Naftowy im. Gubkina, Moskwa 1962-1963; Akademia Górnicza, Freiberg 1967; Politechnika Turyn 1969; Wega-D Geophysical Ltd, Kanada 1988-1989 (kontrakt).
Członek Komitetu Problemów Energetyki PAN, Komitetu Górnictwa PAN, Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych. Członek rady naukowej Instytutu Górnictwa i Gazownictwa w Krakowie i wielu innych rad naukowych. Redaktor naczelny miesięcznika "Nafta, Gaz".
Badania: projektowanie otworów wiertniczych; zjawiska zwiercania skał; technologia płuczek i technika cementowania, zwłaszcza reologia cieczy wiertniczych i zjawiska fizykochemiczne zachodzące w procesie wiercenia otworów.
Działalność pozanaukowa: projektant i główny projektant w Biurze Projektów Przemysłu Naftowego w Krakowie 1955-1957; starszy inżynier specjalista w Przedsiębiorstwie Geologicznym w Krakowie 1958-1961; członek Rady Nadzorczej W.O. Petrobaltic 1977-1980; członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego (przewodniczący Komitetu Techniki Wiertniczej i Eksploatacji 1976-1981; członek ZG 1977-1980).
Autor ok. 200 prac, kilka monografii i rozpraw, ponad 120 prac oryginalnych, skryptów, podręczników. Autor kilku patentów. Promotor kilkunastu prac doktorskich.
Źródło:
- Kto jest kim w Polsce. S. 589-590
- Jubileusz XXX-lecia 1967-1997. Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1997. S. [20]
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M - R. Warszawa 2000. S. 619, portr.