Kazimierz Szawłowski

Kazimierz Szawłowski
Nazwisko	Szawłowski
Imię / imiona	Kazimierz
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. mgr inż.
Data urodzenia	14 stycznia 1898
Miejsce urodzenia	Rostów
Data śmierci	15 marca 1969
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	mechanika, wysokoprężne silniki spalinowe
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH (1952–1953)
Wydział	Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Funkcje Gdzie od do Prodziekan Wydział Elektromechaniczny 1951 1952 Dziekan Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa 1952 1953

Prof. zw. mgr inż. Kazimierz Szawłowski (1898–1969)

Dyscyplina/specjalności: mechanika, wysokoprężne silniki spalinowe

Nota biograficzna

Urodził się w 14 stycznia 1898 roku w Rostowie nad Donem, zmarł 15 marca 1969 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki w Wiedniu i Cesarsko-Królewskiej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Studia kontynuował na Politechnice Lwowskiej, gdzie w 1921 roku uzyskał stopień inżyniera mechanika.

Pracował we Lwowie i w Poznaniu.

Od 1945 roku mieszkał w Krakowie. Kiedy w 1946 roku powstał Wydział Elektromechaniczny na Akademii Górniczej, objął tam kierownictwo Zakładu Silników Cieplnych. W 1948 roku otrzymał na AG veniam legendi, a parę miesięcy później nominację na docenta. W tym samym roku został też powołany na Politechnikę Wrocławską.

7 stycznia 1949 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym silników spalinowych na Politechnice Ślaskiej. Prowadził równocześnie wykłady w AGH. W latach 1951-1952 był prodziekanem Wydziału Elektromechanicznego, następnie 1952–53 dziekanem Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa. W 1953 roku objął kierownictwo Zakładu Pomp, Sprężarek i Wentylatorów Katedry Maszynoznawstwa.

W 1957 roku otrzymał nominację na profesora zwyczajnego.

W latach 1959–1968 sprawował funkcje kierownika Katedry Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

30 września 1968 roku przeszedł na emeryturę.

Opublikował 8 książek i podręczników oraz wiele artykułów.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagroda I stopnia Ministra Szkolnictwa Wyższego za osiągnięcia w dziedzinie dydaktyki, za autorstwo wyróżniających się książek, za prace habilitacyjne i doktorskie

Źródła do biogramu

Książki

• Historia katedry Systemów Energetycznych i Urządzeń Ochrony Środowiska. Red. K. Prync-Skotniczny. Kraków 2019, s. 92-105, [foto]
• Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 180
• Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 240, [foto]
• Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 216-217, [foto]
• Politechnika Lwowska 1844-1945. Wrocław 1993, s. 337-338
• Polski Słownik Biograficzny, T. 49/3, z. 202: Szumański Mieczysław – Szwencki Fryderyk. Warszawa ; Kraków 2014, s. 170-171
• Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. Red. T. Skazyński. Warszawa 1992, s. 165-167
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 350-351
• Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 627 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)