Zygmunt Osika: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 32 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 5: Linia 5:
|image=Zygmunt_Osika.jpg
|image=Zygmunt_Osika.jpg
|birth_date=4 lipca 1909
|birth_date=4 lipca 1909
|birth_place=Cleveland Ohio (USA)
|birth_place=Cleveland, Ohio (USA)
|death_date=26 stycznia 1985
|death_date=26 stycznia 1985
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=metalurgia stali, proces martenowski, praca dydaktyczno-wychowawcza
|fields=metalurgia stali, proces martenowski
|faculty=Wydział Metalurgiczny
|faculty=Wydział Metalurgiczny
|awards=Krzyż Kawalerski OOP), Złoty Krzyż Zasługi, szereg odznaczeń branżowych i regionalnych, m.in.: Złota Odznaka „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej”, Odznaka Budowniczego Huty, im. Lenina
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi
|name=Zygmunt Osika
|name=Zygmunt Osika
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=9228
|image_size=9228
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Doc. dr inż. '''Zygmunt Osika''' (1909–1985)
Doc. dr inż. '''Zygmunt Osika''' (1909–1985)


Specjalność: metalurgia stali, proces martenowski, praca dydaktyczno-wychowawcza
Dyscyplina/specjalności: metalurgia stali, proces martenowski
==Życiorys==
Urodził się 4 lipca 1909 r. w Cleveland Ohio (USA). Zmarł 26 stycznia 1985 r. w Krakowie. W 1922 r. powrócił do ojczystego kraju. W 1930 r. rozpoczął studia na Wydz. Hutniczym Akademii Górniczej. Od 1937 r. pracował na uczelni na stanowisku z-cy asystenta w Katedrze Metalurgii Stali. Po wojnie ponownie podjął pracę dydaktyczno-naukową w Akademii. Mgr AGH (1946); dr AGH (1962). Rozprawa doktorska była poświęcona metalurgii pneumatycznej. Opublikowane wyniki jego badań w tym zakresie były wtedy jednymi z nielicznych w literaturze światowej. Z AGH był związany do 1979 r.


Oprócz pracy w Akademii Górniczo-Hutniczej pracował dodatkowo m.in. od 1946 r. w Liceum Górniczo-Hutniczym w Krakowie; w latach późniejszych w Komisji d/s szkolnictwa zawodowego, opracowując programy i podręczniki szkolne; w l.1952–1958 pracował na stanowisku starszego odbiorcy w Zakładzie Odbiorów Hutniczych, a w latach 1956–1961 w Inst. Podst. Probl. Techniki PAN — Zakładzie Metali w Krakowie.
== Nota biograficzna ==
Urodził się 4 lipca 1909 roku w Cleveland, Ohio (USA). Zmarł 26 stycznia 1985 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.


W 1958 r. wspólnie z prof. A. Ludkiewiczem wydał skrypt pt. „Metalurgia Stali”, jednocześnie prowadził badania związane z wpływem technologii procesu martenowskiego na jakość wytwarzanej stali, oraz badania nad technologią wytwarzania stali w piecu tandem.
W 1922 roku przyjechał do Polski. W 1930 roku rozpoczął studia na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]] Akademii Górniczej, które ukończył w 1946 roku.


Wypromował ponad 100 inżynierów stalowników. Autor 14 publikacji z zakresu technologii procesu martenowskiego, w tym jednej książki.
W 1937 roku podjął pracę w Akademii Górniczej na stanowisku z-cy asystenta w Katedrze Metalurgii Stali. W czasie okupacji pracował jako robotnik w kopalniach naftowych, a następnie jako urzędnik w Ubezpieczalni Społecznej w Jaśle. Po wojnie kontynuował pracę dydaktyczno-naukową w Katedrze Metalurgii Stali Akademii Górniczej.  


Stworzył w Katedrze Metalurgii Stali AGH — Zespół do badań tlenowego procesu konwertorowego. Za zasługi w pracy dydaktycznej i pedagogicznej został przez Kuratorium Okręgu Szkolnego w Krakowie zaliczony i wpisany do Księgi Wybitnych Specjalistów. Członek NOT w latach 1950–1985.
W 1962 roku uzyskał na AGH tytuł doktora. Rozprawa doktorska była poświęcona metalurgii pneumatycznej. Opublikowane wyniki jego badań w tym zakresie były wtedy jednymi z nielicznych w literaturze światowej.  
==Odznaczenia i nagrody==
Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, szereg odznaczeń branżowych i regionalnych, m.in.: Złota Odznaka „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej”, Odznaka Budowniczego Huty, im. Lenina


Z AGH był związany do 1979 roku, pracując na [[Wydział Metalurgiczny|Wydziale Metalurgicznym]] w Instytucie Metalurgii w Zakładzie Stalownictwa.
Oprócz pracy w Akademii Górniczo-Hutniczej pracował dodatkowo, m.in. w latach 1945–1950  w Liceum Górniczo-Hutniczym w Krakowie; w latach późniejszych w Komisji d/s szkolnictwa zawodowego, opracowując programy i podręczniki szkolne. W latach 1952–1958 pracował na stanowisku starszego odbiorcy w Zakładzie Odbiorów Hutniczych, a w latach 1956–1961 w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN, w Zakładzie Metali w Krakowie.
W 1958 roku wspólnie z prof. A. Ludkiewiczem wydał skrypt pt. „Metalurgia Stali”, jednocześnie prowadził badania związane z wpływem technologii procesu martenowskiego na jakość wytwarzanej stali, oraz badania nad technologią wytwarzania stali w piecu tandem.
Stworzył w Katedrze Metalurgii Stali AGH Zespół do badań tlenowego procesu konwertorowego. Za zasługi w pracy dydaktycznej i pedagogicznej został przez Kuratorium Okręgu Szkolnego w Krakowie zaliczony i wpisany do Księgi Wybitnych Specjalistów.
Wypromował ponad 100 inżynierów stalowników. Był autorem 14 publikacji z zakresu technologii procesu martenowskiego, w tym jednej książki.
W latach 1950–1985 był członkiem Naczelnej Organizacji Technicznej.
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], szereg odznaczeń branżowych i regionalnych, m.in.: Złota Odznaka „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej”, Odznaka Budowniczego Huty, im. Lenina
== Źródła do biogramu ==
=== Książki ===
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 109
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J.Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 134
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 154-155, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac]. zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 261-262, [foto]
* Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej : Wydział Hutniczy (1922-1951), Wydział Metalurgiczny (1951-1993), Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej (1993-2005) : jubileusz 90-lecia Wydziału : 1922-2012 [AGH]. Kraków 2012, s. 102-103, [foto]
* Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 75-lecia Wydziału 1922-1997. [AGH]. Kraków 1997, s. 45, [foto]
=== Artykuły ===
* Janowski J.: Dział Informacyjny Wydziału Metalurgicznego AGH za okres 50-lecia Wydziału 1922 - 1972 r. ''Zeszyty Naukowe AGH'' ; nr 367. [Seria] ''Metalurgia i Odlewnictwo'' 1973, z. 51, s. 277-339
* Osika J.: Doc. dr inż. Zygmunt Osika : wspomnienie. 1909-1985. ''Gazeta Wyborcza'' 2009, nr 174 (27 VII 2009), [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków, s. 7, [foto]
* Osika J.: Doc. dr inż. Zygmunt Osika (1909-1985) : nestor badań przemysłowych procesów wytwarzania stali. ''Biuletyn AGH'' 2009, nr 18/19, s. 37-38, [foto]


Źródło:
* Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej. Jubileusz 75-lecia Wydziału. S. 45
* Gazeta Wyborcza nr 174 (27 VII 2009). s. 7
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 261–262




{{DEFAULTSORT:Osika, Zygmunt }}
{{DEFAULTSORT:Osika, Zygmunt }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 09:23, 6 gru 2019

Zygmunt Osika
Zygmunt Osika.jpg
Nazwisko Osika
Imię / imiona Zygmunt
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Data urodzenia 4 lipca 1909
Miejsce urodzenia Cleveland, Ohio (USA)
Data śmierci 26 stycznia 1985
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności metalurgia stali, proces martenowski
Wydział Wydział Metalurgiczny


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Doc. dr inż. Zygmunt Osika (1909–1985)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia stali, proces martenowski

Nota biograficzna

Urodził się 4 lipca 1909 roku w Cleveland, Ohio (USA). Zmarł 26 stycznia 1985 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

W 1922 roku przyjechał do Polski. W 1930 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej, które ukończył w 1946 roku.

W 1937 roku podjął pracę w Akademii Górniczej na stanowisku z-cy asystenta w Katedrze Metalurgii Stali. W czasie okupacji pracował jako robotnik w kopalniach naftowych, a następnie jako urzędnik w Ubezpieczalni Społecznej w Jaśle. Po wojnie kontynuował pracę dydaktyczno-naukową w Katedrze Metalurgii Stali Akademii Górniczej.

W 1962 roku uzyskał na AGH tytuł doktora. Rozprawa doktorska była poświęcona metalurgii pneumatycznej. Opublikowane wyniki jego badań w tym zakresie były wtedy jednymi z nielicznych w literaturze światowej.

Z AGH był związany do 1979 roku, pracując na Wydziale Metalurgicznym w Instytucie Metalurgii w Zakładzie Stalownictwa.

Oprócz pracy w Akademii Górniczo-Hutniczej pracował dodatkowo, m.in. w latach 1945–1950  w Liceum Górniczo-Hutniczym w Krakowie; w latach późniejszych w Komisji d/s szkolnictwa zawodowego, opracowując programy i podręczniki szkolne. W latach 1952–1958 pracował na stanowisku starszego odbiorcy w Zakładzie Odbiorów Hutniczych, a w latach 1956–1961 w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN, w Zakładzie Metali w Krakowie.

W 1958 roku wspólnie z prof. A. Ludkiewiczem wydał skrypt pt. „Metalurgia Stali”, jednocześnie prowadził badania związane z wpływem technologii procesu martenowskiego na jakość wytwarzanej stali, oraz badania nad technologią wytwarzania stali w piecu tandem. Stworzył w Katedrze Metalurgii Stali AGH Zespół do badań tlenowego procesu konwertorowego. Za zasługi w pracy dydaktycznej i pedagogicznej został przez Kuratorium Okręgu Szkolnego w Krakowie zaliczony i wpisany do Księgi Wybitnych Specjalistów.

Wypromował ponad 100 inżynierów stalowników. Był autorem 14 publikacji z zakresu technologii procesu martenowskiego, w tym jednej książki.

W latach 1950–1985 był członkiem Naczelnej Organizacji Technicznej.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, szereg odznaczeń branżowych i regionalnych, m.in.: Złota Odznaka „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej”, Odznaka Budowniczego Huty, im. Lenina

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 109
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J.Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 134
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 154-155, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac]. zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 261-262, [foto]
  • Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej : Wydział Hutniczy (1922-1951), Wydział Metalurgiczny (1951-1993), Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej (1993-2005) : jubileusz 90-lecia Wydziału : 1922-2012 [AGH]. Kraków 2012, s. 102-103, [foto]
  • Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 75-lecia Wydziału 1922-1997. [AGH]. Kraków 1997, s. 45, [foto]

Artykuły

  • Janowski J.: Dział Informacyjny Wydziału Metalurgicznego AGH za okres 50-lecia Wydziału 1922 - 1972 r. Zeszyty Naukowe AGH ; nr 367. [Seria] Metalurgia i Odlewnictwo 1973, z. 51, s. 277-339
  • Osika J.: Doc. dr inż. Zygmunt Osika : wspomnienie. 1909-1985. Gazeta Wyborcza 2009, nr 174 (27 VII 2009), [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków, s. 7, [foto]
  • Osika J.: Doc. dr inż. Zygmunt Osika (1909-1985) : nestor badań przemysłowych procesów wytwarzania stali. Biuletyn AGH 2009, nr 18/19, s. 37-38, [foto]
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Zygmunt_Osika&oldid=49092”