Zdzisław Zembura

Zdzisław Zembura
Nazwisko	Zembura
Imię / imiona	Zdzisław
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab.
Data urodzenia	9 grudnia 1921
Miejsce urodzenia	Stary Sącz
Data śmierci	13 grudnia 2004
Dyscyplina/specjalności	nauki chemiczne; elektrochemia teoretyczna i stosowana, hydrometalurgia, kinetyka reakcji heterogenicznych
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (1966–1969)
Wydział	Wydział Metali Nieżelaznych
Funkcje Gdzie od do Prodziekan Wydział Metali Nieżelaznych 1962 1966 Dziekan Wydział Metali Nieżelaznych 1966 1969

Prof. zw. dr hab. Zdzisław Zembura (1921–2004)

Specjalność: nauki chemiczne; elektrochemia teoretyczna i stosowana, hydrometalurgia, kinetyka reakcji heterogenicznych

Życiorys

Urodził się 9 grudnia 1921 w Starym Sączu. Zmarł 13 grudnia 2004. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1950 r. uzyskał stopień magistra filozofii na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie z zakresu chemii.

W 1958 r. uzyskał stopień naukowy kandydata nauk chemicznych (odpowiednik stopnia doktora) jako efekt badań nad polaryzacją i kinetyką procesów anodowych, zwłaszcza zagadnień mechanizmu elektrochemicznego polerowania metali, a także roztwarzania metali w stężonych roztworach elektrolitów na Wydziale Metalurgicznym AGH. W 1962 habilitował się na Wydziale Metalurgicznym AGH. W 1971 r. uzyskał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk chemicznych, a w 1977 r. tytuł naukowy profesora zwyczajnego nauk chemicznych.

Pracę zawodową w Akademii Górniczo-Hutniczej rozpoczął w 1950 r. na stanowisku starszego asystenta w Zakładzie Chemii Fizycznej i Elektrochemii na Wydziale Hutniczym. W styczniu 1952 r. uzyskał nominację na adiunkta, a w 1953 r. przeszedł na aspiranturę (odpowiednik studiów doktoranckich) w tej samej katedrze. W 1962 roku uzyskał stopień naukowy docenta, w zakresie elektrochemii procesów metalurgicznych.

W latach 1963–1966 był kierownikiem Zakładu Elektrochemii w Katedrze Chemii Fizycznej Metalurgii Metali Nieżelaznych. Współtwórca Wydziału Metali Nieżelaznych. Pełnił funkcję prodziekana (1962–1966), a także dziekana (1966–1969) Wydziału Metali Nieżelaznych. W latach 1969–1973 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Metalurgii Metali Nieżelaznych na Wydziale Metali Nieżelaznych AGH. W roku 1975 został kierownikiem Studium Doktoranckiego z zakresu Fizykochemii Procesów Metalurgicznych i Hydrometalurgicznych Metali Nieżelaznych. W 1980 roku został powołany na kierownika Zakładu Hydrometalurgii. W 1991 roku odszedł na emeryturę.

Wybitny uczony w dziedzinie elektrochemii i korozji, twórca szkoły naukowej uwzględniającej rolę transportu w procesach elektrodowych i korozyjnych. Brał udział w konferencjach naukowych, podczas których wygłaszał referaty, m.in w Trzecim Międzynarodowym Zjeździe Korozyjnym w Moskwie (1965), Zjeździe Polskiego Towarzystwa Chemicznego w Białymstoku (1966). Był konsultantem naukowym w Hucie Baildon, w Hucie im. Lenina oraz w Instytucie Metali Nieżelaznych.

Członek Komitetu Doradczego Fundacji Kościuszkowskiej, działacz NSZZ „Solidarność”. Brał udział w pracach Rady Naukowej Instytutu Chemii Fizycznej PAN w Warszawie. W latach 1981–1986 główny koordynator Programu Rządowego, a w latach 1985–1990 delegat Polski w IUPAC, w sekcji elektrochemii.

Brał udział w pracach Komitetu PAN do spraw ochrony tworzyw sztucznych przed korozją, oraz w Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej Oddziału PAN w Krakowie, oraz w pracach Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej.

Odznaczenia i nagrody

Nagroda I stopnia za badania nad anodowym zachowaniem miedzi w konkursie PTChem dla pomocniczych pracowników naukowych, dyplom uznania za współpracę nadany przez CRZZ.

Źródło:

• Dziennik Polski 2004 nr 294 (16 XII 2004). s. 20 [nekrologi]
• Dziennik Polski 2004 nr 296 (18 XII 2004). s. 13 [nekrologi]
• Wydział Metali Nieżelaznych Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 40 lat działalności. Kraków 2002. S. 15–16, 19–20, 52–53, portr.
• Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 1164
• Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919–1979. [T.] 2 : Pion hutniczy. Kraków 1997. S. 197, portr.
• Gazeta Wyborcza 2004 nr 298 (21 XII 2004) [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków. s. 7 [nekrologi]
• Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919–1967. Kraków 1970. S. 376, 377, 378, 556
• Pracownicy PK. Nagroda imienia Michała Śmiałowskiego dla młodych autorów za prace z dziedziny nauki o materiałach. [Dokument elektroniczny]. — Tryb dostępu: http://riad.usk.pk.edu.pl/naszapol/archiwum/NR26/TEXT/12_12.htm [21.12.2004]
• Konwent Seniorów AGH w dwóch ostatnich kadencjach swej działalności. [Dokument elektroniczny]. — Tryb dostępu: http://biuletyn.agh.edu.pl/archiwum_bip/_2001/_90/07_90.html [21.12.2004]
• Burzyńska Lidia: Zdzisław Zembura (1921-2004). Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2005, nr 146 s. 20-21, portr.
• Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie. Rok trzydziesty drugi. Skład osobowy i spis wykładów na rok akademicki 1950/51. Kraków : Akademia Górniczo-Hutnicza 1951 s. 24, 32, 48
• Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Rok pięćdziesiąty trzeci. Skłąd osobowy i spis wykładów na rok akademicki 1971-1972. Kraków 1973, s. 94
• Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Rok pięćdziesiąty szósty. Skład osobowy rok akademicki 1974-1975 i kronika za rok 1973/74. Kraków 1975, s. 74
• Baza DOKTOR (dostępna w Oddziale Informacji Naukowej Biblioteki Głównej AGH), rekord 1153
• Baza HABI (dostępna w Oddziale Informacji Naukowej Biblioteki Głównej AGH), rekord 647