Zygmunt Kowalczyk

Z Historia AGH
Zygmunt Kowalczyk
Zygmunt Kowalczyk.jpg
Nazwisko Kowalczyk
Imię / imiona Zygmunt
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Tytuły honorowe AGH Zasłużony dla AGH
Data urodzenia 29 maja 1908
Miejsce urodzenia Poręba k/Zawiercia
Data śmierci 17 kwietnia 1985
Miejsce śmierci Leoben
Dyscyplina/specjalności geodezja górnicza, fotogrametria, tacymetria, geodezja ogólna, mechanika przemieszczeń górotworu, eksploatacja złóż
Pełnione funkcje Rektor AGH (1951–1956)
Wydział Wydział Geodezji Górniczej
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1984
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitne zasługi w dziedzinie geodezji górniczej i geodezji dynamicznej oraz rozwój wyższego szkolnictwa technicznego
Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Geologiczno-Mierniczy19471948
DziekanWydział Geologiczno-Mierniczy19481951
RektorAGH19501956
ProrektorAGH19641966



Prof. zw. dr inż. Zygmunt Kowalczyk (1908–1985)


Specjalność: geodezja górnicza, fotogrametria, tacymetria, geodezja ogólna, mechanika przemieszczeń górotworu, eksploatacja złóż

Nota biograficzna

Urodził się 29 maja 1908 roku w Porębie k. Zawiercia, zmarł 17 kwietnia 1985 roku w Leoben (Austria). Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1936 roku ukończył Wydział Górniczy w AG. Jeszcze przed ukończeniem studiów przez 3 lata (1933–1935) asystent Zakładu Geodezji i Górnictwa Mierniczego na Wydziale Górniczym. W latach 1936-1939 pracował w kopalni węgla kamiennego "Kazimierz Juliusz" w okolicach Sosnowca. W 1937 roku złożył egzamin państwowy na mierniczego górniczego. W 1939 roku uzyskał uprawnienia mierniczego przysięgłego, wieńczące studia geodezyjne na Politechnice Warszawskiej. W latach 1936-1939 pracował w Państwowej Szkole Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Dąbrowie Górniczej. Od 1 lutego 1940 roku do 1 maja 1941 roku pracował w kopalni "Kazimierz Juliusz".

Od września 1941 roku pracował w Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej na Krzemionkach, utworzonej przez Rektora AG.

Po wojnie powrócił do pracy w AG. W 1945 roku uzyskał doktorat w AG. W 1946 roku uzyskał habilitację na Politechnice Warszawskiej. W 1948 roku profesor nadzwyczajny, od 1956 roku profesor zwyczajny.

Początkowo adiunkt i docent (1946–1947) Katedry Geodezji i Miernictwa Górniczego. W 1946 roku został współorganizatorem Wydziału Geologiczno-Mierniczego AG. W roku akademickim 1947/1948 pełnił obowiązki prodziekana, a latach 1948–1951 dziekan Wydziału. W latach 1951-1956 był rektorem AGH, w latach 1964–1966 prorektorem.

w 1972 roku przeniósł się na Wydział Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej.

30 września 1977 roku przeszedł na emeryturę.


, prof. Instytutu Ochrony Powierzchni Górniczej (1969–1971), prof. Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska (1971–1972). W Akademii prowadził wykłady z geodezji górniczej i gospodarczej, metod niwelacyjnych, geodezji górniczej i fotogrametrii. Od 1965 roku wykładał współczesne ruchy powierzchni Ziemi i metody fotogrametryczne w National Research Council w Ottawie oraz z Geodezji Inżynieryjno-Przemysłowej w Politechnice Warszawskiej (1972–1977) i w Uniw. w Nowym Brunswicku (1976).

Autor ok. 200 prac z zakresu geodezji górniczej, fotogrametrii, geodezji ogólnej, mechaniki przemieszczeń górotworu, eksploatacji złóż. Autor 12 patentów krajowych i zagranicznych. Badał zagadnienia orientowania podziemnych osnów geodezyjnych za pomocą sieci trilateracyjnej i przyrządów optycznych własnej konstrukcji; wprowadził metodę profilowania szybów małośrednicowych i odwiertów wielkośrednicowych z zastosowaniem sondy własnej konstrukcji i in. Twórca największej w Polsce szkoły geodezyjnej, organizator Wydz. Geologiczno-Mierniczego AGH i współorganizator Wydz. Geodezji Górniczej oraz inicjator współpracy uczelni z Min. Górnictwa i Przemysłu Ciężkiego.

Członek PAN w Krakowie, Międzynarodowego Towarzystwa Geodetów Górniczych, Amerykańskiego Towarzystwa Fotogrametrycznego. 21 maja 1984 roku otrzymał tytuł doktor honoris causa AGH.

Uchwałą Senatu AGH z 27 czerwca 1985 roku pawilonowi C-4 nadano imię prof. Zygmunta Kowalczyka. 16 listopada 1985 roku wmurowano tablicę pamiątkową.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Złota Odznaka Miasta Krakowa, Order Sztandaru Pracy I i II kl., Nagroda PAN II st., Zasłużony dla AGH. Za działalność na rzecz młodzieży Zrzeszenie Studentów Polskich przyznało Mu Odznakę Honorową.

Bibliografia

  • Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 86–89
  • BIP 1994 nr 5. s. 18
  • Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. s. 308–309