Zofia Orman: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 7: Linia 7:
|birth_place=Leżajsk
|birth_place=Leżajsk
|fields=metalurgia, metalurgia metali nieżelaznych
|fields=metalurgia, metalurgia metali nieżelaznych
|function=Prodziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (1981-1984)
|faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
|faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
|name=Zofia Orman
|name=Zofia Orman
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Metali Nieżelaznych
|Rok_od=1981
|Rok_do=1984
}}
}}
Prof. nadzw. dr inż. '''Zofia Orman''' (1919–) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. nadzw. dr inż. '''Zofia Orman''' (1919–) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Linia 38: Linia 45:
W AGH pracowała jako docent od 1956 r.  
W AGH pracowała jako docent od 1956 r.  


W 1966 roku rozpoczęła pracę w AGH na stanowisku Kierownika Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych [[Wydział Metali Nieżelaznych|Wydziału Metali Nieżelaznych]]. Również w tym czasie zmieniono nazwę Katedra na Zakład. W tym charakterze pracowała do emerytury, to jest do 1989 roku.
W 1966 roku rozpoczęła pracę w AGH na stanowisku Kierownika Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych [[Wydział Metali Nieżelaznych|Wydziału Metali Nieżelaznych]]. Kierowała Katedrą do 1989 roku.
 
W 1973 roku otrzymała tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1983 roku tytuł profesora zwyczajnego.
 
 
W latach 1980 - 1989 była wicedyrektorem Instytutu Metalurgii Metali Nieżelaznych.
 
W latach 1981 - 1984 prodziekan Wydziału Metali Nieżelaznych
 
 
Na emeryturę przeszła w 1989 roku.
 


W roku 1973 otrzymała tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1983 r. tytuł profesora zwyczajnego.




W latach 1967–69 kierownik Katedry Metali Nieżelaznych, w 1969 r. kierownikiem Zakładu Metalurgii Metali Lekkich.


W roku 1973 otrzymałam tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1983 r. tytuł profesora zwyczajnego.


,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Linia 52: Linia 67:




W roku 1968 rozpoczęła pracę w AGH na stanowisku Kierownika Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych na Wydziale Metali Nieżelaznych. Również w tym czasie zmieniono nazwę Katedra na Zakład. W tym charakterze pracowałam do emerytury, to jest do roku 1989.


Autorka lub współautorka 7 wydawnictw książkowych oraz licznych publikacji w czasopismach naukowych.  
Autorka lub współautorka 7 wydawnictw książkowych oraz licznych publikacji w czasopismach naukowych.  

Wersja z 09:52, 19 gru 2018

Zofia Orman
Zofia Orman.jpg
Nazwisko Orman
Imię / imiona Zofia
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr inż.
Data urodzenia 18 stycznia 1919
Miejsce urodzenia Leżajsk


Dyscyplina/specjalności metalurgia, metalurgia metali nieżelaznych
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (1981-1984)
Wydział Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metali Nieżelaznych19811984


Prof. nadzw. dr inż. Zofia Orman (1919–) biogram będzie uzupełniony



Dyscyplina/specjalności: metalurgia, metalurgia metali nieżelaznych

Nota biograficzna

Urodziła się 18 stycznia 1919 roku w Leżajsku.

Od 12 roku życia mieszkała w Krakowie. W 1937 roku ukończyła VII Państwowe Gimnazjum Żeńskie im. Adama Mickiewicza w Krakowie. W tym samym roku rozpoczęła studia na Wydziale Hutniczym AG. Do wybuchu wojny zaliczyła 4 semestry. W okresie wojny brała udział w tajnym nauczaniu, przygotowując uczniów do tajnej matury.

Po zakończeniu wojny kontynuowała studia na AGH, uzyskując w 1946 roku z wyróżnieniem dyplom inżyniera metalurga. Na ostatnim semestrze była zatrudniona w charakterze młodszego asystenta w Katedrze Metaloznawstwa Wydziału Hutniczego u prof. Władysława Łoskiewicza. Była młodszym asystentem w Katedrze Metalografii AG w latach 1946–1947.

Pracę zawodową rozpoczęła w 1946 roku w Zakładach Metalurgicznych w Trzebinii (wówczas „Huta Cynku”). Pracowała tam w oddziale badawczym, zajmując się opracowaniem produkcji tlenku aluminium, otrzymywaniem magnezu, jak i elektrolizą aluminium. Następnie pracowała Pracowała w Instytucie Metali Nieżelaznych w Gliwicach i jego oddziale w Skawinie.

W 1951 roku rozpoczęła pracę w Instytucie Metali Nieżelaznych w Gliwicach na stanowisku Kierownika Zakładu Elektrometalurgii.

W 1954 roku obroniła pracę doktorską na AGH.

W 1955 roku rozpoczęła pracę w Instytucie Metali Lekkich w Skawinie na stanowisku Kierownika Zakładu Metalurgii Aluminium.

W 1956 roku otrzymała tytuł naukowy docenta przyznany przez Centralną Komisję Kwalifikacyjną.

W AGH pracowała jako docent od 1956 r.

W 1966 roku rozpoczęła pracę w AGH na stanowisku Kierownika Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych Wydziału Metali Nieżelaznych. Kierowała Katedrą do 1989 roku.

W 1973 roku otrzymała tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1983 roku tytuł profesora zwyczajnego.


W latach 1980 - 1989 była wicedyrektorem Instytutu Metalurgii Metali Nieżelaznych.

W latach 1981 - 1984 prodziekan Wydziału Metali Nieżelaznych


Na emeryturę przeszła w 1989 roku.




,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,



Autorka lub współautorka 7 wydawnictw książkowych oraz licznych publikacji w czasopismach naukowych.



........................


Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). s. 133–134
  • [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 1967, s. 61
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 260-261, [foto]

Artykuły

Inne

Inne

stan na dzień 19.06.2017