Zygmunt Mitera: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 20 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 8: Linia 8:
|death_date=1940
|death_date=1940
|death_place=Starobielsk
|death_place=Starobielsk
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, geologia (geofizyka stosowana, metody sejsmiczne)
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, geologia, geofizyka stosowana, metody sejsmiczne
|faculty=Wydział Górniczy
|faculty=Wydział Górniczy
|name=Zygmunt Mitera
|name=Zygmunt Mitera
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=34269
|image_size=34269
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Dr inż. '''Zygmunt Mitera''' (1903–1940)
Dr inż. '''Zygmunt Mitera''' (1903–1940)


Specjalność: górnictwo i geologia inżynierska, geologia (geofizyka stosowana, metody sejsmiczne)
Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, geologia, geofizyka stosowana, metody sejsmiczne


== Życiorys ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się 17 stycznia 1903 r. w Skołyszynie (powiat Jasło). Zamordowany w 1940 r. (między 1 kwietnia a 19 maja) przez NKWD w obozie w Starobielsku (w tak zwanym obozie charkowskim).  
Urodził się 17 stycznia 1903 roku w Skołyszynie (powiat Jasło). Zamordowany w 1940 roku (między 1 kwietnia a 19 maja) przez NKWD w obozie w Starobielsku (w tak zwanym obozie charkowskim).  


Absolwent [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] Akademii Górniczej (1929 r.), gdzie uzyskał dyplom inżyniera górniczego. Doktoryzował się w 1933 r. w Colorado School of Mines w USA.  
Absolwent [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] Akademii Górniczej (1929 rok), gdzie uzyskał dyplom inżyniera górniczego.


Studia uzupełniające z zakresu geofizyki rozpoczął w 1929 r. w Berlinie na Wydziale Górniczym Politechniki w Charlottenburgu, dzięki otrzymanemu stypendium zagranicznego. W 1931 r. wyjechał do USA na studia geofizyczne w Colorado School of Mines w Golden. Na dalszy pobyt zagranicą pozwoliło mu otrzymane w 1932 r. stypendium z Fundacji Kościuszkowskiej, co umożliwiło mu odbycie praktyk w Teksasie i w Kalifornii. Uzyskał tam cenne doświadczenie w zakresie metod geofizycznych stosowanych w przemyśle naftowym. W 1933 r. ponownie otrzymał stypendium Fundacji Kościuszkowskiej na wyjazd do USA, co pozwoliło mu dokończyć i obronić rozprawę doktorską. Tutaj jako pierwszy Polak otrzymał stopień doktora nauk technicznych geofizyki stosowanej za pracę z zakresu elektrycznych metod poszukiwawczych.
Doktoryzował się w 1933 roku w Colorado School of Mines w USA.
 
Studia uzupełniające z zakresu geofizyki, dzięki otrzymanemu stypendium zagranicznemu, rozpoczął w 1929 roku w Berlinie na Wydziale Górniczym Politechniki w Charlottenburgu. W 1931 roku wyjechał do USA na studia geofizyczne w Colorado School of Mines w Golden. Na dalszy pobyt za granicą pozwoliło mu otrzymane w 1932 roku stypendium z Fundacji Kościuszkowskiej, co umożliwiło mu odbycie praktyk w Teksasie i w Kalifornii. Uzyskał tam cenne doświadczenie w zakresie metod geofizycznych stosowanych w przemyśle naftowym. Na krótko powrócił do kraju, by w 1933 roku znów wyjechać na stypendium Fundacji Kościuszkowskiej do USA, co pozwoliło mu dokończyć i obronić rozprawę doktorską. Tutaj jako pierwszy Polak otrzymał stopień doktora nauk technicznych geofizyki stosowanej za pracę z zakresu elektrycznych metod poszukiwawczych.


Jeszcze w czasie studiów w latach 1926-1929 pełnił obowiązki asystenta w Katedrze Fizyki AG. W latach 1933-1939 prowadził wykłady zlecone z zakresu geofizyki stosowanej na Wydziale Górniczym Akademii i kontynuował pracę naukową z myślą o habilitacji. Wybuch II wojny światowej przerwał jednak te plany.
Jeszcze w czasie studiów w latach 1926-1929 pełnił obowiązki asystenta w Katedrze Fizyki AG. W latach 1933-1939 prowadził wykłady zlecone z zakresu geofizyki stosowanej na Wydziale Górniczym Akademii i kontynuował pracę naukową z myślą o habilitacji. Wybuch II wojny światowej przerwał jednak te plany.


Obok działalności naukowej w latach 1934-1939 kierował Działem Geofizyki we lwowskiej Spółce S. A. Pionier, a w latach 1936-1939 był organizatorem i współwłaścicielem spółki geofizycznej Geotechnika we Lwowie. Wykładał także na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (1938-1939).
Obok działalności naukowej, w latach 1934-1939, kierował Działem Geofizyki we lwowskiej Spółce S. A. Pionier, a w latach 1936-1939 był organizatorem i współwłaścicielem spółki geofizycznej Geotechnika we Lwowie. Wykładał także na lwowskim Uniwersytecie Jana Kazimierza (1938-1939).
 
Autor kilkunastu publikacji naukowych opublikowanych w czasopismach: "Przemysł Naftowy, "Przegląd Górniczo-Hutniczy", "Roczniki Polskiego Towarzystwa Geologicznego", "Geophysics" (Tulsa).


Autor kilkunastu publikacji naukowych.
Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego, Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczej w Colorado, członek amerykańskiej korporacji „Sigma Gamma Epsilon”, członek American Institute of Mining and Metallurgical Engineers, członek Society of Exploration Geophysicistas, członek Towarzystwa Przyrodniczego im. Mikołaja Kopernika oraz Stowarzyszenia Inżynierów Przemysłu Naftowego.
Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego, Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczej w Colorado, członek amerykańskiej korporacji „Sigma Gamma Epsilon”, członek American Institute of Mining and Metallurgical Engineers, członek Society of Exploration Geophysicistas, członek Towarzystwa Przyrodniczego im. Kopernika oraz Stowarzyszenia Inżynierów Przemysłu Naftowego.


== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
*  [Skład Osobowy Akademii Górniczej : R. A. 1935/36]. Kraków 1935, s. 29


== Bibliografia ==
* Kowalczuk J.: 100-lecie geofizyki polskiej 1895-1995 : kalendarium. Kraków 2001, s. 108-109


=== Książki ===
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 8. Red. nacz. Z. Skoczyński. Warszawa 1997, s. 65-66


* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 8 / Rada Programowa (przewodn.) Zdzisław Mikulski ; kom. red. (przewodn.) Maciej Zarzycki ; red. nacz. Zbigniew Skoczyński ; Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych. - Warszawa : FSNT, 1997. - S. 65-66
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 235, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej / [zespół aut. Krzysztof Pikoń (red. naczelny), Agnieszka Sokołowska (dyrektor projektu), Krystyna Pikoń; współpraca merytoryczna : Polski Instytut Biograficzny, Polskie Towarzystwo Biograficzne]. - Gliwice : Helion : Mastermedia, cop. 2004. - S. 235, portr.
* Kowalczuk Jerzy: 100-lecie geofizyki polskiej 1895-1995 : kalendarium. - S. 108-109
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964) / red. nacz. Michał Odlanicki-Poczobutt. - Kraków : AGH, 1965. - S. 148-151. - (Zeszyty Naukowe / Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, zeszyt specjalny 4), s. 148–151


=== Artykuły ===
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 148-151, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)


* Barchański Bronisław: I Oni też tam byli : o pracownikach naukowych Akademii Górniczej bestialsko zamordowanych przez NKWD przed 70 laty / [fot.] Z. Sulima // Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej. - 2010, nr 29, s. 47-50. --- Bibliogr. 9 poz., portr.
==== Artykuły ====
* Barchański B.: I Oni też tam byli : o pracownikach naukowych Akademii Górniczej bestialsko zamordowanych przez NKWD przed 70 laty. ''Biuletyn AGH'' 2010, nr 29, s. 47-50, [foto]
* Kowalczuk J.: Glossa prof. Jerzego Kowalczuka do artykułu "I oni też tam byli - o pracownikach naukowych AG bestialsko zamordowanych przez NKWD przed 70 laty". ''Biuletyn AGH'' 2010, nr 32/33, s. 27




{{DEFAULTSORT:Mitera, Zygmunt }}
{{DEFAULTSORT:Mitera, Zygmunt }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 10:48, 31 sty 2018

Zygmunt Mitera
Zygmunt Mitera.jpg
Nazwisko Mitera
Imię / imiona Zygmunt
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 17 stycznia 1903
Miejsce urodzenia Skołyszyn
Data śmierci 1940
Miejsce śmierci Starobielsk
Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, geologia, geofizyka stosowana, metody sejsmiczne
Wydział Wydział Górniczy



Dr inż. Zygmunt Mitera (1903–1940)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, geologia, geofizyka stosowana, metody sejsmiczne

Nota biograficzna

Urodził się 17 stycznia 1903 roku w Skołyszynie (powiat Jasło). Zamordowany w 1940 roku (między 1 kwietnia a 19 maja) przez NKWD w obozie w Starobielsku (w tak zwanym obozie charkowskim).

Absolwent Wydziału Górniczego Akademii Górniczej (1929 rok), gdzie uzyskał dyplom inżyniera górniczego.

Doktoryzował się w 1933 roku w Colorado School of Mines w USA.

Studia uzupełniające z zakresu geofizyki, dzięki otrzymanemu stypendium zagranicznemu, rozpoczął w 1929 roku w Berlinie na Wydziale Górniczym Politechniki w Charlottenburgu. W 1931 roku wyjechał do USA na studia geofizyczne w Colorado School of Mines w Golden. Na dalszy pobyt za granicą pozwoliło mu otrzymane w 1932 roku stypendium z Fundacji Kościuszkowskiej, co umożliwiło mu odbycie praktyk w Teksasie i w Kalifornii. Uzyskał tam cenne doświadczenie w zakresie metod geofizycznych stosowanych w przemyśle naftowym. Na krótko powrócił do kraju, by w 1933 roku znów wyjechać na stypendium Fundacji Kościuszkowskiej do USA, co pozwoliło mu dokończyć i obronić rozprawę doktorską. Tutaj jako pierwszy Polak otrzymał stopień doktora nauk technicznych geofizyki stosowanej za pracę z zakresu elektrycznych metod poszukiwawczych.

Jeszcze w czasie studiów w latach 1926-1929 pełnił obowiązki asystenta w Katedrze Fizyki AG. W latach 1933-1939 prowadził wykłady zlecone z zakresu geofizyki stosowanej na Wydziale Górniczym Akademii i kontynuował pracę naukową z myślą o habilitacji. Wybuch II wojny światowej przerwał jednak te plany.

Obok działalności naukowej, w latach 1934-1939, kierował Działem Geofizyki we lwowskiej Spółce S. A. Pionier, a w latach 1936-1939 był organizatorem i współwłaścicielem spółki geofizycznej Geotechnika we Lwowie. Wykładał także na lwowskim Uniwersytecie Jana Kazimierza (1938-1939).

Autor kilkunastu publikacji naukowych opublikowanych w czasopismach: "Przemysł Naftowy, "Przegląd Górniczo-Hutniczy", "Roczniki Polskiego Towarzystwa Geologicznego", "Geophysics" (Tulsa).

Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego, Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczej w Colorado, członek amerykańskiej korporacji „Sigma Gamma Epsilon”, członek American Institute of Mining and Metallurgical Engineers, członek Society of Exploration Geophysicistas, członek Towarzystwa Przyrodniczego im. Mikołaja Kopernika oraz Stowarzyszenia Inżynierów Przemysłu Naftowego.

Źródła do biogramu

Książki

  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej : R. A. 1935/36]. Kraków 1935, s. 29
  • Kowalczuk J.: 100-lecie geofizyki polskiej 1895-1995 : kalendarium. Kraków 2001, s. 108-109
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 8. Red. nacz. Z. Skoczyński. Warszawa 1997, s. 65-66
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 235, [foto]
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 148-151, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Barchański B.: I Oni też tam byli : o pracownikach naukowych Akademii Górniczej bestialsko zamordowanych przez NKWD przed 70 laty. Biuletyn AGH 2010, nr 29, s. 47-50, [foto]
  • Kowalczuk J.: Glossa prof. Jerzego Kowalczuka do artykułu "I oni też tam byli - o pracownikach naukowych AG bestialsko zamordowanych przez NKWD przed 70 laty". Biuletyn AGH 2010, nr 32/33, s. 27