Zdzisław Kubas: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1926–1993 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Prof. dr hab. '''Zdzisław Kubas''' ( | Prof. dr hab. '''Zdzisław Kubas''' (1926–1993) | ||
Specjalność: metalurgia | Specjalność: metalurgia | ||
Urodził się we wsi Ossala | Urodził się we wsi Ossala w Ziemi Sandomierskiej. Ukończył studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ (kierunek: chemia). | ||
W 1952 r. podjął pracę w Katedrze Chemii Fizycznej i Elektrochemii w Akademii Górniczo-Hutniczej. Pracę doktorską obronił w 1963 r., habilitacyjną w 1968 r. Tytuł naukowy profesora otrzymał w 1991 r. | |||
Był wieloletnim pełnomocnikiem Rektora d.s. zaopatrzenia aparaturowego, organizatorem | Był wieloletnim pełnomocnikiem Rektora d.s. zaopatrzenia aparaturowego, organizatorem i kierownikiem Katedry Chemii Fizycznej Wydziału Metalurgicznego, inicjatorem współpracy AGH z przedsiębiorstwami przemysłu hutniczego. | ||
Konsultant wielu zakładów hutniczych. | Konsultant wielu zakładów hutniczych. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Metalurgia | * Metalurgia i Odlewnictwo 1994 T. 20, nr 3. s. 382–383 | ||
{{DEFAULTSORT:Kubas, Zdzisław }} | {{DEFAULTSORT:Kubas, Zdzisław }} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] | ||
Wersja z 17:20, 16 gru 2013
| Zdzisław Kubas | |
|---|---|
| Nazwisko | Kubas |
| Imię / imiona | Zdzisław |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. |
| Data urodzenia | 1926–1993
|
| Dyscyplina/specjalności | metalurgia
|
Prof. dr hab. Zdzisław Kubas (1926–1993)
Specjalność: metalurgia
Urodził się we wsi Ossala w Ziemi Sandomierskiej. Ukończył studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ (kierunek: chemia).
W 1952 r. podjął pracę w Katedrze Chemii Fizycznej i Elektrochemii w Akademii Górniczo-Hutniczej. Pracę doktorską obronił w 1963 r., habilitacyjną w 1968 r. Tytuł naukowy profesora otrzymał w 1991 r.
Był wieloletnim pełnomocnikiem Rektora d.s. zaopatrzenia aparaturowego, organizatorem i kierownikiem Katedry Chemii Fizycznej Wydziału Metalurgicznego, inicjatorem współpracy AGH z przedsiębiorstwami przemysłu hutniczego.
Konsultant wielu zakładów hutniczych.
Źródło:
- Metalurgia i Odlewnictwo 1994 T. 20, nr 3. s. 382–383