Zofia Orman
| Zofia Orman | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Orman | ||||||||
| Imię / imiona | Zofia | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 18 stycznia 1919 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Leżajsk
| ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | metalurgia, metalurgia metali nieżelaznych | ||||||||
| Wydział | Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | ||||||||
| |||||||||
Prof. nadzw. dr inż. Zofia Orman (1919–) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, metalurgia metali nieżelaznych
Nota biograficzna
Urodziła się 18 stycznia 1919 roku w Leżajsku.
Od 12 roku życia mieszkała w Krakowie. W 1937 roku ukończyła VII Państwowe Gimnazjum Żeńskie im. Adama Mickiewicza w Krakowie. W tym samym roku rozpoczęła studia na Wydziale Hutniczym AG. Do wybuchu wojny zaliczyła 4 semestry. W okresie wojny brała udział w tajnym nauczaniu, przygotowując uczniów do tajnej matury.
Po zakończeniu wojny kontynuowała studia na AGH, uzyskując w 1946 roku z wyróżnieniem dyplom inżyniera metalurga. Na ostatnim semestrze była zatrudniona w charakterze młodszego asystenta w Katedrze Metaloznawstwa Wydziału Hutniczego u prof. Władysława Łoskiewicza. Była młodszym asystentem w Katedrze Metalografii AG w latach 1946–1947.
Pracę zawodową rozpoczęła w 1946 roku w Zakładach Metalurgicznych w Trzebinii (wówczas „Huta Cynku”). Pracowała tam w oddziale badawczym, zajmując się opracowaniem produkcji tlenku aluminium, otrzymywaniem magnezu, jak i elektrolizą aluminium. Następnie pracowała Pracowała w Instytucie Metali Nieżelaznych w Gliwicach i jego oddziale w Skawinie.
W 1951 roku rozpoczęła pracę w Instytucie Metali Nieżelaznych w Gliwicach na stanowisku Kierownika Zakładu Elektrometalurgii.
W 1954 roku obroniła pracę doktorską na AGH.
W 1955 roku rozpoczęła pracę w Instytucie Metali Lekkich w Skawinie na stanowisku Kierownika Zakładu Metalurgii Aluminium.
W 1956 roku otrzymała tytuł naukowy docenta przyznany przez Centralną Komisję Kwalifikacyjną.
W AGH pracowała jako docent od 1956 r.
W 1966 roku rozpoczęła pracę w AGH na stanowisku Kierownika Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych Wydziału Metali Nieżelaznych. Również w tym czasie zmieniono nazwę Katedra na Zakład. W tym charakterze pracowała do emerytury, to jest do 1989 roku.
W roku 1973 otrzymała tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1983 r. tytuł profesora zwyczajnego.
W latach 1967–69 kierownik Katedry Metali Nieżelaznych, w 1969 r. kierownikiem Zakładu Metalurgii Metali Lekkich.
W roku 1973 otrzymałam tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1983 r. tytuł profesora zwyczajnego.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
W roku 1968 rozpoczęła pracę w AGH na stanowisku Kierownika Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych na Wydziale Metali Nieżelaznych. Również w tym czasie zmieniono nazwę Katedra na Zakład. W tym charakterze pracowałam do emerytury, to jest do roku 1989.
Autorka lub współautorka 7 wydawnictw książkowych oraz licznych publikacji w czasopismach naukowych.
........................
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Bibliografia publikacji
Źródła do biogramu
Książki
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). s. 133–134
- [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 1967, s. 61
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 260-261, [foto]
Artykuły
Inne
- Wspomnienia Profesorów AGH – Prof. dr hab.[online] [przeglądany 6.12.2018]. Dostępny w: https://100lat.agh.edu.pl/wspomnienia-profesorow-agh-prof-dr-hab-inz-zofia-orman/
Inne
stan na dzień 19.06.2017