Zdzisław Maj: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 32 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Zdzisław
|given-name=Zdzisław
|honorific-prefix=Dr inż.
|honorific-prefix=Dr inż.
|image=Zdzisław Maj.jpg
|birth_date=6 maja 1939
|birth_date=6 maja 1939
|birth_place=Radom
|birth_place=Radom
|death_date=25 grudnia 1989
|death_date=25 grudnia 1989
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=otzrymywanie i kształtowanie właściwości żeliwa wysokojakościowego; technologia wytwarzania odlewów motoryzacyjnych z żeliwa
|fields=otrzymywanie i kształtowanie właściwości żeliwa wysokojakościowego, technologia wytwarzania odlewów motoryzacyjnych z żeliwa
|function=Od 1974 starszy asystent a następnie adiunkt w Katedrze Odlewnictwa Żeliwa
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|awards=Złoty Krzyż Zasługi (1989), Zespołowe Nagrody Ministra: Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki I stopnia (1982), Edukacji Narodowej III stopnia (1989), Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Nauki i Postępu Technicznego II stopnia (1987), Zespołowa nagroda NOT III stopnia (1986)
|awards=Złoty Krzyż Zasługi
}}
}}
Urodził się 6 maja 1939 roku w Radomiu. Zmarł 25 grudnia 1989 roku w Krakowie.
Dr inż. '''Zdzisław Maj''' (1939-1989)
Ukończył studia w 1964 roku na Wydziale Odlewniczym AGH w Krakowie.
 
Bezpośrednio po studiach podjął pracę w Hucie im. M. Nowotki w Ostrowcu, pracując tam kolejno jako st. asystent w Laboratorium Metaloznawczym, jako zastępca a następnie kierownik Wydziału Odlewni Rur. W 1970 roku rozpoczął studia doktoranckie na Wydziale Odlewniczym AGH w Katedrze Odlewnictwa Żeliwa, które ukończył w 1974 roku. Jego doświadczenie w pracy w przemyśle zaowocowało dobrymi wynikami działalności Punktów Konsultacyjnych Wydziału Odlewnictwa AGH w Radomiu i Końskich, których był współorganizatorem i kierownikiem. Działał jako konsultant naukowo-techniczny kilku zakładów przemysłowych, m.in. ZM Ursus w Warszawie, Zakładów Metalowych w Radomiu, Fabryki Łucznik w Radomiu.  
Dyscyplina/specjalności: otrzymywanie i kształtowanie właściwości żeliwa wysokojakościowego, technologia wytwarzania odlewów motoryzacyjnych z żeliwa
W swojej działalności dydaktycznej nie ograniczał się na prowadzeniu wykładów i ćwiczeń laboratoryjnych lecz organizował i prowadził krajowe i zagraniczne obozy studenckie. Był też doskonałym opiekunem dyplomantów. Pod jego kierunkiem wykonało i obroniło swe prace dyplomowe 65 absolwentów Wydziału Odlewnictwa.
 
== Nota biograficzna ==
Urodził się 6 maja 1939 roku w Radomiu. Zmarł 25 grudnia 1989 roku w Krakowie. Został pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.
 
Ukończył studia w 1964 roku na Wydziale Odlewnictwa AGH w Krakowie.
 
Bezpośrednio po studiach podjął pracę w Hucie im. M. Nowotki w Ostrowcu, pracując tam kolejno jako starszy asystent w Laboratorium Metaloznawczym, jako zastępca, a następnie kierownik Wydziału Odlewni Rur.  
 
W 1970 roku rozpoczął studia doktoranckie w Katedrze Odlewnictwa Żeliwa na Wydziale Odlewnictwa AGH, które ukończył w 1974 roku.
 
Od 1974 roku pracował w AGH, najpierw na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Odlewnictwa Żeliwa na [[Wydział Odlewnictwa|Wydziale Odlewnictwa]], następnie na stanowisku adiunkta w tejże Katedrze.
 
Jego doświadczenie w pracy w przemyśle zaowocowało dobrymi wynikami działalności Punktów Konsultacyjnych Wydziału Odlewnictwa AGH w Radomiu i Końskich, których był współorganizatorem i kierownikiem. Działał jako konsultant naukowo-techniczny kilku zakładów przemysłowych, m.in. Zakładów Mechanicznych Ursus w Warszawie, Zakładów Metalowych w Radomiu, Fabryki Łucznik w Radomiu.  
 
W swojej działalności dydaktycznej nie ograniczał się do prowadzenia wykładów i ćwiczeń laboratoryjnych, lecz organizował i prowadził krajowe i zagraniczne obozy studenckie. Był też doskonałym opiekunem dyplomantów.  
 
Jest autorem 40 publikacji i 10 patentów oraz promotorem 65 prac dyplomowych na Wydziale Odlewnictwa AGH.
 
Był członkiem Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich (STOP) oraz Towarzystwa Konsultantów Polskich (TKP).
==== Odznaczenia i nagrody ====
 
[[Złoty Krzyż Zasługi]], zespołowe nagrody Ministra: Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki I stopnia, Edukacji Narodowej III stopnia, Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Nauki i Postępu Technicznego II stopnia, zespołowa nagroda NOT III stopnia, nagrody Rektora AGH
 
== Źródła do biogramu ==
 
==== Książki ====
 
* Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s. 130-131
* Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 113-115
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 214-215, [foto]
 
==== Inne ====
 
* Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 13.06.2016]. Dostępny w: www.rakowice.eu
 
{{DEFAULTSORT:Maj, Zdzisław}}
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 17:27, 5 gru 2023

Zdzisław Maj
Zdzisław Maj.jpg
Nazwisko Maj
Imię / imiona Zdzisław
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 6 maja 1939
Miejsce urodzenia Radom
Data śmierci 25 grudnia 1989
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności otrzymywanie i kształtowanie właściwości żeliwa wysokojakościowego, technologia wytwarzania odlewów motoryzacyjnych z żeliwa
Wydział Wydział Odlewnictwa


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi

Dr inż. Zdzisław Maj (1939-1989)

Dyscyplina/specjalności: otrzymywanie i kształtowanie właściwości żeliwa wysokojakościowego, technologia wytwarzania odlewów motoryzacyjnych z żeliwa

Nota biograficzna

Urodził się 6 maja 1939 roku w Radomiu. Zmarł 25 grudnia 1989 roku w Krakowie. Został pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.

Ukończył studia w 1964 roku na Wydziale Odlewnictwa AGH w Krakowie.

Bezpośrednio po studiach podjął pracę w Hucie im. M. Nowotki w Ostrowcu, pracując tam kolejno jako starszy asystent w Laboratorium Metaloznawczym, jako zastępca, a następnie kierownik Wydziału Odlewni Rur.

W 1970 roku rozpoczął studia doktoranckie w Katedrze Odlewnictwa Żeliwa na Wydziale Odlewnictwa AGH, które ukończył w 1974 roku.

Od 1974 roku pracował w AGH, najpierw na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Odlewnictwa Żeliwa na Wydziale Odlewnictwa, następnie na stanowisku adiunkta w tejże Katedrze.

Jego doświadczenie w pracy w przemyśle zaowocowało dobrymi wynikami działalności Punktów Konsultacyjnych Wydziału Odlewnictwa AGH w Radomiu i Końskich, których był współorganizatorem i kierownikiem. Działał jako konsultant naukowo-techniczny kilku zakładów przemysłowych, m.in. Zakładów Mechanicznych Ursus w Warszawie, Zakładów Metalowych w Radomiu, Fabryki Łucznik w Radomiu.

W swojej działalności dydaktycznej nie ograniczał się do prowadzenia wykładów i ćwiczeń laboratoryjnych, lecz organizował i prowadził krajowe i zagraniczne obozy studenckie. Był też doskonałym opiekunem dyplomantów.

Jest autorem 40 publikacji i 10 patentów oraz promotorem 65 prac dyplomowych na Wydziale Odlewnictwa AGH.

Był członkiem Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich (STOP) oraz Towarzystwa Konsultantów Polskich (TKP).

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, zespołowe nagrody Ministra: Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki I stopnia, Edukacji Narodowej III stopnia, Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Nauki i Postępu Technicznego II stopnia, zespołowa nagroda NOT III stopnia, nagrody Rektora AGH

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s. 130-131
  • Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 113-115
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 214-215, [foto]

Inne

  • Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 13.06.2016]. Dostępny w: www.rakowice.eu