Zygmunt Bielski-Saryusz: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|honorific-prefix=Prof. inż. | |honorific-prefix=Prof. inż. | ||
|image=Zygmunt_Bielski-Sariusz.jpg | |image=Zygmunt_Bielski-Sariusz.jpg | ||
|birth_date=1869 | |birth_date=2 maja 1869 | ||
|birth_place=Widawa | |birth_place=Widawa | ||
|death_date=1944 | |death_date=12 kwietnia 1944 | ||
|death_place=Kraków | |death_place=Kraków | ||
|fields=mechanika | |fields=mechanika | ||
|function=Rektor | |function=Rektor AG (1931–1933) | ||
|faculty=Wydział | |faculty=Wydział Górniczy | ||
|awards= | |awards=Krzyż Komandorski Polonia Restituta | ||
|name=Zygmunt Bielski-Sariusz | |name=Zygmunt Bielski-Sariusz | ||
|honorific-suffix= | |honorific-suffix= | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
|spouse= | |spouse= | ||
|children= | |children= | ||
}} | |||
{{Funkcja | |||
|Stanowisko=Rektor | |||
|Jednostka=AG | |||
|Rok_od=1931 | |||
|Rok_do=1933 | |||
}} | }} | ||
Prof. inż. '''Zygmunt Bielski-Sariusz''' (1869–1944) | Prof. inż. '''Zygmunt Bielski-Sariusz''' (1869–1944) | ||
| Linia 51: | Linia 57: | ||
Specjalność: mechanika | Specjalność: mechanika | ||
W 1923 r. | == Życiorys == | ||
Urodził się 2 maja 1869 roku w Widawie. pow. Łask, zmarł 12 kwietnia 1944 roku w Krakowie. | |||
Wychowanek Politechniki Lwowskiej, gdzie na Wydziale Budowy Maszyn w 1892 uzyskał dyplom inż. mechanika. Po studiach pracował w przemyśle m.in. w Warsztatach Narzędzi Wiertniczych, w Sanockiej Fabryce Wagonów, Polskiej Spółce Naftowej, budował pierwsze zbiorniki ziemne na ropę oraz prowadził wiercenia poszukiwawcze za solami potasowymi w Morszynie i Bolechowie oraz gazu ziemnego w Kałuszu. W 1913 r. był kierownikiem wierceń poszukiwawczych w Maniawie i Kryczce Tow. Naftowego „Opiag”, w l.1914–1915 pracował w Centralnym Zarządzie firmy „Opiag” w Wiedniu. Badał tereny naftowe w Mossul, Hit, w południowych Morawach i inne. Był Dyrektorem naczelnym Koncernu Naftowego „Małopolska” we Lwowie. | |||
W 1923 r. podjął pracę na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AG w Krakowie, pełniąc jednocześnie obowiązki dyrektora kopalni nafty firmy „Premier”. Od 1930 r. oddał się wyłącznie pracy naukowej i dydaktycznej. W 1939 r. wraz z innymi profesorami uczelni krakowskich aresztowany i więziony w Oranienburgu i Sachsenhausen. | |||
Dorobek naukowy i publicystyczny obejmuje ok. 85 pozycji. Głównym tematem jego prac była sprawa postępu technicznego w polskim kopalnictwie naftowym. Był jednym z założycieli Stow. Polskich Inżynierów Przemysłu Naftowego w Borysławiu, inicjatorem odbywania corocznych zjazdów naftowych. | Dorobek naukowy i publicystyczny obejmuje ok. 85 pozycji. Głównym tematem jego prac była sprawa postępu technicznego w polskim kopalnictwie naftowym. Był jednym z założycieli Stow. Polskich Inżynierów Przemysłu Naftowego w Borysławiu, inicjatorem odbywania corocznych zjazdów naftowych. | ||
== Odznaczenia i nagrody == | |||
[[Krzyż Komandorski Polonia Restituta]] | |||
Źródło: | Źródło: | ||
Wersja z 15:04, 23 sty 2015
| Zygmunt Bielski-Saryusz | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Bielski-Sariusz | ||||||||
| Imię / imiona | Zygmunt | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 2 maja 1869 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Widawa | ||||||||
| Data śmierci | 12 kwietnia 1944 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | mechanika | ||||||||
| Pełnione funkcje | Rektor AG (1931–1933) | ||||||||
| Wydział | Wydział Górniczy
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski Polonia Restituta | ||||||||
| |||||||||
Prof. inż. Zygmunt Bielski-Sariusz (1869–1944)
Specjalność: mechanika
Życiorys
Urodził się 2 maja 1869 roku w Widawie. pow. Łask, zmarł 12 kwietnia 1944 roku w Krakowie.
Wychowanek Politechniki Lwowskiej, gdzie na Wydziale Budowy Maszyn w 1892 uzyskał dyplom inż. mechanika. Po studiach pracował w przemyśle m.in. w Warsztatach Narzędzi Wiertniczych, w Sanockiej Fabryce Wagonów, Polskiej Spółce Naftowej, budował pierwsze zbiorniki ziemne na ropę oraz prowadził wiercenia poszukiwawcze za solami potasowymi w Morszynie i Bolechowie oraz gazu ziemnego w Kałuszu. W 1913 r. był kierownikiem wierceń poszukiwawczych w Maniawie i Kryczce Tow. Naftowego „Opiag”, w l.1914–1915 pracował w Centralnym Zarządzie firmy „Opiag” w Wiedniu. Badał tereny naftowe w Mossul, Hit, w południowych Morawach i inne. Był Dyrektorem naczelnym Koncernu Naftowego „Małopolska” we Lwowie.
W 1923 r. podjął pracę na Wydziale Górniczym AG w Krakowie, pełniąc jednocześnie obowiązki dyrektora kopalni nafty firmy „Premier”. Od 1930 r. oddał się wyłącznie pracy naukowej i dydaktycznej. W 1939 r. wraz z innymi profesorami uczelni krakowskich aresztowany i więziony w Oranienburgu i Sachsenhausen.
Dorobek naukowy i publicystyczny obejmuje ok. 85 pozycji. Głównym tematem jego prac była sprawa postępu technicznego w polskim kopalnictwie naftowym. Był jednym z założycieli Stow. Polskich Inżynierów Przemysłu Naftowego w Borysławiu, inicjatorem odbywania corocznych zjazdów naftowych.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Komandorski Polonia Restituta
Źródło:
- BIP 1994 nr 5. s. 5
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 10–13